پیش از حاکمیت حکومت سرپرست بر کابل، مقامات پیشین پس از توافق دوحه می‌توانستند تنها بخش کوچکی از معضل افغانستان محسوب شوند، زیرا اداره‌ای از هم پاشیده برایشان باقی مانده بود، حاکمیتشان فقط بر شهرها محدود می‌شد و ممکن بود از طریق مذاکرات بین‌الافغانی در برخی از بخش‌های جزئی معضل سهیم باشند.
اما از آنجا که مقامات پیشین در اصل به‌عنوان ابزاری برای حضور و اشغال دایمی آمریکا در افغانستان در نظر گرفته شده بودند و از آنها استفاده می‌شد، و از سوی دیگر آمریکا دیگر به هیچ شکلی نمی‌توانست حضور خود را در افغانستان ادامه دهد، این مقامات نیز در کابل خلأ قدرت ایجاد کردند و حتی از کوچک‌ترین نقش خود در معضل کنار رفتند.
اکنون همین مقامات پیشین تلاش خود را از سر گرفته‌اند تا خود را یکی از طرف‌های معضل افغانستان نشان دهند، در حالی که حتی بر یک وجب از خاک کشور نیز تسلط ندارند و زندگی‌شان در تبعید سپری می‌شود. گذشته این مقامات نیز چندان درخشان نیست که خارجی‌ها بار دیگر آنان را در مسائل افغانستان دخیل کنند، زیرا میزان دخالت آنها در فساد گسترده اداری به حدی است که خارجی‌ها تمایلی به سرمایه‌گذاری مجدد بر روی آنها ندارند.
این مقامات پیشین دیگر نمایندگی از ملت را هم نمی‌توانند برعهده بگیرند تا خود را به‌عنوان یکی از طرف‌های معضل معرفی کنند، زیرا میتوان آنها را به دو دسته تقسیم کرد، یک دسته جنگ‌سالاران پیشین که دستانشان به خون مردم بی‌گناه آلوده است و دسته دیگر عوامل کشورهای خارجی که حافظ منافع و تفکر بیگانگان در افغانستان بوده‌اند، ملت نسبت به هر دو گروه حساسیت داشته و از آنان نفرت دارد.
داعیه برحق حکومت سرپرست و پیوندهای عمیق آن با مردم نیز باعث شده است که مقامات پیشین تأثیر خود را از دست بدهند و حل معضل افغانستان به جای آنان، به افغان‌های بی‌طرف واگذار شود.
اختلافات داخلی، بی‌اعتمادی نسبت به یکدیگر و نبود انسجام میان مقامات پیشین باعث شده است که آنان در داخل و خارج کشور نفوذ و تأثیر خود را از دست بدهند. خارجی‌ها نیز با درنظرگرفتن این موضوع، دیگر به آنها اعتماد ندارند، زیرا این افراد در دوران جنگ‌های داخلی و حکومت پیشین آزموده شده‌اند و حتی آمریکا نتوانست آنان را تحت کنترل خود نگه دارد، به همین دلیل آنان نه‌تنها نمی‌توانند یکی از طرف‌های حل معضل افغانستان باشند بلکه شخصیت‌های مؤثر در این زمینه نیز محسوب نمی‌شوند.
توجه: نوشته ها، مقالات و نظریات منتشر شده از صدای هندوکش تنها بیانگر نظر نویسندگان است، موافقت صدای هندوکش برایشان شرط نیست.
