نویسنده: سائس سعیدی مقامات ایران هرزگاهی در مورد طرز حکومت داری در افغانستان اظهار نظر می‌کنند که این اظهارات با قانون بین الدولی مطابقت نداشته و حسن همسایگی را زیر سوال می‌برد بار‌ها بزرگان امارت اسلامی به گوش جهانیان رسانده و به صراحت بیان داشته است چنانکه طرز حکومت داری در هر کشور مربوط به کشوری دیگری نمی‌شود، افغانستان هم از این قانون مستثنی نمی‌باشد، باید جهانیان از مداخله در امور داخلی افغانستان دست بردارد و از چهل سال گذشته که حکومت‌های افغانستان به فرمایش و فرامین دیگران چینش و چرخش داشت و بجای نرسید درس بگیرند؛ اما مقامات وزارت خارجه ایران بالاخص سفیر آنها کاظم قمی بار‌ها با بیان داشتن حکومت همه‌شمول به ملت افغانستان و امارت اسلامی بی‌احترامی نموده و پای خود را از گلیمش دراز‌تر نموده است. کاظمی قمی چند روز قبل در یک مجلس بیان نموده بود که اگر افغان‌ها می‌خواهد دوباره به حالت بن برنگردد باید حکومت همه‌شمول تشکیل دهد. جناب قمی! با چه وجهه و آبروی در مقابل ملت افغان و بزرگان امارت اسلامی با این اظهارات وقیحانه‌ای و دخالت در امور کشور ما می‌توانید بنگرید! سکان داران کرسی وزارت خارجه ایران باید فرق بین مشوره‌ای نیک و مداخله مغرضانه در امور داخلی دیگران را تفکیک و تمیز دهند؛ دخالات در امور داخلی دیگران به هر نحوه و صبغه‌ای که باشد در تمام ادوار تاریخ تبعات سنگین داشته و خلاف موازین بین المللی می‌باشد. سیاست خارجی امارت اسلامی عدم مداخله به هنجار‌های داخلی کشور‌ها می‌باشد می‌طلبد که کشور‌های دیگر هم به این اصل پایبند باشند، به مسائل داخلی افغان‌ها مداخله نکنند و مسبب خدشه دار کردن ارتباط دولت‌ها و ملت‌ها نشوند. کشور‌ها و سیاستمدارن که جمله‌‌ای(همه شمول) را بهانه و دستاویزی برای طُرفه رفتن از به رسمیت شناختن امارت اسلامی به خود قرار داده است و با این کلمه سد راه رسمیت شناسی امارت اسلامی توسط کشور‌های دیگر شده و آنها را بسوی این اصل ناتعریف شده سوق می‌دهد، باید بیشتر از این خود را سخره‌ای عام و تام با این جمله مجهول و غیر ممثل قرار ندهد. اگر منظور‌شان از کلمه همه شمول ورود اقوام مختلف در حکومت امارت اسلامی است پس باید بدانند که در حکومت سرپرست از تمام اقوام کشور حضور دارد و اگر هدف از حکومت همه‌شمول حضور افراد مذاهب مختلف در این حکومت است، بدون شک از مذاهب مختلف و اقشار متنوع در این حکومت حضور دارد. قطعا چنین تکثر گرای و تنوع مذهبی که در امارت اسلامی وجود دارد در حکومت‌های دیگر سراغ نداریم و بناء به قائده عدم مداخله در امور دیگران این حق را به خود نمی‌دهیم تا در مسائلی داخلی آنها ورود کنیم.
