در دو دهه گذشته تحت اشغال آمریکا، سیاستمداران، گروه‌ها، اقوام، مناطق و میراث‌داران قدرت در افغانستان که بر مسند حکومت به نام جمهوری نشسته بودند، لانه‌های مملو از فساد، رشوه‌خواری، اختلاس، آدم‌ربایی، پروژه‌های جعلی و سایر بی‌نظمی‌ها پس از فروپاشی و فرار به خارج، دوباره عطش قدرت گرفتند، و در تبعید اعلام تشکیل گروه‌ها و دسته‌های جدید کردند؛ برخی خود را رئیس‌جمهور نامیدند، برخی دیگر با نام‌های گوناگون دکان‌های سیاسی ایجاد کردند، برخی خود را خراسانیان خواندند، عده‌ای مقاومت‌گران و برخی دیگر راه بغاوت را در پیش گرفتند.
تنها نقطه مشترک میان این گروه‌ها، جبهه‌های خیالی، رؤسای جمهور ساختگی، دکانداران سیاسی و معدود هواداران آنها این است که همه به دروازه کشورهای میزبان، سازمان‌های استخباراتی، شبکه‌های جرمی، قاچاقچیان، صاحبان شرکت‌های تولید سلاح و دیگر عناصر و محافل شرور دست می‌زنند و خواهان از سرگیری جنگ و خونریزی در افغانستان هستند. هر یک تلاش می‌کند تا خود را به این عناصر نزدیک‌تر کند و نشان دهد که از حامیان سرسخت جنگ، خونریزی و حافظ منافع بیگانگان است.
فراتر از این نقطه مشترک، این باندهای شرور، جنگ‌طلب، فاسد و جنایتکار در اختلافات داخلی چنان گرفتارند که تقریباً هر ماه گروه‌های جدیدی از میان خودشان شکل می‌گیرد. هر گروه با نام و آدرس جدید تلاش می‌کند تا دیگران را جذب کند. آنها در این بازی‌های کودکانه، مغرضانه، خودخواهانه و جنون‌آمیز چنان غرق شده‌اند که حتی متوجه اطراف خود نیستند که چه می‌گذرد؟! دنیا چه می‌کند و در افغانستان چه جریان دارد؟!
از سوی دیگر، این افراد نه در میان جامعه جهانی جایگاه خوبی دارند و نه در میان مردم افغانستان. جهان و مردم افغانستان از آنها خاطره‌ای خوش ندارند. حتی حامیان نزدیک و هدایت‌گران دسیسه‌های شیطانی نیز دیگر به آنها اعتماد نمی‌کنند، کسانی که روزگاری برای رضایت اربابان خود دست به هر کاری می‌زدند، عزت خود، مردم و وطن‌شان را به حراج گذاشته و تمامی ارزش‌ها را زیر پا گذاشته بودند، اکنون دیگر اعتباری ندارند.
تمام اقدامات شرورانه آنها در خارج از کشور انجام می‌شود، زیرا مردم در داخل کشور از آنها بیزارند و به وعده‌ها، ادعاها و سخنان بی‌اساس آنها می‌خندند، افغانستان از چاقوی زهرآلود و حیله‌گر آنها در امان است، آنها همه فعالیت‌های شرورانه خود را خارج از کشور و در میان گروه‌ها و دسته‌های خود انجام می‌دهند. نه می‌توانند به کشور آسیب برسانند، نه کسی سخنان‌شان را باور می‌کند و نه جرأت بازگشت به کشور یا انجام اقدامات عملی را دارند. آنها در دنیای بی‌نظم، بی‌برنامه، بی‌ارزش و غیرعملی آنلاین با یکدیگر درگیرند، اما کشور از شر آنها در امان مانده است.
توجه: نوشته ها، مقالات و نظریات منتشر شده از صدای هندوکش تنها بیانگر نظر نویسندگان است، موافقت صدای هندوکش برایشان شرط نیست.
