یحیی السنوار کابوس وحشتناک روزها و شب‌های صیهونیزم، شیرمردی که به تنهایی خود، تمام رژیم اشغالگر و تشکیلات آن را به چالش کشیده بود.
او می‌توانست در زمان حبسش با صهیونیست‌ها همکاری کند و آن‌ها درهای خیر دنیوی را به روی او باز کنند، همان‌طور که او می‌توانست بیست سال زندگی‌اش را که در زندان گذرانده بود، با نشستن بر تخت حاکمیت جبران کند و از قدرت و فرمانروایی تا آخر عمرش لذت ببرد، اما او همه جاه‌طلبی‌های دنیوی را زیر پایش گذاشت و راهی را انتخاب نمود که فقط قهرمانان آن را طی می‌کنند، راهی که سرانجامش جز سعادت نیست.
با گذشت بیش از یک‌سال از معرکه آتشین طوفان‌الاقصی و درهم کوبیده‌شدن قدرت و هیبت پوشالی رژیم صهیونیستی با تمام تشکیلاتش، سرانجام یحیی السنوار به شهادت رسید.
بله! سنوار به شهادت رسید، اما نه آن‌طور که دنیا انتظار داشت، بلکه با شهادتش نیز ضربه مهلکی بر رژیم صهیونیستی وارد نمود و باری‌دیگر پوچ و تهی‌بودن قدرت‌اش را به‌رخ کشید.
در مدت‌زمان یک‌سال گذشته، رژیم اشغالگر، گاهی ادعا می‌نمود که سنوار در تونل‌های زیر زمین است، گاهی مردم ملکی را هدف قرار می‌داد و ادعا می‌کرد سنوار در میان‌شان پنهان شده، گاهی می‌گفت خود را با حلقه‌ای از اسرا حفاظت می‌کند، گهگاهی نیز ادعای دانستن مکان او و عدم هدف‌قراردادن‌اش بخاطر اسیران را مطرح می‌نمود.
اما سنوار در هیچ‌یک از این اماکن نبود، بلکه در چندقدمی سربازان رژیم، در خط نخست نبرد حضور داشت و تا آخرین لحظه از زندگی پر افتخارش جانانه جنگید.
بله! با این‌که سنوار در پی هدف قرار داده‌شدن مکانش توسط تانک نیروهای صهیونیستی به‌شدت زخمی‌شده بود، با آنهم دست از مبارزه برنداشت و از آنجایی‌که پیاده‌نظام بزدل رژیم صهیونیستی توان رو در رو شدن با این شیرمرد را نداشتند، سرانجام مجبور به شلیک دوباره تانک شدند و این چنین سردار پر افتخار جهان اسلامی به‌سوی دیدار خدای خویش شتافت.
سنوار در سالیان متوالی در مجالس و محافل زیادی بیان می‌داشت که از مرگ می‌ترسد، اما نه از شهادت، وی نمی‌خواست در بستر خود بمیرد، در تصادفات جاده‌ای، سکته مغزی و یا سکته قلبی با مرگ روبرو شود، بلکه وی بهترین هدیه رژیم صهیونیستی برای خود را شهادت تلقی می‌نمود، او همچون فرماندهان صدر اسلام در صف اول جهاد و مبارزه قرار داشت، تا این‌که الله متعال دعایش را مستجاب نمود و شهادت را نصیب وی کرد.
بله! به شهادت رسید در حالیکه سلاح به‌دست، در راه دفاع از مقدسات ۲ میلیارد مسلمان قد علم نموده بود و علیه دشمن دیرینه و مکّارشان جنگید.
اما آنچه در این یادداشت نیاز به یادآوری دارد این است که این دین و این عقیده با شهادت فرماندهان و سرداران امت، از بین نخواهد رفت، بلکه خون هر فرمانده و شیرمرد این امت، به مثابه نور و چراغی برای رهروان این راه است.
سنوار در 29 اکتبر به دنیا آمد، در 18 اکتبر از اسارت آزاد شد، سپس در 7 اکتبر معرکه طوفان الأقصی را رقم زد و در نهایت در 17 اکتبر شهادت نصیبش شد و این چنین بود که وی را ستاره‌ی درخشان اکتبر نامیدند، تقبله‌الله‌تعالی.
توجه: نوشته ها، مقالات و نظریات منتشر شده از صدای هندوکش تنها بیانگر نظر نویسندگان است، موافقت صدای هندوکش برایشان شرط نیست.
