پاکستان یکی از کشورهای هم‌جوار افغانستان است که روابطش با این کشور همیشه تیره‌وتار بوده است. با آن‌که پاکستان همواره سعی بر آن داشته تا تعلقاتش را با افغانستان حفظ کند و در ظاهر تعامل قانون‌مدارانه و دیپلماسی‌وارانه داشته باشد؛ ولی گذشت زمان پرده از روی حقیقت برداشت که این تعلقات نه از روی حسن‌نیت و ایجاد فضایی آرام و متمدنانه و استوار بر پایه‌های هم‌جواری، بلکه به منظور ایجاد پایگاه‌های قدرت نامحسوس و پنهان در جغرافیای افغانستان بوده است. برملاشدن این سوءنیت، روابط هر دو کشور را به تنگنا کشانده و تا اکنون آب گل‌آلود تعاملات هر دو کشور صاف و زلال نشده است.
در این میان، حاکمیت افغانستان همیشه آغوش همسایگی محترمانه به‌سوی پاکستان دراز کرده و خواهان ارتباطات سالم، تعاملات حسنه و تجارت دوطرفه و سودمند بوده است، اما پاکستان در نقش دوگانه ظاهر شده و همواره در پشت دسیسه‌هایی پنهان گردیده است که علیه افغانستان به اجرا درآمده و امنیت آن را به مخاطره انداخته است.
در این اواخر نیز با تغییر حکومت در افغانستان، پاکستان بیش از هر زمانی جری‌تر شده و اقدام به پاشیدن گرد اتهامات بی‌اساس بر لباس پاک افغانستان کرده است. انجام حملات هوایی و عملیات خرابکارانه در سرحدات افغانستان و به شهادت‌رسیدن افراد ملکی در مناطق مسکونی در نقاط مرزی، یکی از صدها توطئه و نیرنگی است که پاکستان در قبال افغانستان همواره انجام داده و در لابه‌لای آن مرتکب جنایات بی‌شمار گردیده است.
اکنون با دعوت مخالفان حکومت فعلی افغانستان، به بهانهٔ برگزاری نشستی با عنوان «به‌سوی وحدت و اعتمادسازی» و زیر پوشش انستیتوت ثبات و راهبردی جنوب آسیا، اما با مدیریت مفتضحانهٔ آی‌اس‌آی، این حقیقت تنش‌زا بیشتر هویدا شده و فضایی متشنج‌تر ایجاد کرده است.
با توجه به اوضاع آشفتهٔ پاکستان و بحران سیاست‌های ناسالم آن، تقابل ملت با دولت و ستیز بر سر نوع حکومت و دستگاه حاکمیت پاکستان، مگر وقت آن بود که بیش از آنچه اتفاق افتاده، به روابط سست و تعاملات تنش‌زای هر دو کشور دامن زده شود و بار دیگر چهرهٔ کریه خود را با بوی متعفن و آلودهٔ آی‌اس‌آی به جهان و جهانیان نشان بدهد؟
این نشست آن‌قدر مشکوک و پر از تردید بود که حتی شماری از مخالفان حکومت فعلی افغانستان از شرکت در آن ابا ورزیدند و جنگ و اختلاف نظر خانه را نزد همسایه نبردند و در عوض پرده از غرض‌آلودبودن آن برداشتند و آشکارا حقایق شوم و پنهان آن را بیان کردند.
ملت افغانستان در طول چند دهه، همان‌قدر که از سوی اشغالگران و استعمارگران آسیب دیده‌اند، بیش از آن، از همسایگی بد پاکستان رنج کشیده و زخم زبان شنیده است. با آن‌که پاکستان کشوری اسلامی است و قوانین شریعت را تنفیذ می‌کند، اما در عرصهٔ حمله، یورش، تهمت‌زنی و افتراگری در خصوص افغانستان، چیزی کم از دشمنان و مخالفان افغانستان نداشته و ندارد و خود را عقب نمی‌کشد.
به همین منظور، این نشست نتیجه‌ای جز افزایش تنش میان هر دو کشور و تیره‌ترشدن اوضاع سیاسی نخواهد داشت؛ زیرا پاکستان خواهان استفاده‌جویی از افراد شرکت‌کننده با ملیت افغانی، علیه افغانستان و شوراندن آنان بر ضد منافع ملی کشور است.
همچنین گذاشتن نام‌های کلان و عناوین جذاب مانند «اعتمادسازی» و «پیش به‌سوی وحدت»، چیزی جز پوششی برای فریب ملت افغانستان نبوده و نیست، اما خوشبختانه مردم این‌بار فریب نخواهند خورد و خود را در این دام نخواهند انداخت.
همان‌طور که مخالفان افغانی از قبل اهداف پنهان این نشست را درک کرده و عده‌ای عدم شرکت در آن را برگزیدند و شماری نیز بنا بر دلایلی حاضر به حضور شدند، مردم بیدار افغانستان نیز دیگر از این سوراخ گزیده نخواهند شد و دست‌شان را برای درمان به‌سوی آن دراز نخواهند کرد.
تعجب این‌جاست که چرا پاکستان به‌جای پرداختن به حل معضلات داخلی خود و رفع دوگانگی‌های موجود در بستر جامعه‌اش، سعی در انداختن مشکلات در دامن افغانستان دارد و برای عملی‌کردن این امر همواره دست به اقداماتی می‌زند که خجالت‌آور و شرم‌آور است. این کار مانند آن است که انسان عیب خود را فراموش کرده، اما عیب دیگران را جار بزند.
توجه: نوشته ها، مقالات و نظریات منتشر شده از صدای هندوکش تنها بیانگر نظر نویسندگان است، موافقت صدای هندوکش برایشان شرط نیست.
