در جریان چهل سال اخیر در افغانستان، گروه‌ها و اشخاص زیادی مدعی مقاومت مسلحانه و مبارزه سیاسی بوده‌اند، در این میان، احمد مسعود یکی از کسانی است که تلاش کرد از نام و میراث پدرش احمدشاه مسعود، بهره‌برداری کند؛ اما با گذشت زمان روشن شد که نه مقاومت مسلحانه او موفق بود و نه کارزارهای او در دنیای مجازی دستاورد عملی داشت.
پس از سال ۲۰۲۱م، احمد مسعود تحت نام مقاومت، مبارزه مسلحانه را اعلان کرد؛ اما به زودی این جبهه با کمبود حمایت گسترده و تشکیلات منظم مواجه شد. در میدان نبرد نه تنها هیچ دستاوردی نداشت، بلکه اکثر فرماندهان محلی مقاومت یا کشته شدند و یا میدان نبرد را ترک کردند. از همین رو، مبارزه مسلحانه او از روز نخست رو به شکست بود.
زمانی که مقاومت مسلحانه او بی‌رمق و بی‌اثر شد، تلاش کرد تا در دنیای مجازی خود را مطرح کند. از طریق رسانه‌های غربی و برخی لابی‌گری‌های سیاسی، کارزارهایی برای احمد مسعود به راه افتاد؛ او برای نشست‌ها و کنفرانس‌ها به رسانه‌ها فراخوانده می‌شد و حتی موضوعات ویزای آمریکا و حمایت سیاسی نیز مطرح شد. اما اکنون، چهار سال بعد، همین کارزار مجازی نیز جذابیت خود را از دست داده است. چهارمین سالگرد مبارزه و بیست و چهارمین سالگرد رویدادهای نهم و یازدهم سپتمبر (برابر با ۱۸ و ۲۰ سنبله) مانند گذشته بازتاب رسانه‌ای نیافت. سخنان، نوشته‌ها و مصاحبه‌های او را نه کشورهای منطقه جدی می‌گیرند و نه جهان به آن اعتنا می‌کند.
در ابتدا جهان احمد مسعود را یک چهره سیاسی جدید تصور می‌کرد، وعده‌های حمایت و کمک داده می‌شد؛ اما با گذشت زمان معلوم شد که او توانایی عملی و تأثیرگذاری نداشت. جهان آن وعده‌های پوچ را رها کرد، احمد مسعود تنها ماند و ادعاهای او به جای تغییر عملی، تنها در صفحات رسانه‌ها باقی ماند. این دومین بار است که او شکست می‌خورد؛ در زمان جمهوریت از میدان جنگ پا به فرار گذاشت و سپس تلاش کرد حیثیت از دست رفته خود را بازگرداند، اما باز هم با شکستی روبرو شد که او را از صحنه سیاست حذف خواهد کرد.
امروزه، مقاومت مسلحانه احمد مسعود، قوماندان کم سن و بی‌تجربه، به کلی پایان یافته و موج مقاومت مجازی او نیز رو به انزوا رفته است. او نه در داخل افغانستان حامیان قابل توجهی دارد و نه منطقه و جهان برای او ارزشی قائلند. ادعاهای سیاسی او وعده‌های پوچ هستند و سخنان او درباره برنامه‌های آینده تنها شعارند. اکنون مردم او را به عنوان یک چهره سیاسی منزوی و بی‌تأثیر می‌شناسند که نه در میدان جایگاهی دارد و نه در رسانه‌ها. حساب دستاوردهای او به صفر رسیده و آینده‌اش تنها در چارچوب ادعاها محصور مانده است.
توجه: نوشته ها، مقالات و نظریات منتشر شده از صدای هندوکش تنها بیانگر نظر نویسندگان است، موافقت صدای هندوکش برایشان شرط نیست.
