پس از فروپاشی نظام جمهوریت، مقام‌های پیشین که با زوال ملت رابطه عمیق دارد، اکنون در تلاش‌اند خود را در چهره‌ی قربانی و حتی قهرمان به مردم معرفی کنند. این روند تطهیر و خودستایی، در ظاهر شاید بی‌اهمیت و سطحی جلوه کند، اما در حقیقت حمله‌ای مستقیم به حافظه‌ی تاریخی ملت و تحریف آشکار از تاریخ این سرزمین به شمار می‌رود. آنان می‌خواهند با چشم بستن بر گذشته‌ی سیاه خود، که آکنده از خیانت، فساد و ناکامی بود، دوباره در لباس قهرمانان در برابر ملت ظاهر شوند.
سقوط جمهوریت نتیجه‌ی مستقیم همان سیاست‌های ناکارآمد، خودخواهانه و مردم‌گریز همین مقام‌ها بود. نبود عدالت، فساد گسترده‌ی اداری، تعصبات قومی و وابستگی به بیگانگان، عواملی بودند که این نظام را از ملت جدا کردند. هنگامی که سران رژیم به‌جای توجه به درد و رنج مردم، تنها در فکر پر کردن جیب‌های خود بودند، نظام از قلب‌های مردم بیرون شد و نفرت‌ها در برابر آن شعله‌ور و به اوج رسید.
مشروعیت رژیم جمهوریت چیزی جز نمایشی فریبنده نبود. تقلب در انتخابات، خرید و فروش آرا، انتصاب‌های خانوادگی و دخالت‌های بیگانگان، همه دست‌به‌دست هم دادند تا مردم از جمهوریت متنفر و دل‌زده شوند. برای برخی از این مقام‌ها، قدرت نه مسئولیتی ملی، بلکه ابزاری برای رسیدن به امتیازهای شخصی بود. با این حال، امروز همان افراد از ویرانه‌های جمهوریت فروپاشیده، در تلاش‌اند برای خود کاخی از قهرمانی بسازند.
همین مقام‌های دیروز که مسئول اصلی ناکامی‌ها و شکست‌های مردم افغانستان بودند، امروز با جسارت، خود را در صف شخصیت‌های مثبت، اثرگذار و قهرمان تاریخ این کشور جاسازی میکنند. این اقدام، تحریفی آشکار و آگاهانه از تاریخ پاک افغانستان است. آنان می‌کوشند تا بار گناهان خود را به دوش دیگران بیندازند، مسئولیت‌های‌شان را پنهان کنند و خود را بی‌گناه جلوه دهند؛ همان‌گونه که می‌کوشند فاجعه‌ی بیست ساله‌ی اخیر را به گردن دیگران بیفکنند.
مردم باید درک کنند که سقوط جمهوریت، نه از سر اتفاق، بلکه نتیجه‌ی بنیادهای سست و فاسد آن بود. امروز که این چهره‌های جعلی می‌کوشند خود را از تقصیر پاک نشان دهند، مسئول اصلی آن فاجعه‌اند. برای آنان منافع شخصی همیشه بر ارزش‌های ملی و اسلامی ارجحیت داشت. مردم باید مرز میان قهرمانان حقیقی و فاسدان فرصت‌طلب را به‌روشنی درک کنند و دیگر بار فریب این چهره‌های جعلی را نخورند؛ کسانی که از ملت برای تأمین منافع شخصی خود بهره‌برداری کردند.
ملت افغانستان هنوز هم زخم‌های بیست سال گذشته را التیام نبخشیده و هنوز از گرداب آن سقوط نجات نیافته است؛ همان سقوطی که به دستان همین مدعیان امروز رقم خورد. حال که دوباره مدعی قهرمانی شده‌اند، مردم نباید فراموش کنند که مسئول چه فجایع و چه بدبختی‌هایی بودند. این قهرمانان جعلی باید افشا شوند و حافظه‌ی تاریخی ملت از تحریف مصؤن بماند. حقیقت باید به نسل امروز و فردا گفته شود، نه دروغ؛ تا دیگر بار در خاک مجاهدپرور افغانستان، خائنان، فاسدان و قهرمانان جعلی فرصت بازگشت نیابند.
توجه: نوشته ها، مقالات و نظریات منتشر شده از صدای هندوکش تنها بیانگر نظر نویسندگان است، موافقت صدای هندوکش برایشان شرط نیست.
