چند روز پیش، محمد محقق رهبر حزب وحدت اسلامی افغانستان، به بهانه حل مشکلات مهاجرین به ایران سفر کرد، این سفر که در ظاهر به نام شورای مقاومت ملی و برای حل مشکلات مهاجرین در ایران اعلام شده بود، چندین هدف و ابعاد پنهان داشت که صدای‌هندوکش بر اساس معلومات دقیق به دست آمده از منابع موثق خود، نگاهی مختصر به آن می‌اندازد.
اول اینکه این سفر محقق به ایران در رقابت و واکنشی به سفر چند ماه پیش سیاف، عضو رهبری شورای مقاومت و رهبر حزب دعوت اسلامی، به ایران بود. در آن سفر، سیاف از طرف ایرانی درخواست میانجیگری و زمینه سازی برای گفتگو با حکومت سرپرست افغانستان را مطرح کرده بود و طرف ایرانی نیز به او چراغ سبز نشان داده بود، محقق و حلقه یونس قانونی در شورای مقاومت از ابتدا با این نظر و درخواست مخالفت خود را آغاز کرده و برای این منظور، کمپین‌های پنهانی را بین اعضای شورا آغاز کردند، طرحی از سوی محقق و قانونی در شورا ریخته شد تا با روشی مناسب، سایر اعضای شورا را برای اعزام هیئتی به ایران قانع کنند، تا اینکه بر اساس طرح ترتیب داده شده توسط محقق، با استفاده از یونس قانونی در شورا موضوع سفر به ایران و پاکستان برای گفتگو با این کشورها در مورد مشکلات مهاجرین مطرح شد. پس از مشورت‌های طولانی تصمیم گرفته شد تا هیئت‌هایی از طرف شورای مقاومت به هر دو کشور سفر کنند، که همینطور هم شد و طبق طرح از پیش ترتیب داده شده، محقق ظاهراً به نمایندگی از شورا به ایران سفر کرد، اما در اصل این سفر تلاشی هماهنگ شده و موفقیت آمیز وی و یونس قانونی برای بی‌اثر کردن و کمرنگ کردن سفر و برنامه‌های قبلی سیاف بود.
دوم اینکه، محقق با ایران پروژه مشترکی برای کاهش جمعیت بلوچ‌ها در بلوچستان، اقلیت سازی قوم بلوچ در بلوچستان و اسکان قوم هزاره به جای آنها دارد که یکی از اهداف مهم این سفر نیز همین بود، بر اساس معلومات منابع موثق صدای‌هندوکش، در مورد مکانیزم اجرای این پروژه بحث‌های طولانی و توافقات پنهانی بین طرف ایرانی و محقق صورت گرفته است.
از آنجا که محقق سابقه طولانی جاسوسی برای سازمان استخبارات پاکستان (آی‌اس‌آی) را دارد و بخش مهمی از دیدارهای و توافقات او با آی اس آی در سفر ماه مارچ گذشته وی به پاکستان، کار برای استخبارات پاکستان در ایران و منطقه و جمع آوری معلومات مورد نظر آنها بوده است، محقق اکنون می‌خواهد از این پروژه مشترک و فرصت با ایران، علاوه بر اسکان هزاره‌ها در مناطق بلوچ نشین برای ایران، از این طریق افراد و جاسوسان خود را نیز بخاطر پاکستان در ایران و به ویژه در ولایت و مناطق مرزی بلوچستان جای دهد.
اما اینکه آیا محقق موفق خواهد شد در یک زمان چنین بازی پیچیده‌ای را با ایران، پاکستان و شورای مقاومت با موفقیت انجام دهد یا خیر؟ با توجه به سابقه سیاسی و جاسوسی آلوده فراریان سیاسی افغانستان، این بعید به نظر می‌رسد، مگر اینکه سازمان‌های اطلاعاتی منطقه و جهان از آنها به عنوان ابزاری برای دستیابی به اهداف بزرگ خود استفاده کنند.
