نویسنده: مبارز هروی
پرچم‌دار جبهه بغاوت، فرزند ناخلف مسعود، خودفروخته و بازیچه‌ی دست غربیان احمد مسعود، بعد از تمام برنامه‌های رنگارنگ‌اش که منجر به شکست شد، در مصاحبه‌ای این‌بار با رایان، خبرنگار آمریکایی اظهار به‌سخنانی بی‌پایه و اساس نموده است. سخنانی‌که جزء عده‌ی‌اندکی از طرفداران بی‌خرداش خریدار دیگری ندارد و همچون کالایی عبث روی‌دست‌اش مانده است.درابتدای حرف‌هایش به کمک‌های مالی آمریکا اشاره میکند و ادعا دارد که این پول‌ها صرف مدرسه‌سازی می‌شود. اولا باید گفت که شاید احمدمسعود از یاد برده است که پول‌های کمک‌شده هیچگاه به‌دسترس امارت‌اسلامی قرار نگرفته و در بانک‌های خصوصی نگهداشته می‌شود تا حتی امارت‌اسلامی بر روند توزیع آنها نیز نظارت ندارد. اما اینکه می‌گوید این پول‌ها برای مدرسه‌سازی استفاده می‌شود، یقینا نیرنگ و فریبیست برای وادار نمودن آمریکا، جهت توقف این کمک‌ها. کمک‌هایی که به‌طور مستقیم مردم‌افغانستان‌را تحت‌پوشش قرار می‌دهد، اما احمدمسعود بخاطر رسیدن به‌اهداف شوم‌خود حاضر‌است لقمه‌نان این ملت‌مظلوم را نیز از آنها بگیرد. درجایی دیگر از حرف‌هایش ادعا میکند که امارت‌اسلامی برای استفاده از پول‌های آمریکا ۹٠٠ موسسه غیردولتی را ایجاد نموده، ادعایی‌که جزء خیال‌بافی چیز دیگری نیست و برای اثبات آن نیز هیچ دلیل‌منطقی وجود ندارد. احمدمسعود با نادان فرض‌کردن خبرنگار آمریکایی و کسانی که به حرف‌اش گوش می‌دهند سخن از سود دومیلیارددالری امارت‌اسلامی از تجارت موادمخدر می‌زند. حال‌آنکه نه‌تنها موافقین امارت‌اسلامی بلکه تمام دنیای‌کفر نیز بر امر مبارزه تاریخی این نظام علیه کشت موادمخدر شاهد اند و هیچ صاحب‌عقلی این موفقیت بزرگ را انکار کرده نمی‌تواند. بنابراین چطور ممکن است یک حکومت تازه‌تاسیس که به منابع‌مالی زیادی نیز ضرورت دارد بیاید و همچون منبع درآمد بزرگی‌را از بین ببرد؟وی در بخش دیگری از این یاوه‌سرائی‌هایش به حضور جنگجویان خارجی در افغانستان، درحالی اشاره میکند که بزرگترین قدرت‌های استخباراتی دنیا نظیر روسیه و آمریکا بر عدم حضور جنگجویان خارجی در افغانستان اتفاق نظر دارند. حال سوال اینجاست حرف احمدمسعود را بپذیریم یا اظهارنظرهای ابرقدرت‌های دنیا؟رهبرپوشالی جبهه‌بغاوت خاطرنشان نمود که در زمان پایان اشغال ترجیح می‌داد کشته شود تا مردم علیه امارت‌اسلامی دست به قیام عمومی زنند! اما اینکه منظور‌اش از مردم کیست را توضیح نداد، چون با کشته‌شدن پدراش نیز کسی حرف از قیام‌عمومی نزد چه‌برسد به کشته‌شدن احمد مسعود، آن‌هم در دفاع از منافع غربیان. به‌راستی تاجیکستان پیشنهاد چه‌چیزی داد تا باعثشد رهبر‌خیالی جبهه‌بغاوت هم‌کیشان‌اش را بفروشد و فرار را بر قرار ترجیح دهد؟در اخیر سخنان‌اش نیز بر عدم کشته و یا اسیر‌شدن اعضای جبهه‌بغاوت در یک و نیم سال اخیر اشاره‌می‌کند. ادعایی که حکم تیر خلاص بر چرندیات‌اش داشت. آخر چطور ممکن است یک انسان این‌قدر واضح و آشکار دروغ بگوید؟ جدا از تمام هلاک شدگان این‌جبهه و اسیران آن، مگر چندهفته قبل همین احمد مسعود بر هلاکت دو فرمانده کلیدی جبهه‌اش سوگواری نکرد و مرگ‌شان‌را از آدرس رسمی جبهه ضرارشان تایید ننمود؟ حال‌چطور در مقابل تمام دنیا واقعیت‌هایی چنان آفتاب را انکار میکند و تمام مردم جهان‌را همچون پیروان خود‌اش نادان و جاهل فرض میکند! یقینا که همچون رفتارهای نابخردانه‌ای متاثر از سرکوب هم‌فکران‌اش در داخل افغانستان و بی‌نتیجه ماندن نشست‌های گوناگون باچهره‌های فراری در خارج از کشور است که احمد مسعود را به عمق سردرگمی و ناامیدی کشانده و ناکامی مطلق‌اش را نشان می‌دهد.توجه: نوشته ها، مقالات و نظریات منتشر شده از صدای هندوکش تنها بیانگر نظر نویسندگان است، موافقت صدای هندوکش برایشان شرط نیست.
