نویسنده: حمزه الافغانی نئوفاشیستی چیست؟ و چرا روزنامه جمهوری اسلامی ایران را با این پیشوند همراه ساختیم؟! در واقع نئوفاشیستی ایدیولوژی است که پس از جنگ جهانی دوم شکل گرفت و شامل عناصر قابل توجهی از فاشیسم است. همچنین نئو فاشیسم غالباً شامل انگاره‌های ملی گرایی، عوامگرایی و ضد مهاجرت می‌شود. اطلاق نئوفاشیسم به یک گروه سیاسی می‌تواند مورد بحث برانگیز باشد، به ویژه اگر این گروه، حزب یا تشکل باشد. برخی از رژیم‌های پس از جنگ جهانی دوم برخی اوقات به دلیل ماهیت استبدادیشان و گاه به دلیل همدلی و شیفتگی به آیین و مرام فاشیسم به عنوان نئوفاشیست شناخته می‌شوند. حال با بررسی و تفحص در خصوص گفتار جدید روزنامه مذکور به این پدیده برخواهیم خورد و به طور واضح می‌توان این روزنامه را با این ادعای خود در زمره نئوفاشیسم داخل گردد. این روزنامه به عنوان اعتراض با نوشتارش در پی این است که مهاجران افغانستان را عوامل نفوذی خوانده و بر آنان تهمت های ناروا و بدون کدام دلیل واضح، مشهود و منطقی وارد می سازد. می نویسند: «حمایت ویژه بعضی دستگاه های قدرتمند کشورمان از طالبان برای به دست گرفتن قدرت و سلطه بر افغانستان، یکی از عوامل اصلی هجوم بیش از حد و غیر معمول و غیر معقول اتباع افغانی به کشورمان بوده و هنوز هم هست» در خصوص این نوشته و این ادعا باید چنین نگاشت: در ابتدا باید بیان داشت که افغانستان این سرزمین رادمردان بزرگ و مجاهدان استوره هرگز محل قدم گذاشتن اغیار نخواهد بود که اندیشه استعمار و تسخیر این سرزمین را در ذهن داشته باشند. باید از گذشته گان و گروه ها و کشورهایی که در این سرزمین با این پندار وارد شده اند، درس بگیرید و خود، خون و مال خود را در معرض خطر از بین رفتن قرار ندهید، در حقیقت ادعای این که کشور ایران در پی به دست گرفتن سلطه بر افغانستان است؛ خود یکی از توهماتی است که مردم آن سرزمین به آن دچار شده اند. در این میان باید حکومت ایران نیز متوجه باشد که افرادی با به دست داشتن روزنامه ها و امور فرهنگی چرا چنین ادعایی که هرگز صحت نداشته و صحت یابی آن نیز بدور از دانش و عقل است، رسیده گی نمی کنند. افراد فعال در دستگاه قدرت ایران باید متوجه باشند و جلو چنین افراد نئوفاشیستی که در پی ایجاد اختلافات هستند، بگیرند. روزنامه جمهوی اسلامی با بیان این چنین نوشتارهایی در واقع به اصالت خود صحه گذاشته و ذات و ماهیت فاشیستی خود را نمایان ساخت. افرادی که در واقع با این رویکرد و تعامل نوشتاری این روزنامه در سر زمین ایران مخالف هستند باید با پیش کردن طرحی سازنده برای وزارت ارشاد، جلو چنین تفرقه افگنانی که در حال گستراندن دامن بی مهری و اختلاف هستند، بگیرند. ضدیت نشان دادن نسبت به گروهی که با دلائلی وارد سرزمین ایران شده اند، خود بیانگر ضد بشری بودن اندیشه این افراد است. مردمی که در اکثر امور باز سازی و پیشرفت ایران نقشی و ولو اندک داشته اند و پیوندهایی همچون دین و زبان آنها را با هم گره می زند، آیا شایسته است که روزنامه ای به حد ملی در خصوص آنان چنین اظهار نظری نموده و با عقده مندی کامل به آنها نگاه بیندازد و به نوعی آنها را آمل انارشی و از هم پاشیدگی نظم جامعه خود بخواند. عده محدودی از مهاجرین که در سرزمین همسایه کشور افغانستان قرار دارند، در واقع برخی از آنها به خاطر گسترش تجارت، تحصیلات و… و عده ای نیز برای سیاحت و زندگی بهتر به این آن سرزمین وارد شده اند، حال شایسته نیست که با ادعایی که به دور از تصور است آنها را متهم ساخته و با الفاظی همچون «هجوم» آوردن به ایران تعبیر نمود. این الفاظ و این عقده مندی های بعضی از افراد باعث ایجاد تنفر و پندار در میان دو نسل و دو همسایه خواهد شد که در واقع هیچ یک از شهروندان افغانستان و ایران به این قضیه راضی نبوده و هرگز خوشنود نخواهند شد. بناء شایسته است که دستگاه قدرت و حکومتی ایران با جلو گیری از چنین روزنامه هایی، دامن فتنه را کوتاه ساخته و بجای آنها با نشان دادن حسن همجواری؛ گمان نیک مردم افغانستان را برای خود به ارمغان بیاورد که در واقع شایسته و بایسته نیز همین است و مردم افغانستان نیز همین انتظار را دارند.
