هر گروه و جماعتی برای خودشان خط‌مشی ثابت و رویکرد مشخص دارند و برمبنای یکسری اصول و قوانین خودنوشته و سیاه‌وسفید جلو می‌روند.
هدف شان تحقق آرمان‌های بلندپروازانه با اهداف شخصی و انحصاری است که در فرجام نامی و نشانی از آغازگران آن حرکت برجای بماند.
در این میان، هر حرکتی نیک نیست و هر گروهی برمبنای مقاصد سفید و پاک راه‌اندازی نمی‌شود، بلکه برخی افراد با سوءاستفاده از همین فرصت‌ها و اذهان خالی و بستر مهیای جامعه پا پیش می‌گذارند و دست به اقداماتی می‌زنند که عاقبتش ضرر همگانی و سود فردی میباشد.
چنین گروه‌هایی روی همان اساسات خودنوشتهٔ هدفدار، اذهان افراد ناآگاه و ناپخته را فریب می‌دهند و با آمیختن حق و باطل و خوب نشان‌دادن مقاصد ناصواب خودشان در چشم‌‌دید دنباله‌روانشان، گام‌هایی آهسته و سست جهت دستیابی به اهداف شومشان برمی‌دارند.
ازهمین‌رو، می‌طلبد که با چنین افراد و گروه‌هایی مقابله صورت بگیرد و جلوی خودسری‌ها و بلاآفرینی‌هایشان گرفته شود.
به‌همین‌خاطر، راه‌ها و شیوه‌های برخورد و مقابله با چنین افراد و گروه‌هایی که تجمعاتی برای خودشان راه انداخته‌اند، نیاز مبرم به یک پالیسی مشخص و عکس‌العمل قاطع و سنجیده‌شده دارد که تنها درد را درمان کند اما آسیبی به اندام و اعضای دیگر نزند و جامعه را دچار فلاکت ننماید.
ازهمین‌رو، تمرکز این سلسلهٔ یادداشت‌ها روی جستن و لیست‌کردن راه‌ها و شیوه‌های مقابلهٔ سالم و ایمن با بغاوت‌گران است که تنها آنان را خنثی کند و جامعه را از تهدید آنان مصون نگه دارد.
اینکه با آنان چطور مقابله شود که هم خودمان را از آسیب‌ها و تبعات عملکردهای ناسنجیده و احساساتی آنان مصون نگه داریم هم بی‌گناهان و افراد عادی جامعه از تنش‌ها دور نگه داشته شوند، مهم‌ترین هدف میباشد.
زیرا انسان عاقل در هر برخوردی تنش‌زا هم در پی واردکردن ضربه به طرف مقابل هم ایمن نگهداشتن خود از ضربهٔ طرف مقابل است.
پس خواهیم کوشید راه‌ها و شیوه‌هایی را در این سلسلهٔ یادداشت‌ها معرفی کنیم که مناسب‌ترین، ایمن‌ترین، مؤثرترین شیوهٔ مقابله و مبارزه با بغاوت‌گران باشد.
توجه: نوشته ها، مقالات و نظریات منتشر شده از صدای هندوکش تنها بیانگر نظر نویسندگان است، موافقت صدای هندوکش برایشان شرط نیست.
