نویسنده: محمد فاتح غزنوی
الله متعال همه انسان‌ها را به پیروی کامل از دین مقدس اسلام مکلف کرده است و هر مسلمان را به اندازه توانایی و نیاز، به آموزش احکام و آموزه‌های اسلامی موظف نموده است.
مسلمانان با درک مسئولیت و وظیفه خود، به یادگیری احکام اسلامی پرداخته و آموزه‌های اسلامی را فرا می‌گیرند.هر مسلمان بعد از یادگیری مسائل دینی، تلاش می‌کند تا به آنها عمل کند، آنها را تبلیغ نماید، اجرا کند و از حیثیت آنها دفاع نماید.افغانستان، که یکی از کشورهای اسلامی جهان به شمار می‌رود، مردمی دارد که به شدت به عقاید و آموزه‌های اسلامی پایبند هستند.
در طول تاریخ، این ملت در راه دفاع از اسلام و مقدسات اسلامی مبارزات زیادی کرده و قربانی‌های بی‌شماری داده است.همچنین باید گفت که ملت مسلمان افغانستان همواره افراد دیندار و پایبند به اسلام و فرهنگ افغانی را به عنوان رهبر و پیشوای خود برگزیده‌اند.کسانی که پایبند به اسلام نبوده و حیثیت ایمانی خوبی نداشته‌اند، هرگاه تحت فشار بیگانگان بر مردم افغانستان به عنوان رهبر تحمیل شده‌اند، نتوانسته‌اند جایگاهی در جامعه افغان پیدا کنند.
چنین افرادی توسط مردم مسلمان کشور طرد شده و به زباله‌دان تاریخ سپرده شده‌اند؛ و تاریخ افغانستان مملو از چنین وقایعی است.بر این اساس، مردم افغانستان در جهان به عنوان ملتی اسلام‌دوست شناخته شده و هرگز به دنبال رهبران بی‌دین و بی‌خبر از آموزه‌های اسلامی نمی‌روند.
سوال مهم این است که آیا جبهه بغاوت که خود را افغانی و اسلامی می‌نامد، تا چه حد با آموزه‌های اسلامی آشنا و پایبند است؟این جبهه هر از گاهی به اصول و قوانین نظام اسلامی افغانستان انتقاد می‌کند و آنها را خلاف اسلام می‌داند.
هر مسلمان آزاد و هر افغان عاقلی می‌تواند با تحقیق و بررسی رهبران، اعضا و حامیان جبهه بغاوت، پاسخی قانع‌کننده برای این سوال بیابد.اما با توجه به اطلاعات موجود، باید گفت که رهبران جبهه بغاوت نه تحصیلات کافی دارند و نه تربیت درست شده‌اند.
به ویژه اینکه از آموزه‌های اسلامی بسیار دور هستند و حتی از مسائل روزمره اسلامی مانند نماز، آداب و سنت‌های زندگی اسلامی بی‌خبرند.
ملت افغانستان خواندن «بسم الله الرحمن الرحیم»، نماز جنازه و عید، طرز غذا خوردن و نحوه سلام دادن رهبران بغاوت را دیده‌اند.بنابراین، تصمیم‌گیری‌ها، انتقادات، اظهار نظرها و پیشنهادات دینی که از جانب جبهه بغاوت و رهبران آن درباره کشور مطرح می‌شود، فاقد اعتبار بوده و مورد اعتماد ملت نیست.بلکه ملت افغان در تمام این موارد، به مراجع معتبر دینی و منابع قابل اعتماد خود، که شامل علمای دینی و مدارس اسلامی است، رجوع می‌کند.
زیرا ملت افغان بارها در طول تاریخ معاصر کشور توسط رهبران شر و فساد فریب خورده و شخصیت و علمیت آنها را دیده‌اند.بدین ترتیب، انتقادات جبهه بغاوت و همفکران آنها درباره اصول و قوانین محاکم، امر به معروف، اطلاعات و فرهنگ و سایر موارد مربوط به نظام اسلامی، ارزش خاصی ندارد و مورد توجه نیست.
آنها نمی‌توانند اعتماد ملت افغانستان به نظام اسلامی‌شان را متزلزل کرده و مردم را نسبت به آن بدبین سازند.توجه: نوشته ها، مقالات و نظریات منتشر شده از صدای هندوکش تنها بیانگر نظر نویسندگان است، موافقت صدای هندوکش برایشان شرط نیست.
