زندگی انسان از آغاز تا پایان با اصول، ضوابط و نظم همراه بوده و انسان به دلیل اجتماعی بودن، نیازمند نظام و حکومت است.
طبیعت بشری به ترغیب و ترهیب، پاداش و مجازات نیاز دارد تا عدالت برقرار، حرمت‌ها محفوظ و حقوق رعایت شوند.
شریعت الهی به‌عنوان تنها منبع قوانین اسلامی، برای هر عمل انسانی حکم و تکلیف مشخص تعیین کرده است و همه افراد مکلف به رعایت آن هستند.
اساس حکومت اسلامی نیز بر اجرای قوانین شرعی و تطبیق کامل آن بر همه افراد تحت سیطره نظام اسلامی، بدون تبعیض، استوار است.
قرآن کریم و احادیث پیامبر بزرگوار صلی‌الله‌علیه‌وسلم حدود و احکام الهی را به روشنی بیان کرده و هیچ شبهه‌ای در این خصوص باقی نگذاشته‌اند.
به عبارت ساده، هیچ نظامی نمی‌تواند ادعای اسلامی بودن کند مگر آنکه احکام و حدود شریعت اسلام را تطبیق کند. امنیت و آرامش کامل یک کشور نیز تنها با اجرای حدود شرعی و قصاص در قلمرو حکومت اسلامی ممکن است.
تطبیق حدود شرعی و اجرای قصاص به دلیل جایگاه ویژه شرعی و نقش منحصر به فرد آن در تأمین امنیت و آرامش واقعی مردم، از خواسته‌های اساسی ملت افغانستان به شمار می‌رود.
همچنین حمایت گسترده ملت از امارت اسلامی به دلیل تعهد آن به اجرای حدود شرعی و قصاص است.
نکته جالب اینجاست که جبهه بغاوت و هم‌فکرانشان، با وجود ادعای مسلمانی و بیان مکرر از اسلام و ارزش‌های اسلامی، از اجرای حدود شرعی ناراضی‌اند.
هر زمان گزارشی از اجرای حدود شرعی و قصاص توسط محاکم امارت اسلامی منتشر می‌شود، اولین واکنش منفی از سوی جبهه بغاوت دیده می‌شود.
سوال اینجاست که چرا جبهه بغاوت، با وجود پیروان ظاهری اسلام، نسبت به اجرای حدود اسلامی حساسیت نشان داده و نظریات منفی ارائه می‌کند؟
با اندکی تأمل می‌توان دریافت که رهبران جبهه بغاوت به دلیل ناآگاهی از اسلام و ارزش‌های اسلامی و اسیر شدن در دام جهل، حتی با ابتدایی‌ترین آموزه‌های اسلام آشنا نیستند.
قدرت و غرور ناشی از حکمرانی، بینایی قلب و تفکر عقلانی را از آن‌ها سلب کرده است، و نمی‌دانند که مخالفت با ارزش‌های اسلامی چه پیامدهایی در دنیا و آخرت دارد.
قابل ذکر است که رهبران بغاوت برای منافع سیاسی، اقتصادی، قومی و به خوشنودی حامیان خارجی‌شان، ارزش‌های اسلامی و حدود شرعی را بارها معامله کرده‌اند.
اکنون نیز برای رسیدن به اهداف خود، هیچ اهمیتی برای احکام و حدود شرعی قائل نیستند و برای تحقق خواسته‌های خود، دست به هر کاری می‌زنند.
بدین ترتیب، جبهه بغاوت هنگام اجرای حدود شریعت اسلامی، بیش از دیگران ناراحت شده و در واکنش به آن، سخنان بی‌اساس بیان می‌کند.
به عنوان یادآوری باید گفت که تحقیر و تمسخر حدود شرعی، انکار و مخالفت با احکام اسلامی، انسان را از دایره اسلام خارج می‌کند.
یک مسلمان هرگز عمداً یا سهواً حاضر به خروج از دایره اسلام نیست، بلکه همواره می‌کوشد تا ایمان و عقیده‌اش محفوظ بماند.
توجه: نوشته ها، مقالات و نظریات منتشر شده از صدای هندوکش تنها بیانگر نظر نویسندگان است، موافقت صدای هندوکش برایشان شرط نیست.
