انسان با پذیرفتن دین مقدس اسلام مکلف به اموری می‌شود که از جانب خداوند متعال به عنوان دستور و قانون زندگی بر پیامبران الهی علیهم‌السلام نازل شده است. در سایه‌ی این دستورات، جان، مال و آبروی هر مسلمان مصون و محفوظ می‌گردد و هیچ‌کس حق ندارد بدون دلیل شرعی به جان، مال و آبروی دیگران دست‌درازی کند.
اگر کسی به جان، مال یا آبروی مسلمانی بدون دلیل تعدی کند، از نظر شرعی مجرم شمرده شده و مستحق مجازات است. خداوند متعال در قرآن کریم می‌فرماید
ترجمه: “و هر کس مؤمنی را به عمد بکشد، جزایش دوزخ است و جاودانه در آن خواهد ماند؛ و خداوند بر او خشم گرفته، او را از رحمتش دور نموده و عذاب بزرگی برایش آماده ساخته است.”
همچنین امام نسائی رحمه‌الله روایت کرده است که مردی از پیامبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌وسلم پرسید: “گناهان بزرگ کدام‌اند؟” ایشان فرمودند: “آن‌ها هفت گناه بزرگ هستند که از همه بدتر، شرک به خدا، قتل ناحق و فرار از میدان جهاد است.”
قرآن کریم و احادیث پیامبر اسلام صلی‌الله‌علیه‌وسلم دو منبع اصلی هدایت برای هر مسلمان‌اند و باید تمام زندگی مطابق آن‌ها تنظیم گردد.
قرآن، مجازات سختی را برای قتل ناحق تعیین کرده است که یادآوری آن انسان را از مستی قدرت و غفلت بیدار می‌سازد و متوجه عذابی می‌گردد که خداوند برای قاتل بی‌موجب در نظر گرفته است.
طبق قرآن کریم، دوزخی طولانی‌مدت در انتظار کسانی است که بدون دلیل مسلمانی را به قتل برسانند؛ عذابی که هیچ‌کس تاب تحمل آن را ندارد. پس هر فرد باید هوشیار باشد تا دستش به خون ناحق آلوده نشود. پیامبر بزرگ اسلام صلی‌الله‌علیه‌وسلم نیز قتل ناحق را در زمره‌ی بزرگ‌ترین گناهان شمرده‌اند.
بله! با توجه به آیات قرآن کریم و احادیث پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وسلم، باغیان و رهبران پوشالی آنان باید به گذشته و حال خود بیندیشند، قتل‌های بی‌شماری که بدون دلیل انجام داده‌اند را به یاد بیاورند و برای این اعمال شنیع به دنبال راه چاره‌ای باشند.
باغیان باید توبه کنند، به سراغ مظلومانی بروند که از دست آن‌ها داغ دیده‌اند، و مطابق حکم شریعت اسلام از آن‌ها عذرخواهی کنند و خود را تسلیم شریعت سازند. این توبه و عذرخواهی شاید چهره‌های سیاه و منفور آنان را کمی روشن سازد و بار سنگین آخرتشان را سبک‌تر کند.
اما متاسفانه، ما روزانه شاهدیم که این باغیان و فتنه‌گران نه تنها توبه نمی‌کنند، بلکه همچنان به کشتار بی‌دلیل مردم خود ادامه می‌دهند. آن‌ها به بهانه‌ی مقاومت مسلحانه، خون‌های ناحق ریخته و مردم بی‌گناه را به شهادت می‌رسانند.
جبهه‌ی بغاوت با این اعمال شوم و وحشیانه، راه گذشتگان خود را دنبال کرده و خون مردم را می‌چوشد، گویا تصمیم دارند تا همیشه خون‌آشام باقی بمانند.
با وجود اینکه افغانستان از امنیت، فضای آرام، ملت برادر و نظام اسلامی برخوردار است، هیچ دلیل شرعی و عقلی برای بغاوت و خون‌ریزی وجود ندارد. جنگ در برابر نظام اسلامی و ایجاد هرج و مرج در جامعه، هیچ مشروعیت شرعی و عقلی ندارد و گناه تمامی خون‌های ریخته‌شده بر گردن باغیان است.
ملت افغانستان اکنون به‌خوبی دریافته است که باغیان جز خون‌ریزی و خون‌آشامی هدف دیگری ندارند و با کمک خداوند متعال تلاش‌های آنان ناکام خواهد ماند و چهره‌هایشان برای همیشه سیاه خواهد شد. و ما ذلک علی الله بعزیز.
توجه: نوشته ها، مقالات و نظریات منتشر شده از صدای هندوکش تنها بیانگر نظر نویسندگان است، موافقت صدای هندوکش برایشان شرط نیست.
