در تاریخ سیاسی افغانستان، چهره‌هایی بوده‌اند که هم ستایش شده‌اند و هم نکوهش! هم تلاش برای آبادانی کرده‌اند و هم منشأ اختلاف و خرابی بوده‌اند. اما امرالله صالح را شاید بتوان در میان این افراد، چهره‌ای خاص و متفاوت دانست.
مردی که سیاست‌هایش نامعلوم، دیانتش مشکوک، و وفاداری‌اش در پرده‌ای از ابهام قرار داشته است.
امرالله صالح که روزگاری در کنار احمد شاه مسعود از افراد کلیدی دستگاه استخباراتی شمال بود، در دوران جمهوریت به یکی از چهره‌های برجسته نظام تبدیل شد.
با این حال، همان‌گونه که تاریخ نشان داده است، او نه برای مردمش مفید بود و نه برای نزدیکانش.
صالح مردی است که گاه به دشمنان نزدیک‌تر از دوستان بوده و حتی اطرافیانش از نیرنگ‌های او در امان نمانده‌اند.
از جمهوریت تا تبعید:
با سقوط جمهوریت، بسیاری از شخصیت‌های سیاسی افغانستان یا به انزوا رفتند یا به گروه‌های مخالف طالبان پیوستند.
امرالله صالح نیز با فرار از کابل، به تاجیکستان پناه برد و به تلاش برای تشکیل یک جریان جدید روی آورد.
او که به دلیل اختلافات درونی، از جبهه مقاومت ملی (به رهبری احمد مسعود) فاصله گرفته بود، گروه جدیدی به نام “روند سبز” را پایه‌گذاری کرد.
صالح که تجربه‌ای طولانی در امور استخباراتی دارد، از طریق این جریان جدید به انتشار اسناد جعلی و تبلیغات علیه طالبان مشغول است.
برخی منابع تأیید می‌کنند که او از حمایت مستقیم تاجیکستان برخوردار است و اکثر وقت خود را در این کشور می‌گذراند.
اختلافات در جبهه مقاومت:
امرالله صالح که زمانی از افراد نزدیک به احمد شاه مسعود بود، اکنون در زمره منتقدان احمد مسعود قرار دارد.
اختلافات درونی و ضعف در رهبری، جبهه مقاومت را به سوی انشعاب و فروپاشی سوق داده است.
خروج صالح و دیگر چهره‌های کلیدی از این جبهه، شکاف عمیقی در اتحاد مخالفان طالبان ایجاد کرده است.
امرالله صالح یکی از جنجالی‌ترین چهره‌های تاریخ معاصر افغانستان است.
مردی با هزار چهره، که نه‌تنها در سیاست داخلی و خارجی بازیگری دوگانه داشته، بلکه حتی در میان هم‌پیمانان خود نیز اعتمادسازی نکرده است.
سرنوشت او و گروه‌های منشعب شده از جبهه مقاومت، همچنان نامعلوم است، اما آنچه مسلم است، این است که تاریخ درباره او قضاوتی متفاوت از دیگران خواهد داشت.
توجه: نوشته ها، مقالات و نظریات منتشر شده از صدای هندوکش تنها بیانگر نظر نویسندگان است، موافقت صدای هندوکش برایشان شرط نیست.
