از زمان شکست اتحاد شوروی در افغانستان، اختلافات و کشمکش‌های زیادی میان رهبران و جنگ‌سالاران آن زمان بر سر تقسیم قدرت و امتیازات دولتی آغاز شد و تاکنون، که دیگر همچون کالاهای مستعمل کنار گذاشته شده‌اند، ادامه دارد. همان اختلافات سبب بروز جنگ‌های خانمان‌سوزی شد که افغانستان را تا یک قدمی زوال و نابودی پیش برد.
در دوره جمهوریت نیز همین کشمکش‌ها و خودخواهی‌های رهبران خودفروخته، موجب ویرانی بیشتر کشور شد و مانع پیشرفت افغانستان در ابعاد مادی و معنوی گردید.
با فروپاشی جمهوریت وقت، این چهره‌های سیاه پس از پناه بردن به دامن حامیان خارجی خود، اقدام به ایجاد احزاب و جبهات موهوم و خیالی در خارج از افغانستان کردند و خواستار حمایت دستگاه‌های استخباراتی منطقه و جهان شدند. از میان این جبهات، دو حرکت «شورای مقاومت» و «جبهه مقاومت» بیش از بقیه مأوای فراریان بوده و خود را قدرت واقعی مخالف نظام کنونی افغانستان می‌دانند.
این جبهات تلاش‌های زیادی برای ایجاد اتحاد میان این مهره‌های سوخته و یافتن راه‌حلی برای قیام علیه نظام اسلامی افغانستان انجام دادند.
این چهره‌ها جلسات و نشست‌های متعددی با عناوین مختلف برگزار کردند و حتی در برهه‌ای خواستار تشکیل «حکومت در تبعید» شدند؛ اما اختلافات عمیق آن‌ها بر سر تقسیم امتیازات مادی پروژه‌هایشان، هر بار مانع از تحقق نقشه‌های شوم‌شان شد.
چند روز پیش خبر برگزاری کنفرانسی تحت عنوان «گفتمان ملی» در رسانه‌ها منتشر شد، در این کنفرانس که در اصل پروژه‌ای انگلیسی بود، هیچ‌یک از اعضا و مسئولان جبهه مقاومت و شورای مقاومت از جمله دوستم، محقق، قانونی، حبیب‌الرحمن سیاف و عطامحمد نور شرکت نداشتند.
عدم حضور این چهره‌ها در گفتمان ملی برای بسیاری جای سوال داشت، زیرا این افراد معمولاً هر جا جلسه و نشستی را می‌یافتند، به‌دلیل منافع شخصی در آن حاضر می‌شدند.
پاسخ این سوال اما تنها چند روز بعد توسط رسانه صدای هندوکش فاش شد. صدای هندوکش طی بیانیه‌ای با ارائه اطلاعات دقیق، از ماهیت واقعی این پروژه و جزئیات نشست پرده برداشت و علت واقعی عدم شرکت رهبران پوشالی را نیز آشکار کرد: اختلاف این چهره‌ها بر سر تقسیم امتیازات مادی. بله! این‌بار نیز چهره‌های بدنام فراری همانند دوران شکست اشغالگران شوروی و جمهوریت، به‌خاطر منافع شخصی و حزبی خود به توافق نرسیدند. این امر باعث شد که این پروژه نیز همچون دیگر اقدامات فاسد و خائنانه‌شان ناکام بماند؛ لله‌الحمد. توجه: نوشته ها، مقالات و نظریات منتشر شده از صدای هندوکش تنها بیانگر نظر نویسندگان است، موافقت صدای هندوکش برایشان شرط نیست.
