حادثه‌ی قتل معروف غلامی، قوماندان نزدیک به اسماعیل خان، پس از درگیری لفظی با شیراحمد ملدانی در مشهد، بار دیگر پرده از عمق اختلافات میان گروه‌های مخالف حکومت افغانستان برداشت. این واقعه نه‌تنها نشان‌دهنده‌ی بی‌ثباتی در صفوف مخالفین است، بلکه گواهی بر فقدان انسجام، هدف مشترک و اخلاق سیاسی در میان آنان می‌باشد.
گروه‌های مخالف حکومت افغانستان عمدتاً از ائتلاف‌های موقت، منافع شخصی و رقابت‌های قومی و سیاسی تشکیل شده‌اند. نبود یک چارچوب فکری منسجم و فقدان رهبری واحد، این گروه‌ها را به‌جای تمرکز بر اهداف سیاسی، درگیر نزاع‌های داخلی کرده که گاه به خشونت و قتل منجر می‌شود.
حضور این افراد در ایران، به‌ویژه در شهرهایی مانند مشهد، نشان می‌دهد که برخی کشورها به‌طور غیرمستقیم به بستری برای فعالیت‌های مخرب این گروه‌ها تبدیل شده‌اند. نبود نظارت دقیق و رقابت بر سر منابع مالی و نفوذ در میان مهاجرین افغان، زمینه‌ساز درگیری‌های خونین شده است.
قتل و خشونت میان مخالفین، امنیت مهاجرین افغان را در کشورهای میزبان تهدید می‌کند. مردم افغانستان با دیدن این صحنه‌ها بیشتر به اهمیت ثبات و نظم پی می‌برند.
گروه‌هایی که خود را مخالف حکومت افغانستان معرفی می‌کنند، نه‌تنها فاقد برنامه‌ی سیاسی روشن هستند، بلکه با رفتارهای خشونت‌آمیز و غیرانسانی، چهره‌شان را نزد مردم بیشتر زشت می‌سازند. قتل معروف غلامی نمونه‌ای از این بی‌اخلاقی سیاسی است.
در مقابل، حکومت فعلی افغانستان با وجود چالش‌ها توانسته است ساختارهای اداری، امنیتی و خدماتی را حفظ کند. ثبات نسبی در داخل کشور، کنترل مرزها و کاهش خشونت‌های داخلی، نشان‌دهنده‌ی عملکرد بهتر نسبت به گروه‌هایی است که حتی در خارج از کشور قادر به همزیستی نیستند.
مردم افغانستان باید با دیده‌ی عقل به این تحولات بنگرند. حمایت از حکومت فعلی، به‌معنای حمایت از نظم، قانون و آینده‌ای قابل پیش‌بینی است. در حالی‌که پیوستن به گروه‌های مخالف، مساوی با ورود به دنیایی پر از خشونت، بی‌اعتمادی و خیانت می‌باشد.
بسیاری از این گروه‌ها تحت تأثیر و حمایت کشورهای خارجی فعالیت می‌کنند که اهداف‌شان نه خدمت به اسلام و مردم افغانستان، بلکه تأمین منافع خودشان است. اختلافات داخلی میان مخالفین، اغلب ناشی از رقابت بر سر منابع خارجی و نفوذ سیاسی است، نه دغدغه‌ی مردم.
افغانستان بیش از هر زمان دیگری نیازمند اتحاد عمومی است. مردم باید از تفرقه‌افکنی، خشونت و پیروی از گروه‌های بی‌هدف پرهیز کنند و با حمایت از حکومت اسلامی افغانستان، زمینه‌ساز توسعه، امنیت و رفاه شوند. اختلافات داخلی مخالفین، زنگ خطری برای همه‌ی ما است.
حادثه‌ی مشهد یک پیام واضح دارد: مردم افغانستان باید بدانند که راه پیشرفت کشور از مسیر خشونت و مخالفت‌های بی‌هدف نمی‌گذرد. تنها با حمایت از حکومت فعلی، مشارکت در ساختارهای قانونی و پرهیز از افراط‌گرایی می‌توان آینده‌ای روشن برای نسل‌های بعدی رقم زد.
توجه: نوشته ها، مقالات و نظریات منتشر شده از صدای هندوکش تنها بیانگر نظر نویسندگان است، موافقت صدای هندوکش برایشان شرط نیست.
