ابراهیم سادات در این نوشتار می خواهم در مورد یکی از قدیمی ترین سرزمین های اسلامی که امروزه کاملا به باد فراموشی سپرده شده است، بنویسم. تاجیکستان زخم خورده! طاجیک یا تاجیک ملت مسلمان سنی مذهبی که به زبان فارسی با لهجه‌ی تاجیکی صحبت می کنند و به علم و شعر و ادب و دینداری شهره‌ی آفاق هستند. تاجیکستان از جمهوری های آزاد شده اتحاد جماهیر شوروی که در سال ۱۹۹۱ بعد از فروپاشی حکومت کمونیستی بعنوان جمهوری اسلامی تاجیکستان شکل گرفت. اما بسیاری از شهرهای اسلامی تاجیکستان همچون بخارا و سمرقند از مرزهای کنونی تاجیکستان بیرون هستند در حالی که ساکنان آنان به زبان فارسی تاجیکی صحبت می کنند.. تاجیک‌ها فطرتا متدین هستند و از تمام اقوام بلاد تاریخی ماورالنهر بیشتر نسبت به دین آگاهی و التزام دارند. امروزه در سرزمین تاجیکستان دیکتاتوری مشهور بنام امام علی رحمانوف از سال ۱۹۹۲م حکومت می کند. و از همان آغاز حکمرانی با سیاستی که تاریخ، دین، زبان و فرهنگ پر افتخار ملت تاجیک را هدف قرار داده بود شروع به تغییر سیستماتیک هویت ملت مسلمان تاجیک نمود. در این سه دهه‌ی حکمرانی، رحمانوف جنگ و هجوم شدیدی را بر علیه دین و دینداران آغاز نمود تا جاییکه بیش از ۱۰۰۰۰ مسجد و مدرسه دینی را پلمپ نمود و بست و در سال ۲۰۱۸ طبق آمار رسمی دولت به بستن ۲۰۰۰ مسجد دیگر نیز اقدام کرد. و امروزه بجز یک معهد برای تعلیم علوم دینی، مدرسه دینی دیگری در کشور یافت نمی شود! بعد از ممنوعیت تجمعات واجتماعات دینی در سال ۲۰۱۲، هزاران نفر از علما و دعوتگران و طلاب علوم دینی را به زندان انداخت و به بند کشید و همچنین کسب علوم شرعی را در خارج از تاجیکستان ممنوع نمود. بنابر اعتراف رسمی حکومت فقط در سال ۲۰۱۵ در استان ختلان تاجیکستان، عناصر نظام اقدام به تراشیدن محاسن بیش از ۱۲۸۱۸ نفر از مردان و برداشتن حجاب وچادر ۶۷۰۰ زن، نموده‌اند. رحمانوف رفتن زنان به مساجد را مطلقا ممنوع و مردان بعد از سن ۱۸ سالگی اجازه ورود به مساجد را دارند. و برای ادای مناسک حج نیز سن ۳۵ سالگی به بالا را مشخص نموده است. افزون بر آن، قوانین حکومتی ورود زنان محجبه و مردان دارای محاسن را در تمام مراکز دولتی و نظام آموزشی رسمی را مطلقا ممنوع کرده است. رحمانوف در یک خانواده مسلمان سنی مذهب متولد شده است اما خود را به حزب کمونیستی روسی منسوب می داند و اقدام به تاسیس حزب ملی دموکراتیک نمود و خود نیز رئیس حزب قرار گرفت و بعنوان رئیس دولت و حکومت تعیین گردید و پس از آن خود را رهبر ملت تاجیک می داند. او و خانواده اش سیطره خویش را بر سیاست و اقتصاد تاجیکستان گسترانیده‌اند و اکنون او بر اساس قانون بالاتر از قانون و استیضاح و …. قرار دارد. درماه گذشته نظام رحمانوف بر شدت قوانین مخالفت با دین افزوده و از پوشیدن برقع و نفاب و لباس سیاه و پوشانیدن گردن زنان بشدت جلوگیری می نماید و همچنین برگزاری مجالس اعزاز و تکریم حجاج ومعتمرین را نیز به بهانه التزام به آیین و سنن تاجیکی و ملی و دوری از فرهنگ و لباس و عادات عربی و ترکی، ممنوع کرده است. در مقابل دیدگان تمام دنیا که مدعی آزادی و دموکراسی و حقوق بشر است، رحمانوف و حزبش توانسته‌اند بیش از سی سال برکشور و نظام قضایی آن سیطره خود را بگسترانند و صدای مخالفین را خاموش کنند. اما معترضین و مخالفین در خارج از تاجیکستان با خطر ربوده شدن و یا زندانی شدن خانواده هایشان که در داخل کشور هستند، روبرو هستند.
