نویسنده: شریف الله کریمی
پس از برگزاری نشست پنجم ویانا و برگزاری کنفرانس امنیتی هرات، شکاف‌ها و اختلافات میان گروه‌های مخالف مقیم در خارج، بیش از پیش گسترش یافته است. این مخالفت‌ها و کشمکش‌های شدیدی که پیش‌تر تلاش می‌شد مخفی بمانند، اکنون به رسانه‌ها راه یافته‌اند. مخالفان به شدت یکدیگر را مورد حمله قرار داده و به بهانه اهداف شخصی، به تقابل وضدیت با هم پرداخته یک دیگر را تهدید می‌کند.
در این روند تقابل، عطا محمد نور یکی از رهبران شورای عالی مقاومت که گروه‌های مخالف را رهبری می‌کند، در گفت‌وگوی خود با رسانه‌ای به شدت از کسانی انتقاد کرده است که در خارج از کشور زندگی می‌کنند، اما مردم افغانستان را به جنگ و نزاع تحریک می‌کنند. او با لحنی تند از سیاستمدارانی انتقاد کرده که خودشان همراه با خانواده‌هایشان در خارج از کشور زندگی آرام را دوست دارد، ولی از اولاد مردم افغانستان می‌خواهند که در میدان جنگ حاضر شوند. به گفته نور، اگر این جنگ واقعاً خواسته آنهاست، باید با فرزندان خود یکجا به جبهات جنگ بروند. همزمان یونس قانونی، یکی از دیگر رهبران شورای عالی مقاومت، بر ادامه جنگ تأکید کرده و گفته است که در سال جاری دستاوردهای بزرگی خواهند داشت.
اختلافات داخلی گروه‌های مخالف مقیم در خارج، مسئله‌ای جدید نیست. از همان آغاز فعالیت‌های این گروه‌ها، درگیری‌ها و کشمکش‌های شدیدی وجود داشته است و به دلیل همین اختلافات، به بحران رفته جبهات و گروه‌های جدیدی به وجود آمده‌اند. آنها و حامیان خارجی‌شان تلاش کرده‌اند تا این مسائل را از دید عموم و رسانه‌ها پنهان کنند، اما اکنون به وضوح مشخص است که این مسئله به حدی رسیده که امکان کنترول این وضعیت به چشم نه میخورد.
دلایل اصلی این مخالفت‌ها این است که اولاً جنگ را به افغانستان می‌آورند و هر یک از آنها تلاش می‌کند تا در این مسیر از دیگری عقب نماند و برای جنگ و ریختن خون افغان‌ها در خارج از کشور، حامیان و تأمین‌کنندگان مالی پیدا کنند. مشکل دومی و اصلی فساد مالی و اخلاقی گسترده‌ای است که در میان این گروه‌ها وجود دارد. هر یک از آنها سعی دارد که پول‌های دریافتی از حامیان مالی را به جیب شخصی خود بریزد و زندگی بهتری برای خود و خانواده‌اش فراهم کند.
دلیل دیگر مخالفت‌های آنها این است که در ابتدا به کشورهای خارجی، سازمان‌های استخباراتی خارجی، شبکه‌های جنایی و جرمی، مافیای جهانی، قاچاقچیان، شرکت‌های فروش اسلحه و دیگر کشورهای جنگ‌طلب وعده‌های بزرگ داده بودند که گویا در افغانستان میلیون‌ها حامی مردمی دارند و اگر امکانات برایشان فراهم شود، به‌زودی جنگی در افغانستان آغاز می‌کنند. آنها می‌گفتند که در این صورت، حمایت‌های خارجی برایشان تأمین می‌شود و منافع‌شان در افغانستان محفوظ خواهد ماند. اما اکنون هر روز از وعده‌های خود به حامیان‌شان عقب‌نشینی می‌کنند و چهره واقعی‌شان برای آنها آشکار می‌شود. به همین دلیل، هر روز اعتماد و حمایت آنها از دست می‌رود و شرایطشان بدتر از قبل می‌شود. دیگر هدف مشخصی ندارند، دوستان و دشمنانشان را گم کرده‌اند، قوم و قبیله‌شان از یاد رفته است، کشور و ارزش‌ها برایشان بی‌اهمیت شده است و در نهایت خودشان را هم گم کرده‌اند. این وضعیت بحران‌زده باعث شده که در درون خودشان با یکدیگر درگیر شوند و مخالفت کنند.
همین افراد زندگی پر از پریشانی، آوارگی و رنج را برای مردم افغانستان طراحی کرده بودند، اما اکنون خودشان در همان دام گرفتار شده‌اند و نه تنها قادر به رهایی از آن نیستند، بلکه هر روز بیشتر در این مشکلات غرق می‌شوند. این وضعیت، تقریباً آغاز یک بازی معکوس و تلخ است که همچنان ادامه و گسترش می‌یابد. اگر آنها موفق می‌شدند که دوباره در افغانستان به قدرت برسند، اکنون همانند جنگ‌های داخلی گذشته با یکدیگر درگیر می‌شدند و خون افغان‌های بی‌گناه را هر طرف به زمین می‌ریخت. اما مردم افغانستان با بیداری و هوشیاری خود نشان دادند که از همان ابتدا این عناصر شریر را رد کرده‌اند، در کنارشان نه ایستادند و به آنها اجازه نداده‌اند که در مسیر تجارت و معامله با کشور و ارزش‌ها موفق شوند. این تصمیم عاقلانه و هوشمندانه باعث شد که مردم افغانستان از گرفتار شدن خود در بدبختی‌های ابدی جلوگیری کنند.
توجه: نوشته ها، مقالات و نظریات منتشر شده از صدای هندوکش تنها بیانگر نظر نویسندگان است، موافقت صدای هندوکش برایشان شرط نیست.
