عادل افغان روزنامه آمریکایی نیویارک تایمز در تازه‌ترین گزارش خود جنایات جنرال رازق، ظالم‌ترین و در عین حال وفادارترین قوماندان به آمریکا در جنوب افغانستان را فاش کرد. هر چند جنایات این قوماندان ظالم و خون‌خوار بر هیچکس پوشیده نبود اما در جنوب افغانستان به‌ویژه قندهار دست به چنان جنایات و مظالمی زد که حتی از آمریکایی‌ها و حامیان جنایت‌بیشه‌ی خود سبقت ربود. نیویارک تایمز اخیراً گزارش خود را بر اساس مصاحبه با هزاران نفر تهیه کرده است که اعضای خانواده آنها به دست این قوماندان ظالم پولیس کشته شده‌اند، ناپدید شده‌اند، در زندان‌ها تعذیب شده‌اند و حتی تا هنوز از زندگی و مرگ شان اطلاعی در دست نیست. نویسنده گزارش گفته است که تلاش کرده‌اند از فعالیت‌های رزاق در جمهوری گذشته گزارشی تهیه کنند اما بر اساس ادعای شان او و حامیان آمریکایی‌‌تبار به این کار را نمی‌دادند و به هر طریق ممکن مانع این کار می‌شدند. اگرچه هزاران حکایت و داستان معتبر از جنایات و وحشت‌های او با مردم عادی وجود دارد اما این قوماندان ظالم به کسی اجازه افشای جنایات او را نمی‌داد. نیویارک تایمز گفته است که پس از سقوط اداره قبلی، فرصتی برای مصاحبه با ۱۰۰۰ نفری که توسط رزاق آسیب دیده بودند، را یافت و گزارش خود را بر اساس این مصاحبه‌های مستند تهیه کرده است. به گفته منبع، هزاران نفر دیگر نیز وجود داشتند که اعضای خانواده آنها توسط این فرمانده دستگیر، ربوده، کشته و شکنجه شده‌اند اما آنها توانستند فقط با هزار نفر صحبت کنند. به نوشته روزنامه، این افراد شامل راننده‌های ریکشای مسافربری، مردم عادی، رانندگان تاکسی، خیاطان و سایر افراد بی‌گناهی می‌باشند که در هیچ مسایل سیاسی و امنیتی دخالتی نداشتند. به گفته منبع، آمریکا از بسیاری از جنایت‌کاران دیگر مانند رزاق حمایت می‌نمود و از آنها برای محافظت از خود استفاده می‌کرد. به گفته نویسنده گزارش، آمریکایی‌ها از همه این فعالیت‌های رازق آگاه بودند، از هر جهت از او حمایت می‌کردند، پول و امکانات را برای او فراهم می‌کردند و همچنین برای ارتکاب جنایات بیشتر به وی مصونیت قضایی داده بودند. به گفته منبع، آمریکایی‌ها رازق را به عنوان شخص وفادار به خود می‌دانستند از همین‌رو به او قدرت و اقتدار داده بودند، به او درجه جنرالی بخشیده بودند و تلاش داشتند تا افغان‌ها او را به عنوان یک قهرمان بشناسند. به نوشته نیویارک تایمز، حکومت ژنرال رازق بر اساس شکنجه، کشتار، سر بریدن و ربودن مردم پایه‌گذاری شده بود و به گفته‌اش آنها علاوه بر مصاحبه با هزار نفر، صدها سند از دولت قبلی را نیز پیدا کردند که در آن ۲۲۰۰ نفر شکایت خود را راجع به ناپدید شدن اعضای خانواده‌های شان مستند کرده‌اند. به گفته این منبع، بیشتر این ۲۲۰۰ مورد قتل، آدم‌ربایی و شکنجه است. در این اسناد گفته شده است که هر گاه رازق کسی را دستگیر می‌کرد به او اجازه ملاقات با خانواده‌اش را نمی‌داد، محل اسارتش مشخص نبود و هیچ اداره‌ای از او اطلاعی نداشت به همین دلیل افراد زیادی زیر شکنجه‌ها جان خود را از دست می‌دادند و اجسادشان در مکان‌های نامعلومی دفن می‌شدند. به گفته منبع، درگذشت رازق برای خانواده‌ها مذکور و هزاران خانواده دیگر که از ظلم و ستم این فرمانده ظالم در امان نبودند، عید بود. رازق که بسیاری او را به نام “لغړى” می‌شناسند، در سپین بولدک قندهار به دنیا آمده بود و فعال‌ترین، وحشی‌ترین، جنایت‌کارترین و ظالم‌ترین مهره اشغال آمریکا در جنوب افغانستان بود که خون هزاران افغان بی‌گناه را برای دوام اشغال و اثبات وفاداری خود به آمریکا ریختاند، هزاران نفر دیگر را مفقود کرد و به همین تعداد زا در زندان‌ها لاش و لوش کرد. به او در ازای این خدمات خوب درجه جنرالی دادند، برای نیک نام ساختن او کمپاین می‌کردند و سعی کردند با نام یک قهرمان، افغان‌ها را تحت تاثیر قرار دهد اما افغان‌ها قهرمانان و قاتلان خود را به خوبی می‌شناسند؛ کسی که جهت خشنود ساختن بیگانگان هزاران افغانان بی‌گناه را از دم تیغ گذراند، در زندان‌های خصوصی شکنجه‌شان کرد، مرده و زنده شان را مفقود الاثر کرد و انواع جنایت‌ها را بر روی زمین انجام داد، چگونه می‌تواند قهرمان مردم شود؟! قهرمانان کسانی هستند که ملت را از دست چنین خون‌خواران نجات داد. رازق یک چهره بدنام، بیگانه‌پرست، خشن و وحشی در میان افغان‌هاست که جنایاتش مثل خورشید روشن است و حالا حتی رؤسای او نیز به این جنایات اعتراف می‌کنند. او با جنایات خود بار دیگر خاطرات تلخ خلقی‌ها و پرچمی‌ها را در اذهان افغان‌ها زنده کرد اما این جنایات نه باعث تداوم حکومت او شد و نه باعث تضعیف عزم طالبان؛ سرانجام در حمله بسیار پیچیده طالبان در سال ۱۳۹۷ زمانی که او با دوستان جنایت‌کار آمریکایی خود برای ریختن خون بیشتر افغان‌ها ملاقات می‌کرد، کشته شد.
