حقوق زنان؛ مسئله‌ای‌ست که از دیرباز به‌این‌سو، معنا و مفهوم آن به‌گونه‌ی کلی تغییر یافته و بیشتر توسط حکومت‌های غربی، همچون ابزار تبلیغاتی سیاسی و یا اهرمی جهت تأمین منافع‌شان به‌کار گرفته می‌شود.
در این میان، جبهه مقاومت نیز همانند باداران غربی خویش، از موضوع حقوق زنان به‌مثابه وسیله‌ای برای مشروعیت‌بخشی به جنبش بدنام خود استفاده نموده، هر از گاهی با وجود عملکرد ننگین‌شان در گذشته، سخن از حمایت حقوق زنان بر زبان می‌آورند.
در چند روز گذشته، علی‌میثم نظری، مسئول روابط خارجی جبهه مقاومت، در پُستی که در صفحه ایکس خود منتشر نمود، از تصویب قطع‌نامه‌ای در حمایت از حقوق زنان افغانستان خبر داد؛ قطع‌نامه‌ای که به گفته‌ی وی با پی‌گیری اعضای گروه دوستی فرانسه–افغانستان، به رهبری «بارتولومه لِنوار» (Bartolomé Lenoir) به تصویب رسیده است.
حال پرسش این‌جاست که آیا موضع‌گیری دنیای دموکرات غرب واقعاً بر بنیاد ارزش‌های انسانی است یا تابع منافع سیاسی؟ پرسشی که در ادامه این یادداشت می‌کوشیم به آن پاسخ دهیم.
قبل از پرداختن به اصل موضوع، باید گفت که شاید برای کسانی‌که هنوز هم روابط نزدیک و صمیمی رژیم صهیونیستی با جبهه مقاومت برایشان شگفت‌آور است، جالب باشد که هر گروه، حزب یا جنبشی‌که با جبهه مقاومت متحد می‌شود، مستقیم یا غیرمستقیم با رژیم صهیونیستی در ارتباط است!
برای نمونه می‌توان به آقای «بارتولومه لِنوار» اشاره کرد؛ شخصی‌که علی‌میثم نظری از وی به‌گونه‌ی ویژه قدردانی کرده و او را بانی اصلی تصویب قطع‌نامه در حمایت از حقوق زنان می‌خواند.
وی در جریان تجاوز آشکار رژیم صهیونیستی بر غزه و قتل‌عام نزدیک به ۷۰ هزار انسان بی‌گناه در این باریکه، جانب رژیم کودک‌کُش را گرفته و با کمال بی‌شرمی بارها از آن اعلام حمایت نموده است.
رهبر گروه دوستی فرانسه–افغانستان، که در واقع باید آن را دوستی فرانسه–جبهه مقاومت دانست، آشکارا از رژیم صهیونیستی اعلام حمایت کرده، حکم بازداشت نتانیاهو و وزیر دفاع آن را نیز محکوم نموده و برخلاف واقعیت‌های جاری در غزه، جنایات رژیم صهیونیستی را نسل‌کشی نمی‌داند.
با درنظرداشت ماهیت واقعی چنین چهره‌های شرور در پشت‌پرده قطع‌نامه حمایت از حقوق زنان در افغانستان، درخواهیم یافت که موضع‌گیری‌های جهان دموکراتیک نیز تنها بر یک اصل استوار است، و آن چیزی نیست جز تابعیت از منافع سیاسی.
به‌راستی چگونه ممکن است یک انسان، در صورتی‌که ذره‌ای از انسانیت در وجودش باقی مانده باشد، از قتل و کشتار هزاران زن بی‌گناه لذت برده و از عامل آن اعلام حمایت نماید، اما در مقابل، برای تأمین حقوق زنان در افغانستان قطع‌نامه صادر کند؟ در حالی‌که برخلاف ادعای آنان، حقوق زنان در افغانستان بیش از هر زمان دیگر طبق دستورات شریعت ناب اسلامی تأمین شده و در هیچ مقیاسی حقوق حقه‌شان پامال نگردیده است.
با این‌همه، روشن است که چنین نیرنگ‌ها و حربه‌های تبلیغاتی نه‌تنها کمکی به مشروعیت‌بخشی جبهه مقاومت نمی‌کند، بلکه بیش از پیش چهره دروغین و وابسته‌ی آنان را نزد ملت مسلمان افغانستان و افکار عمومی جهان رسوا می‌سازد؛ زیرا مردم به‌خوبی می‌دانند گروهی‌که دستش در خون بی‌گناهان آلوده است و سال‌ها به خیانت، مزدوری و وابستگی به اشغال‌گران شناخته شده، نمی‌تواند مدعی دفاع از حقوق زنان و ارزش‌های انسانی باشد.
در نتیجه، این‌گونه اقدامات تنها منجر به افشای ماهیت واقعی این جریان و حامیان صهیونیستی و غربی آن می‌شود و نشان می‌دهد که در پسِ تمام این قطع‌نامه‌ها و شعارها، چیزی جز منافع سیاسی و بازی‌های استعماری نهفته نیست.
توجه: نوشته ها، مقالات و نظریات منتشر شده از صدای هندوکش تنها بیانگر نظر نویسندگان است، موافقت صدای هندوکش برایشان شرط نیست.
