در روزهای اخیر ۲۳ گروه به نام زنان معترض افغان در نامه‌ای از دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور آمریکا خواسته‌اند که زلمی خلیل‌زاد نماینده سابق این کشور در امور افغانستان را محاکمه کند؛ زنان معترض گفته‌اند که به دلیل اقدامات خلیل‌زاد، طالبان به قدرت رسیدند و حقوق ما را زیر پا می‌گذارند.
اما آن‌ها فراموش کرده‌اند که سیاست‌های عملی قدرت‌های جهانی همواره در تضاد با ارزش‌های اعلام‌شده آن‌هاست. سیاست‌ها تابع شعارها نیستند، بلکه تابع منافع هستند. کشورهای قوی اصول را اعلام می‌کنند، اما منافع را دنبال می‌کنند. تعهدات ابرقدرت‌ها تا زمان وجود نیاز اعتبار دارد. بازی‌های قدرت، شعارهای اخلاقی را زیر پا می‌گذارند. افراد حاکم بر صحنه جهانی، کاری را انجام می‌دهند که سودمند باشد، نه کاری که عادلانه باشد.
چگونه و چرا آمریکا طولانی‌ترین جنگ تاریخ خود را که بیست سال طول کشید، قربانی سیاست شخصی خلیل‌زاد کند؟ خلیل‌زاد یک آمریکایی افغان‌تبار است، او نمی‌تواند منافع افغانستان یا طالبان را دنبال کند. خلیل‌زاد در مذاکرات قطر بخشی از بازی آمریکایی‌ها بود، نه بازیگر؛ او صرفاً برنامه‌های آمریکایی‌ها را پیش می‌برد. امروز هم آمدن او به افغانستان، آمدن یک آمریکایی بود، نه یک افغان؛ امروز در آمدن او منفعت آمریکا بود، اما اگر فردا منافع مرتبط با خلیل‌زاد تحقق یابد، او را هم مانند یک فرد عادی در میدان خالی رها خواهند کرد.
هیچ‌کس در داخل افغانستان، زنان افغان را آن‌قدر مجبور نکرده است که به سوی رئیس‌جمهور بیگانه‌ای مانند ترامپ دست یاری دراز کنند، بلکه این چند زن پروژه‌ای فروخته‌شده هستند که به خاطر چندی پول، عزت و آبروی خود را پشت سر گذاشته‌اند.
آمریکایی‌ها همواره به منافع خود نگاه کرده‌اند، نمونه خوب آن تعطیلی رادیو صدای آمریکا و رادیو آزادی است. خبرنگاران رادیو صدای آمریکا نیز نامه‌ای شکایتی به دولت آمریکا فرستاده‌اند اما این تلاشی ناکام است، زیرا آمریکایی‌ها به منافع خود نگاه می‌کنند. تا زمانی که این رسانه‌ها برایشان سود داشتند از آن‌ها استفاده کردند، اما امروز که منافعشان به پایان رسیده، رادیوهای آزادی و صدای آمریکا را تعطیل کردند و کارکنانی را که دهه‌ها برای منافع آمریکا علیه کشور و زبان خود دشمنی کرده بودند، برای تحریف دین، فرهنگ و تاریخ خود شبانه‌روز عرق ریخته بودند، از کار برکنار و بی‌سرنوشت کردند.
بر اساس استراتژی جدید آمریکا تلاش می‌کند به حکومت سرپرست نزدیک شود، زیرا در این کار منفعت دارد، منافعشان برای آن‌ها آن‌قدر مهم است که بدون واسطه کشور ثالث، مستقیماً با حکومت سرپرست وارد گفتگو و تعامل می‌شوند و جوایز نقدی تعیین‌شده برای مقامات بلندپایه حکومت را لغو می‌کنند، آن‌ها تمام خطوط قرمزی را که بر اساس سیاست خود ترسیم کرده بودند، زیر پا گذاشتند و فراتر رفتند.
گشایش این مرحله جدید، نتیجه سیاست متوازن حکومت سرپرست است که خواهان تعاملات نیک با تمام کشورهای دور و نزدیک است و سیاست خارجی خود را بر اساس آن تنظیم کرده است.
توجه: نوشته ها، مقالات و نظریات منتشر شده از صدای هندوکش تنها بیانگر نظر نویسندگان است، موافقت صدای هندوکش برایشان شرط نیست.
