در ۱۵ آگست ۲۰۲۱، هم‌زمان با فروپاشی نظام جمهوری، امرالله صالح به دره پنجشیر پناه برد و در کنار احمد مسعود، تأسیس گروهی مسلح تحت عنوان «جبهه مقاومت» را برای مقابله با طالبان اعلام کرد. با این حال، پس از مدت اندکی مقاومت، این جبهه شکست خورد و پنجشیر به دست طالبان افتاد.
در آن زمان، تعدادی از مخالفان طالبان این جبهه را به تنگ‌نظری متهم کردند و بر این باور بودند که مخالفت با طالبان تنها به یک قوم و به منطقه‌ای خاص مانند پنجشیر محدود شده است. این دیدگاه موجب شد که جبهه مقاومت نتواند دیگر مخالفان طالبان را زیر یک پرچم و دیدگاه مشترک گرد هم آورد و همبستگی لازم را برای مبارزه ایجاد کند.
امرالله صالح، معاون اول حکومت جمهوری فروپاشیده، که به عنوان فردی مغرور، متکبر و خودخواه شناخته می‌شود، اکنون دیگر تمایلی ندارد تحت رهبری کسی که او را «کودک سیاسی» می‌خواند، عمل کند یا دستورات وی را بپذیرد. به همین دلیل تصمیم کناره‌گیری از جبهه مقاومت گرفت، زیرا مسئولیت این جبهه به عهده احمد مسعود، پسر احمد شاه مسعود، بود.
صالح پیشینه‌ای طولانی در عرصه فعالیت‌های جاسوسی دارد و زمان نشان خواهد داد که او تا چه اندازه توانسته است اعتماد سازمان‌های اطلاعاتی خارجی را جلب کند و از احمد مسعود پیشی گیرد.
جدایی امرالله صالح از جبهه مقاومت ممکن است دلایل متعددی داشته باشد. در روزهای اخیر، اختلافات داخلی میان گروه‌های مخالف طالبان و جبهه‌های خیالی شدت یافته است. برخی اسرار پنهانی فاش شده و چهره‌های واقعی آن‌ها برای مردم آشکار گردیده است. این امر موجب شده که اعتبار جبهه مقاومت نیز آسیب ببیند و به‌دلیل افزایش اختلافات درونی، جبهه در نظر مردم بی‌اعتبار شود.
چندی پیش، امرالله صالح در تاجیکستان با چند نفر از اعضای ناراضی جبهه مقاومت، از جمله ظاهر اغبر، غلام بهاالدین جیلانی و ایوب سالنگی، ملاقات کرد. پس از بحث‌های طولانی، آن‌ها به توافق رسیدند که جبهه‌ای جدید تحت رهبری امرالله صالح تشکیل دهند.
این افراد از خودخواهی، تکبر و شهرت‌طلبی احمد مسعود و تیم او، ناخشنود هستند. گروهی که تصمیم به تأسیس جبهه جدید گرفته‌اند، احمد مسعود و تیماش را به این متهم می‌کنند که کمک‌های دریافتی از برخی کشورهای خارجی را فقط در میان حلقه نزدیک خود و افراد معدودی تقسیم می‌کنند.
امرالله صالح برای شکل‌دهی جبهه جدید خود، به جذب نیرو پرداخته و تعدادی از چهره‌های منفور را به گرد خود آورده است. علاوه بر این، او یک آدرس اطلاعاتی و تبلیغاتی به نام «روند سبز» یا «زرغون بهیر» دارد که نقش کلیدی در مطرح شدن او ایفا کرده است.
در دوران جمهوریت، نمایندگان شورای ملی در یکی از جلسات عمومی اعلام کردند که «روند سبز» یک سازمان اطلاعاتی است که از زمان تأسیس، تحت حمایت و تأمین مالی یک کشور خارجی فعالیت می‌کند.
میر رحمان رحمانی، رئیس وقت شورای ملی، نیز ادعا کرده بود که اسناد و شواهدی در دست دارد که نشان می‌دهد «زرغون بهیر» به یک کشور خارجی مرتبط است و این سازمان را می‌توان به‌عنوان یک پروژه خارجی تلقی کرد.
توجه: نوشته ها، مقالات و نظریات منتشر شده از صدای هندوکش تنها بیانگر نظر نویسندگان است، موافقت صدای هندوکش برایشان شرط نیست.
