در تاریخ معاصر افغانستان، مداخلات و تلاش‌های خارجی برای بی‌ثبات کردن این سرزمین، غالباً با همراهی مزدوران داخلی به اجرا درآمده است، گروه‌ها و افرادی که در میان افغان‌ها به عنوان مزدوران خارجی و جبهه بغاوت شناخته می‌شوند، عملاً برای رسیدن به منافع شخصی خود، به هر غلامی تن داده و به هر دری می‌زنند تا حمایت خارجیان را به دست آورند. این گروه‌های شر و فساد بدون عبرت از تاریخ، همچنان در توهم دستیابی به قدرت از طریق دخالت و حمایت بیگانگان هستند.
یکی از بارزترین نمونه‌های این توهم، شادی آن‌ها از پیروزی دونالد ترامپ در انتخابات آمریکا است. این‌ها که در انتظار بازگشت یک رهبر جنگ‌افروز خارجی هستند تا به خواسته‌هایشان برسند، در حقیقت نشان می‌دهند که هنوز نتوانسته‌اند از گذشته عبرت بگیرند.
این بغاوت‌گران با نگاهی کوتاه‌مدت و با هدف منافع زودگذر، خود را به دامان بیگانگان انداخته‌اند، و این وابستگی، تنها نشانه‌ای از روحیه غلامی و سرسپردگی عمیق آن‌ها است که به وضوح در عملکردشان دیده می‌شود.
بجای اتکا به توانایی‌ها و ظرفیت‌های داخلی، این گروه‌ها و افراد در جستجوی تایید و رضایت اربابان خارجی‌شان هستند و برای دستیابی به اهداف خود، حتی به خیانت به منافع امت اسلامی روی می‌آورند.
این مسیر نه‌تنها برای افغانستان زیان‌بار است، بلکه از فقدان استقلال فکری در این جریان‌های فساد حکایت دارد. آن‌ها برای منافع اندک، هر ارزشی را فدا می‌کنند.
افراد و گروه‌های مفسد باید از تاریخ عبرت بگیرند و درک کنند که هیچ نیروی خارجی نمی‌تواند مردم افغانستان را به زیر سلطه خود درآورد. خارجیان فقط زمانی به سراغ این مزدوران می‌آیند که به دنبال منافع استراتژیک خود باشند، نه برای بهبود وضعیت افغانستان و مردم آن.
نجات واقعی افغانستان در اتحاد و همبستگی افغان‌های واقعی نهفته است؛ و امید بستن به حمایت خارجیان برای رهایی از مشکلات، اشتباهی است که این گروه‌ها و رهبرانشان بارها در گذشته مرتکب شده‌اند و باز هم تکرار می‌کنند. توجه: نوشته ها، مقالات و نظریات منتشر شده از صدای هندوکش تنها بیانگر نظر نویسندگان است، موافقت صدای هندوکش برایشان شرط نیست.
