توجه: نوشته ها، مقالات و نظریات منتشر شده از صدای هندوکش تنها بیانگر نظر نویسندگان است، موافقت صدای هندوکش برایشان شرط نیست.
گروهک ها و جریان های سیاسی پس از شکست و سقوط نظام جمهوری در افغانستان، انشعاب های متعددی به خود دیده است.
بغاوتگرانی که سراسیمه کشور را با دنیایی از ترس و وحشت ترک کردند، به دسته های چندگانگی تبدیل گشتند. با به کار آمدن نظام اسلامی و حاکمیت امارت اسلامی در این سرزمین، جریان هایی که جز کسب مال و اندوختن دارایی مردم به نفع شخصی خود، فعالیتی نداشتند؛ همه پاشیدند و شیرازه وجودی آنها از هم پاشید. عده ای که نیمه جانی در رگ و ریشه خود داشتند، دست به جریان سازی زدند تا بتوانند از این روزنه جایی برای خود در سیاسیت بین الملل باز کنند. در این نوشته کوتا در پی آن هستیم که علت های انشعاب و دسته دسته شدن، آنها را به بررسی بگیریم: علت دسته دسته شدن بغاوتگران: ١. نداشتن یک گفتمان واحد: در واقع یکی از علت های اساسی و بسیار مهم در دسته دسته شدن بغاوتگران؛ نداشتن یک گفتمان واحد در میان همه‌ی آنها می‌باشد. ٢. تفاوت در نظر و عمل آنها: نظریه پردازان در جبهه بغاوت، کسانی مقرر شده اند که هیچ گونه پیشینه دینی و افغانی نداشته و طرح نظریات آنها نیز از این دو گزینه بدر می باشد.
و با این وجود در میان نظریات و عمل شان کاملا تفاوت وجود دارد، نظریه برای فریب خلق با کلماتی زیبا بیان می شود، ولی در عمل چون حس شیطانی آنها غالب است؛ عمل شان برخواسته از ذات کثیف آنها است و پیامد آنها مخرب می باشد. ٣. نداشتن برنامه مشخص: بغاوتگران در مسیری که در راه هستند، برنامه مشخصی از خود ندارند و این بدان معناست که برای پیش بردن اهداف شوم خود مدیون نهادهای استخبارانی منطقه و جهانی اند؛ چون با هر تحولی برنامه های شان تغییر کرده و همچون عروسکی خیمه شب بازی، رقص شان نیز تغییر می کند.
٤. عدم موجودیت تعهد نسبت به همراهان: از آنجایی که برای بغاوتگران چیزی جز مقام و کسب قدرت، مهم نیست، بناء از هر طریق و راهی که باشد؛ در پی کسب آن هستند، و هیچ گونه تعهدی نسبت به کسانی که گاهی در پیروی آنها بیرون می شوند، وجود ندارد.
اساس وجود آنها بر غیر تعهد بوده است، و این را تاریخ کوتاه آنها برای همه هویدا ساخته است، که در تشکیلات شیطانی آنها چیزی به نام تعهد نسبت به همراهان وجود ندارد. این گفته حرفی بی ادعا نیست؛ چون در تاریخ نه چندان دور آنها مردم افغانستان شاهد بی تعهدی آنها نسبت به خود بودند.
