نویسنده: غلام‌نبی فروزان روز چهارشنبه، دهم برج اسد سال ۱۴۰۳ شمسی، اسماعیل هنیه، رئیس دفتر سیاسی حماس در تهران به شهادت رسید و ملتی را سوگوار کرد.
وی برای شرکت در مراسم تحلیف و تنفیذ مسعود پزشکیان، رئیس جمهور منتخب و جدید ایران، به این کشور سفر کرده بود.
این حادثهٔ دلخراش و ضایعهٔ بزرگ در قلب کشور ایران و در امنیتی‌ترین نقطهٔ آن به وقوع پیوست و رخنه‌ای عمیق در بدنهٔ سیستم و دستگاه سرویس‌های امنیتی ایران ایجاد کرد. این واقعه احتمالاتی را برای برای هر دو طرف پیش می‌کند و سیبل اهداف آینده و پیش‌رو را مقداری تغییر می‌دهد و جابه‌جا می‌نماید.
در ادامه سعی می‌کنیم برخی از احتمالات را مختصراً بازگو کنیم یا با لیست‌شمارکردن آنها، چراغی در دل تاریک آنها روشن کنیم و پاسخی به برخی از پرسش‌ها بیابیم.
یکم: شکی نیست که مسیر اسلام و جهاد همیشه ادامه داشته است و اهداف با اشخاص گره نخورده است، بلکه اشخاص با تمسک به اهداف و آرمان‌های مقدس و والا ارزش پیدا کرده‌اند و نام نیک کسب نموده‌اند.
اسماعیل هنیه نیز یکی از همین راهیان کاروان سعادت بود که بعد از ایفای وظیفه، بر خیل عظیم خانوادهٔ شهیدش پیوست و در جمع آنان و در ضیافت‌کدهٔ خداوند به آرامش رسید.
اکنون نباید در چالهٔ عمیق نگرانی و غم ازدست‌دادن شخصیتی ماتم دایم یا طولانی گرفت و از ادامهٔ کار و پیگیری سلسلهٔ جهاد و مبارزه عقب ماند و زمینهٔ سوءاستفاده را برای دشمن فراهم و خالی کرد.
حتما‌ً خداوند فردی لایق‌تر و شایسته‌تری را جایگزین این شهید خواهد کرد و این خلأ را با بهترین‌ها پر خواهد نمود. دوم: ایران با این حادثه، برای چندین بار ضربهٔ مهلکی از جانب دشمنانش و به‌خصوص دشمن همیشه‌درصحنه‌اش (اسرائیل) خورد و لطمه‌ای سنگین بر چهرهٔ آبرو و حیثیت کشورش وارد شد. اکنون با جسارت اظهار خوانخواهی و حملهٔ مستقیم به تل‌آویو و سایر اقدامات مبرهن و آشکارا، دردی درمان نخواهد شد و زخمی مرهم نهاده نمی‌شود، جز اینکه تنشی بیشتر برای غزه ایجاد خواهد شد و بر طول عمر جنگ مدتی اضافه خواهد شد. بازهم، با هر تدبیر و چاره‌اندیشی مجدد و متنوع، سیمای ایران برای همگان، به‌ویژهٔ برای ملت فلسطین، قدری مخدوش شد و موضعش در قبال اقداماتش سست گشت.
مگر اینکه واقعاً اتفاقی تلافی‌جویانه صورت بگیرد که هم‌وزن و همسان این حادثه باشد و ایران این بار قدرت واقعی‌اش را نشان بدهد و آبروی بربادرفته‌اش را دوباره جمع کند.
توجه: نوشته ها، مقالات و نظریات منتشر شده از صدای هندوکش تنها بیانگر نظر نویسندگان است، موافقت صدای هندوکش برایشان شرط نیست.
