نویسنده: مبارز هروی توجه: نوشته ها، مقالات و نظریات منتشر شده از صدای هندوکش تنها بیانگر نظر نویسندگان است، موافقت صدای هندوکش برایشان شرط نیست. قلم به‌دستان روزنامه جمهوری اسلامی از مدتی بدین‌سوء به‌خصوص بعد از کشته‌شدن ابراهیم رئیسی و برگزاری انتخابات زودهنگام در ایران، بیش از هرزمان دیگری توجه‌شان را به‌اتفاقات مرتبط با افغانستان و ملت‌اش معطوف نموده اند و گه‌گاهی سخنانی در این مورد به‌رشته تحریر درمی‌آورند. حرف‌ها و کلماتی‌که اوج خشک‌اندیشی و کوتاه‌نظری نویسندگان و مسئولین این‌روزنامه را به‌تصویر می‌کشد. ادعاهای پوچ و بی‌بنیادی‌که برای هرصاحب عقل و خردی کذب و جعل‌آن ظاهر و هویداست. در روزهای اخیر مسئولین این روزنامه با تیترهای نصیحت‌گونه، گویا درپی نمایاندن راه برای رئیس‌جمهور جدید کشورشان اند و نقش مرشدی دلسوز برای ملت ایران را بازی می‌کنند. حال‌آنکه اگر به‌معنای واقعی غمخوار ملتخویش باشند، بهتر است به‌جای مداخله در امور دیگر کشورها، اندکی از حال و هوای مردم‌شان بنویسند و مسئولین حکومتی را متوجه وضعیت اسف‌بار آن‌ها گردانند. روزنامه جمهوری اسلامی آن‌طور که از نوشته‌هایش پیداست رسالت خود را فراموش نموده و تمام هم و غم‌اش برهم زدن روابط دوستانه میان افغانستان و ایران گشته است و به‌تعبیری دیگر آب در آسیاب دشمن می‌ریزد. از این‌رو بارها، امارت اسلامی را با القاب ناپسند یادکرده و تهمت‌های بی‌اساسی را به‌وی نسبت می‌دهد و گذارش‌های بی‌هویت سازمان‌های معاند را برای‌خویش برهان گرفته است. گاهی مدعی می‌شود که مهاجرین افغان مسلح هستند و گاهی نیز افغانستان را زیست‌گاه تروریست می‌خواند و هشدار می‌دهد که در صورت توجه نکردن به مسئله افغانستان، ایران نیز همچون پاکستان دچار معضل ناامنی و آشوب خواهد شد. به راستی اگر مقصر اصلی آشفتگی این‌روزهای پاکستان طبق ادعای این روزنامه امارت اسلامی است، پس چه‌چیزی ایران را از پاکستان متمایز نموده و چرا دامنه این بی‌ثباتی‌ها در ایران گسترش نیافته؟ مگر غیر از این است که پاکستان خود در راستای تامین امنیت شهروندان‌اش ناکام مانده است و از این‌رو افغانستان را متهم به همکاری با گروه‌های مخالف‌اش می‌کند تا بار مسئولیت را از دوش خود بردارند و بر دوش دیگران بیاندازند؟ حال اگر ایران هم پای جای پای پاکستان بگذارد و در عوض رسیدگی به‌مشکلات مردم‌اش این و آن را متهم نماید، یقینا فرا رسیدن آینده سیاه جمهوری ایران نیز دور از انتظار نخواهد بود. پس چه خوب است که مسئولین این روزنامه نیز دست از واردنمودن اتهام به‌دیگران و سیاه‌نمودن ورق روزنامه‌های‌شان از حرف‌های لایعنی بردارند و لایحه وظایف‌شان را بازنگری نمایند، تا خدای ناخواسته خود و ملتخویش را به‌سبب سخنان ناسنجیده‌شان به پرتگاه نابودی نکشانند.
