نویسنده: غلام‌نبی فروزان
چرخهٔ دنیا همواره درحال گردش و حرکت به سمت جلو است و دایم چیزهای جدید و نو را برای بهترشدن و آسان‌ترشدن زندگی می‌آزماید و در کورهٔ تجربه‌ها می‌پزد.در این گردون متغیر داشتن نیروهای قوی و جوان که در حوزه‌های مختلف موردنیاز مهارت و هنر کسب کرده باشند، لازمهٔ انطباق با جهان پیشرو است.زیرا جوانان منبع استعداد و دارای انرژی فوّار هستند که از اختراع و انکشاف خسته نمی‌شوند و همیشه برای اختراع یا کشف اشیای جدید و برطرف‌کنندهٔ مشکلات تلاش می‌کنند.چون هر کشوری با نیروهای جوان و مسلکی خویش قوت و پیشرفت حاصل می‌کند.افغانستان در طی سالیان گذشته در دام پیچانِ اشغال برای مدت‌ها اسیر بود و بهترین جوانان و نیروهای مسلکی‌اش یا در دامن اسارت نابود شدند یا دل به دریا زدند و راه غربت و مسافرت را پیش گرفتند.چون هرگز زمینه و فرصت آن مهیا نشد که از توانایی‌ها و داشته‌های فنی‌شان کار بگیرند و تغییری به وجود بیاورند و خدمتی ماندگار برای وطن‌شان انجام بدهند.اما اکنون این شانس برای هر نیروی مسلکی و جوان و خلاق مهیا شده است که از مهارت‌های‌شان در ساختن مهین‌شان استفاده کنند و نقشی در تحول نوین آن داشته باشند.هرگز نباید فراموش شود که در مقابل هر توانایی و نیروی مؤثری، اولین محل خدمت و بستر استفاده از آن ظرفیت، وطن و ملت خویش است.ازهمین‌رو، مولوی عبدالسلام حنفی گفته است: «برای توسعه و پیشرفت کشور به جوانان مسلکی و باتجربه ضرورت است.»این یک اقدام و اعلام نیک است که هر هم‌وطنی که چه در خارج به سر می‌برد یا در داخل اما خلاف مسلک خویش در کاری دیگر مصروف است، به این ندا لیبک بگوید و از جایی برای آبادانی وطن خویش در گرو حمایت مالی و اعتباری مسئولان کشور، اقدام نماید.هر جوان فهیم این کشور باید این نکته را به خاطر داشته باشد که هرگز بیگانگان نمی‌آیند و این وطن را آباد نمی‌کنند؛ هر کشوری که به این خاک پا نهاده است، بیش از خیر و خوبی‌اش، آوارگی و بدبختی‌اش نصیب این ملت شده است.پس ای جوانان، کمر همت ببندید و آستین تلاش بر بزنید و عملی در راستای خدمت به وطن و ملت انجام دهید و مهارت‌های‌تان را در همین میهن استفاده کنید.توجه: نوشته ها، مقالات و نظریات منتشر شده از صدای هندوکش تنها بیانگر نظر نویسندگان است، موافقت صدای هندوکش برایشان شرط نیست.
