نویسنده: غلام‌نبی فروزان
در مدت بیست اشغال افغانستان توسط آمریکا و هم‌پیمانانش، ثروت‌های ملی و طبیعی و فرهنگی افغانستان به یغما رفت و تخلیه شد.سردمداران آمریکا در این مدت در کنار جنگ گرم و سرد و تباهی و ویرانی، تا توانستند منابع ارزشمند افغانستان را خالی کردند و در تاریکی شب‌ها و کوری چشمان بردگان خودفروخته‌شان، به کشور خودشان منتقل کردند.آنچه آمریکا در این مدت طولانیِ جنگ در افغانستان مصرف و هزینه کرد، چه زیر نام کمک‌های بشردوستانه چه برای تأمین هزینه‌های خانواده‌های فقیر و آبادانی ظاهری کشور، بیش از آن و چندین برابر آن را از طریق چوروچپاول منابع طبیعی و ثروت‌های مدفون افغانستان به دست آورد و برای خودش منتقل کرد.اما انگار هنوز این شکست‌خوردگان چشم امید و طمع دارند که اگر بتوانند و امکانش باشد، همان تسلیحات بجامانده و غنیمت‌های جنگی را دوباره به دست بیاورند و با خودشان ببرند.اما این نفرین‌شدگان تاریخ فراموش کرده‌اند که در جنگ هر چیزی رواست و میدان از آن کسی است که پیروز می‌شود.سخنگوی امارت اسلامی افغانستان، ذبیح‌الله مجاهد، در واکنش به اظهارات دونالد ترامپ در مورد سلاح‌ها و تجهیزات بجامانده از امریکا در افغانستان گفت: «تمام تجهیزات باقی‌مانده اکنون متعلق به افغانستان است.»وی «فروش این تجهیزات را تکذیب کرد و آن را یک ادعای صرف خواند.»وقاحت زمانی به اوج خودش می‌رسد که انسان وجدانش را زیر پا بگذارد و نداند چه بگوید یا اصلاً نداند که چرا چنین سخنی می‌گوید.کشوری که عمری ملت یک کشور دیگر را تباه کرد و طعم تلخ ازدست‌دادن عزیزان را به هر خانواده‌ای چشاند، اکنون که شکست خورده و میدان را رها کرده است، امیدوار است که این ملت، گذشته را فراموش کند و دودستی همان اسلحه و تجهیزات را تسلیم و تقدیم آنان کند که جان عزیزان‌شان را با آنها گرفته بود.نیروهای آمریکایی روزی هم که پای‌شان را از این خاک بیرون می‌کشیدند و مصمم شده بودند که دیگر نمی‌توانند بیشتر از سربازان‌شان، تسلیحات‌شان را هم با خودشان ببرند، به تخریب و انهدام آنها پرداختند و با دست خودشان آورده‌های خودشان را نابود کردند.باید گفت که تمام آنچه از جنگ در میدان بزرگِ افغانستان از آمریکا باقی ماند، همهٔ آنها غنیمت‌های جنگی است که امروز در دستان مجاهدین قرار دارد و از آنها در دفاع از میهن و ناموس ملت استفاده می‌کنند.
