نویسنده: غلام‌نبی فروزان
برای مردان داشتن غیرت مهم‌ترین چیز و حیاتی‌ترین عنصر مردانگی است که برای داشتن و نگه‌داشتن آن از هر چیزی می‌گذرند و به‌خاطرش هر کاری می‌کنند.مرد منهای غیرت، دیگر نه مرد است نه زن؛ بلکه موجودی زنده در قالب انسانی بدون درک و شعور آدمیت است؛ زیرا مرد با غیرتش شناخته می‌شود و در میان و میدان و جمع مردان معرّفش است. اما امان از روزی که آب غیرت از تنش بریزد و آبرو و غیرتش در برخورد با اتفاقی دود شود و برود هوا؛ چنین انسانی بعد از غیرت‌سوزی و آتش‌زدن خرم آبروی‌اش، دیگر روی بیرون‌آمدن از خانه و گشتن در میان جمع‌ها را نخواهد داشت.البته این را باید در نظر داشت که عنصر و جوهرهٔ غیرت تنها در میان آدم‌های باوجدان و صاحب درد و اندیشه وجود دارد نه هر کسی که ادعای آدمیت و انسانیت دارد، اما از حوزه و حیطهٔ آن به دور است.همین مطلب را می‌شود در حوزهٔ کشوری هم تسری داد؛ برخی کشورها آبرومندانه به روابط کشوری می‌پردازند و برای حفاظت از حیثیت ملی‌شان دست به هر کاری می‌زنند، اما اجازه نمی‌دهند نام‌شان به بدی و کشورشان به نامردی یاد شود و نُقل مجالس گردد.همین‌طور، برخی کشورها آبرو و حیثیتی برای‌شان باقی نمانده است و با دست‌زدن به هر کثافت و آشغالی می‌خواهند خودشان را در سطح برای مدتی زنده نگه دارند؛ غافل از اینکه دیگر خینه‌شان رنگ ندارد و برای سایر کشورها دست‌شان رو شده است.کشور آمریکا با جملهٔ مسئولان رده‌بالا و تصمیم‌گیرنده‌اش هم از نظر شخصی هم از نظر کشوری آب حوضچهٔ غیرت‌شان متعفن و مکدر شده و باقی‌ماندهٔ آب آلوده‌اش هم درحال خشک‌شدن است.اظهارات روز سه‌شنبه (۱۹ سرطان) آنتونی بلینکن، وزیر امور خارجهٔ ایالات متحدهٔ آمریکا، درخصوص یکجاسازی فشارهای جهانی علیه امارت اسلامی در افغانستان و تلاش برای احقاق حقوق موهوم و مغرضانهٔ زنان در افغانستان، به بهانهٔ سرکوب‌شدن زنان در بستر و جامعهٔ افغانستان، از جنس همان نمایش نفسک‌زدن و تلاش برای زنده‌ماندن و نشان‌دادن خویش در سطح است.اما اینان فراموش کرده‌اند که هنوز خون‌های ریخته‌‌شده‌شان در افغانستان خشک نشده و آثار خروج شرم‌سارانه‌شان محو نشده است و ملت‌های جهان ایام تسلیم‌شدنِ مفتضحانهٔ آنان را به وضوح به‌خاطر دارند.چنین کشوری با چنین صبغهٔ تاریک و شکست تلخ، چطور جرئت می‌کند و غیرت و عِرق ملی‌اش اجازه می‌دهد که دوباره به چشم یک مصلح و پدیدآورندهٔ حقوق برابر در یک کشور پیروز علیه خودش سخن براند و در پی جلب توجه جامعهٔ جهانی برای اِعمال فشار علیه آن کشور باشد؟!این سخنان به نمایندگی از کل ادارات و سیستم کشور آمریکا از سوی و زبانی وزیر خارجه‌اش، از همان عنصر بی‌غیرتی و بی‌آبرویی نشئت می‌گیرد که در وجود آنان ذره‌ای باقی نمانده و حتی از ابراز چنین سخنانی در رسانه‌های جهانی شرمی ندارند و در تلاشند روی خودشان را سفید نشان بدهند.اما ملت‌های جهان اکنون بیدار و هوشیارند و به‌درستی می‌دانند چه درست و چه نادرست و حق با کیست.
