نویسنده: احمد نوید نایاب
اگرچه گروه‌ها و جبهات مخالف مستقر در خارج از حکومت سرپرست نه تنها اعتبار ملی ندارند بلکه از حمایت بین‌المللی نیز برخوردار نیستند، اما با این حال گاهی اوقات در برخی کشورها گرد هم می‌آیند و خواب‌هایی درباره بازگشت به قدرت و توطئه‌ها را بر یکدیگر تحمیل می‌کنند.
در سه سال گذشته، برخی جریانات مخالف با حمایت حلقه‌های مشخصی از چهره‌های آزمایش شده و فراری جمهوریت سرنگون‌شده، ایجاد شده‌اند، این جریانات اگرچه جلسات متعددی تحت عناوین اهداف و ارزش‌های ملی برگزار کرده‌اند، اما تا کنون نتوانسته‌اند یک ائتلاف و موضع متحد ایجاد کنند و مواضع آن‌ها بیشتر بر اساس شعارها بنا شده و فاقد تعهد عملی هستند.
جالب اینجاست که حتی در میان شعارها نیز یک گروه با دیگری توافق ندارد، یک گروه بر این باور است که باید با حکومت سرپرست جنگید و هر حرکتی که به جنگ با حکومت آن‌ها منجر می‌شود را تایید و حمایت کند، در حالی که گروه دیگری مخالف جنگ است و بر این باور است که گفتگوهای بین‌الافغانی گزینه‌ی بهتری است. گروه سومی نیز یک قدم جلوتر می‌رود و در صورت بازگشت به قدرت، تشکیل حکومت فدرال را مؤثر می‌داند و هر یک از آن‌ها به حمایت‌های متفاوت بین‌المللی نیاز دارد.
اگرچه این موارد تنها سطح مسأله را نشان می‌دهند، اما به اندازه‌ای قدرت دارند که اختلافات را بین مقامات پیشین مستقر در خارج، گروه‌های مخالف و جناح‌ها بیشتر عمیق‌تر کنند. انتقادات و واکنش‌های شدید مقامات پیشین حکومت منفور از شرکت‌کنندگان در کنفرانس‌های امنیتی ویانا و هرات می‌تواند نمونه‌های خوبی باشد.
شاه محمود میاخیل وزیر دفاع حکومت پیشین، درباره کنفرانس پنجم ویانا می‌گوید: “سال گذشته از سوی برگزارکنندگان کنفرانس دعوت‌نامه‌ای برای شرکت به من داده شد و من نیز با توجه به شرایط خاصی حضور یافتم، که یکی از آن‌ها شرط گفتگوهای بین‌الافغانی بود، اما وقتی که من آنجا حاضر شدم، مشخص شد که میان ایمیل‌ها و اقدامات آن‌ها تفاوت زیادی وجود دارد، که به همین دلیل از گروه‌های کاری خارج شدم و چنین جلساتی را بی‌نتیجه و مضر می‌دانم.”
همچنین عطاء محمد نور والی بلخ در دوران جمهوریت سرنگون‌شده، نیز در مصاحبه‌ای رسانه‌ای در واکنش به شعارهای جنگ در کنفرانس پنجم ویانا گفته بود: “کسانی که مردم افغانستان را به جنگ و نزاع تشویق می‌کنند، چرا فرزندان خود را به جبهه‌های جنگ نمی‌فرستند!؟”
علاوه بر این، بسیاری از سایر مقامات جمهوریت سرنگون‌شده نیز در حمایت از گفتگوهای بین‌الافغانی در خارج واکنش‌های تند و تیزی به جلسات و نشست‌های جناح‌های مخالف نشان داده و تحریک افغان‌ها به جنگ را تصمیمات نادرست خوانده‌اند و بر آن تأکید کرده‌اند.
نباید فراموش کرد که گفتگوهای بین‌الافغانی اخیراً به یک مسئله جنجالی میان جبهات مخالف تبدیل شده که یکی از عوامل عمده اختلافات داخلی و تفرقه به شمار می‌رود و پیامدهای آن به طرز واضح نمایان است.
توجه: نوشته ها، مقالات و نظریات منتشر شده از صدای هندوکش تنها بیانگر نظر نویسندگان است، موافقت صدای هندوکش برایشان شرط نیست.
