نویسنده: عادل وطنمل آمریکا به مثال یک مارگیر، مارهای زهرآلود را در کیسه‌های خود برای بازی‌های دیگر در افغانستان نگه‌داشته است؛ اخیراً شنیده شده که آمریکا قاتل اجیر و فرمانده میلیشه ها (دوستم) را دعوت کرده است.
دوستم بعد از سقوط نظام جمهوری موفق شد به ترکیه بگریزد و سه سال در سازماندهی و بسیج جبهه‌ها تلاش کرد، اما هر تلاشی که کرد، نتیجه‌ای جز شکست نداشت.
برای نابودی افغانستان، شورای عالی مقاومت را ایجاد کرد که به زودی به پایان رسید؛ علاوه بر این، قوماندان محلی (گل محمد پهلوان) نیز از ترکیه به ذلت رانده شد.
این قاتل جنگ‌سالار سال گذشته تهدید کرد که نظام طالبان را با قدرت نظامی سرنگون خواهد کرد، اما او خوب می‌داند که طالبان یک نیروی مردمی و وطنی هستند، نیروی وطنی طعمه ی نرمی نیست که هر کسی بتواند به راحتی آن را ببلعد. نظام‌های مردمی و طرفدار مردم افغانستان امپراطوری بزرگ انگلیس را شکست دادند و قدرت متکبر روسیه را به خاک نشاندند. روسی‌ها در آن زمان به عنوان (ابر قدرت جهانی) شناخته می‌شدند و به دلیل به آنها ابر قدرت گفته می‌شد، که تجهیزات جنگی روس‌ها فضا را پوشانده و سایه آنها بر روی زمین افتاده بود؛ و در آن زمان افغان‌ها نه ستاره‌ای در آسمان داشتند و نه سایه‌ی بر روی زمین. عزم راسخ، ایمان قوی و نصرت خداوندی نیروهایی از افغان ها بودند که روس‌ها و مزدورانشان پس از شکست شرم‌آور هنوز نتوانسته‌اند به جایگاه خود بازگردند. صندلی‌های خانه جنرال دوستم نیز تنها به دست چند جوان بوده و در خانه و حرم آنها به اسُ هایش آب و نان داده می‌شد؛ به جنگجویان این قوماندان چریکی عفو و احترام داده شد، اگر قدرت و زور طالبان در دست آنها می بود، چه خواهد می کرد؟ آشکار است که ما شاهد یک تراژدی دیگر در دشت لیله خواهیم بود، تعدادی از اسیران را با دست‌های خود به قتل می‌رسانید و چند جوان به شدت شکنجه شده را در کانتینرهای سرخ می‌سوزاندید. تاریخ پس از چنگیزخان، ظلم‌ها و شقاوت‌های دوستم خان را فراموش نخواهد کرد، دردی که او به ملت مسلمان افغانستان رسانده، قلم توانایی نوشتن آن را ندارد. دوستم یک انسان بی‌سواد، ناآموخته، بی‌تربیت و وحشی است که در غیر از خونریزی به هیچ کار دیگری نمی‌پردازد. علاوه بر قتل‌ها، او عزت‌های مردم خود را نیز به یغما می‌برد و حتی در این سن و سال اخیر از ازار و اذیت جنسی ایشچی نیز دریغ نه ورزید. دوستم نه قوم دارد و نه نسب، یک قاتل بی ریشه و بی هویت اجیر میباشد، نامبرده نه مخترغ بود و نه مکتشف، نه عالم بود و نه صاحب کمال؛ فقط به خاطر خارجی ها کشتن را یاد داشت. اولین عسکر کشته شدهی اشغال امریکایی جانی مایک نام داشت، این اولین عسکری بود که در قلعه جنگی بلخ به وسیله بم دستی کشته شد و یاد آن در این قلعه منار ساخته شد. امریکایی ها لقب قهرمان آزادی داده و به منار یادبودش برای اولین بار دوستم گل نهاد. وقتی اولین سرباز آمریکایی در افغانستان کشته شد، آن سرباز را دوستم در صحن ولسوالی دهدادی ولایت بلخ به خاک سپردند و در آنجا زیارتگاهی ساخت و گنبدی بر روی او گذاشت؛ بر سنگ مزارش نوشت: «تحفه مردم ولایت فاریاب، اولین سرباز و فدای آزادی و دموکراسی». دوستم انسانی بی سواد، نادان، بی فرهنگ و بی رحم است که یک روز را بدون خونریزی سپری کرده نمیتواند. او علاوه بر کشتار، آبروی قوم خود را نیز غارت کرد و حتی در آخرین عمر خود از آبرو ریزی سفید موی چون ایشچی دریغ نکرد. در وطن هیچ خوش‌بینی برای شبه‌نظامیان و گیلم جمع ها وجود ندارد و خداوند متعال مردم را از عذابشان رهایی بخشید، همان‌طور که خداوند متعال بنی اسرائیل را از دست فرعونیا نجات داد و سپس این روز رستگاری را به عنوان برکت برای بنی‌اسرائیل یاد کرد: ﴿وَإِذْ نَجَّيْنَاكُمْ مِنْ آلِ فِرْعَوْنَ يَسُومُونَكُمْ سُوءَ الْعَذَابِ يُذَبِّحُونَ أَبْنَاءَكُمْ وَيَسْتَحْيُونَ نِسَاءَكُمْ وَفِي ذَلِكُمْ بَلَاءٌ مِنْ رَبِّكُمْ عَظِيمٌ﴾ [سورة البقرة ۴۹] و [به ياد آوريد] آنگاه كه شما را از [چنگ] فرعونيان رهانيديم [آنان] شما را سخت شكنجه میکردند پسران شما را سر مى بريدند و زنهايتان را زنده مى گذاشتند و در آن [امر بلا و] آزمايش بزرگى از جانب پروردگارتان بود
خداوند متعال مردم افغانستان را از نسل آدام کُش چنگیز نجات داد، هر دختر کشور مانند ناهید از ظالم و چنګ آنها نجات یافت و ما از خداوند متعال به خاطر این نعمت بزرگ سپاسگزاریم. توجه: نوشته ها، مقالات و نظریات منتشر شده از صدای هندوکش تنها بیانگر نظر نویسندگان است، موافقت صدای هندوکش برایشان شرط نیست.
