بیش از سه سال از سقوط جمهوری گذشته است. در این مدت، مخالفان طالبان و برخی مقامات پیشین، همواره در بیانیه‌ها و کمپاین‌های رسانه‌ای خود مدعی حضور گروه‌هایی مانند القاعده، تحریک طالبان پاکستان و دیگر گروه‌های مسلح در افغانستان شده‌اند.
گروه‌های شر و فساد، نه تنها برای نشان دادن دشمنی و کینه‌توزی با طالبان، ادعای حضور گروه‌های مسلح خارجی در افغانستان می‌کنند، بلکه اگر حتی در کشورهای همسایه، منطقه‌ای یا دورتر از افغانستان انفجاری رخ دهد، در تحلیل‌ها و بیانیه‌های پر از محکومیت خود، به خاطر فریب دادن باداران خود، مرکز اصلی این حملات را افغانستان تحت کنترل طالبان معرفی می‌کنند.
چندی پیش در مسکو، حمله‌ای توسط چند مهاجم مسلح به کنسرت کاراکوس انجام شد که در نتیجه آن، ده‌ها شهروند روس کشته و شمار زیادی زخمی شدند. گروه‌های شر و فساد در بیانیه‌های همدردی خود با روسیه، تلاش کردند ریشه این حمله را به افغانستان نسبت دهند. آن‌ها می‌خواستند علاوه بر آسیب زدن به روابط روسیه و افغانستان، انگیزه‌ای برای روسیه ایجاد کنند تا حکومت سرپرست افغانستان را سرنگون کرده و عناصر شرور را به قدرت برساند. اما تحقیقات دقیق نشان داد که مهاجمان از تاجیکستان بودند و هیچ ارتباطی با افغانستان نداشتند.
تمام جریاناتی که علیه طالبان می‌جنگند، پس از ناکامی در میدان جنگ، در عرصه‌های سیاسی و تبلیغاتی نیز به‌دلیل نداشتن انسجام و وحدت، شکست خورده‌اند. با این وجود، هدف اصلی آن‌ها این است که حکومت طالبان را در نظر جامعه جهانی به‌عنوان پناهگاهی امن و حامی گروه‌های مسلحی که در منطقه و فراتر از آن بالفعل درگیر جنگ هستند، معرفی کنند.
عاملان شر و فساد هنوز هم رؤیای سال ۲۰۰۱ را در سر دارند؛ رؤیایی که در آن، دولت جدید آمریکا تحت تأثیر تبلیغات آن‌ها دوباره به افغانستان حمله کرده و با زور، این غلامان را بر مردم افغان تحمیل کند. آن‌ها امیدوارند که همانند دو دهه گذشته، قدرت‌های اشغالگر خارجی برای ایجاد جزایر قدرت، فساد اداری و تحقق اهداف اربابانشان، دوباره آن‌ها را به قدرت بازگردانند.
عاملان شر و فساد، هیچ امید یا برنامه‌ای برای رقابت با دیگران در زمینه رفاه مردم، پیشرفت کشور و سایر بخش‌ها ندارند. تنها در جستجوی دستیابی به قدرت با هر وسیله ممکن هستند، حتی اگر در این مسیر، میلیون‌ها افغان شهید، آواره و معلول شوند، به اینها هیچ اهمیتی ندارد. برای رسیدن به قدرت، هر معامله‌ای که نیاز داشته باشد، از جمله فروش خط فرضی دیورند، معرفی افغانستان به‌عنوان پناهگاه امن گروه‌های مسلح و هر چیز دیگر، برایشان قابل قبول است.
توجه: نوشته ها، مقالات و نظریات منتشر شده از صدای هندوکش تنها بیانگر نظر نویسندگان است، موافقت صدای هندوکش برایشان شرط نیست.
