واقعه افشار، در دهه ۱۹۹۰ میلادی، یکی از تلخ‌ترین رویدادها و تراژیدیها برای قوم هزاره بالخصوص شیعیان افغانستان به شمار می‌رود که به دست احمد شاه مسعود و یارانش در منطقه افشار کابل رقم خورد.
واقعه افشار یکی از تلخ‌ترین رویدادهای تاریخ هزاره‌ها در افغانستان به شمار می‌رود و همچنین برای هویت فرهنگی، اجتماعی و تاریخی آنان یک نقطه حساس و تاثیرگذار است. این حادثه به دلیل ظلم‌های احمد شاه مسعود و ائتلاف شمال (جبهه متحد) هنوز در ذهن هزاره‌ها به عنوان نماد تردید و خشونت باقی مانده است.
اخیراً، موضوع افشار به طور گسترده در رسانه‌های اجتماعی از سوی قوم هزاره مطرح شده است. آنان این حادثه را بخشی از جنایات جنگی و سیستماتیک علیه خود می‌دانند و خواستار محاکمه همه مجرمان این رویداد در دادگاه‌های بین‌المللی هستند.
با مطرح شدن دوباره این موضوع، حبیب الله حسام، رئیس شورای علما جبهه مقاومت، در توییتی به دفاع از احمد شاه مسعود پرداخته و گفته است که باید هوشیار باشیم تا فریب دشمنان مکار را نخوریم. وی افزوده، افرادی که هویت، تمدن و اصالت فرهنگی ندارند، در پشت دیوار نفاق خود را میچرانند.
اظهارات حبیب الله حسام در حقیقت چشم پوشی بر جنایات بزرگ احمد شاه مسعود و یارانش در افشار است. جنگجویان جبهه متحد، علاوه بر درگیری با مخالفان مسلح خود، زنان، کودکان، سالمندان و جوانان بی‌گناه را هدف قرار داده و مرتکب جنایاتی غیرقابل عفو شدند.
با بررسی واقعه افشار، می‌توان به این نتیجه رسید که این حادثه یکی از خونین‌ترین و وحشتناک‌ترین موارد نسل‌کشی علیه قوم هزاره بوده است، اما هنوز عاملان آن به محاکمه کشانده نشده‌اند. طرفداران احمد شاه مسعود، حتی پس از گذشت ده‌ها سال از این جنایت، همچنان در تلاشند تا از آن چشم‌پوشی کرده و از بیم محاکمه مردمی، خود را سفید جلوه دهند.
توجه: نوشته ها، مقالات و نظریات منتشر شده از صدای هندوکش تنها بیانگر نظر نویسندگان است، موافقت صدای هندوکش برایشان شرط نیست.
