نویسنده: غلام‌نبی فروزان
پاکستان کشور همسایه و همجوار افغانستان با عرف و عادات مشترک و دین واحد است؛ این کشورها از لحاظ عقبهٔ فکری و بافت‌های قومیتی شباهت بسیاری با افغانستان دارد.اما با وجود تمام این مشترکات و نقاط واحد، هرگز پیش نیامده است که این کشور از دروازهٔ خیرخواهی و حسن همجواری وارد شود و با تعامل حسنه و تفاهم دوطرفه به روابط فی‌مابین دو کشور ادامه بدهد.پاکستان به جای تمرکز روی وحدت و تقویت پتانسیل‌های اقتصادی و صنعتی جهت افزایش قدرت‌های ملی و بین‌المللی با پشتیبانی همدیگر، همواره در تلاش بوده است از هر طریق ممکن وارد حریم کشور افغانستان شود و به ناامنی و فرافکنی دامن بزند و آتش تفرقه و تخریب را شعله‌ورتر نماید.آنچه از رویدادهای تلخ و زننده در دوران جمهوریت در میان هر دو کشور به وقوع می‌پیوست و هر اتفاقی ناهنجار و بی‌توجیه از سوی کشور همسایه در جهت نیل به اهداف نامشروع و ناپسند در داخل این کشور صورت می‌گرفت، اینکه پاسخ متقابل دریافت می‌کرد یا خیر، دورانی بود که سپری شد و سیاهی آن بر روی دیوار تاریخ برای همیشه باقی مانده و خواهد ماند.اما اکنون در افغانستان خورشیدِ دوران جدیدی تابیده و شعاعش تا دوردست‌ها را روشن و تابان کرده است؛ آب زلال بحرش تمام کوتاهی‌ها و تقصیرهای گذشته را شسته و بستر پاکی را برای آینده و فردای بهتر تهیه کرده است.امارت اسلامی، حکومت کنونی و مشروع افغانستان، در کنار تمام تلاش‌ها و کوشش‌ها برای آبادانی افغانستان و راه‌انداختن موتر پیشرفت آن، بیش از آن، روی گزینهٔ تأمین امنیت و صلح و صفا و صمیمیتِ داخلی و حسن همجواری تأکید بسیار دارد.به‌همین‌خاطر، برای ایجاد عرصه‌ای مطمئن برای راه‌اندازی هر شغل و کسب‌وکاری، تمام‌وقت درحال اجرای قانون و حفظ صلح و امنیت هستند، و برای عوامل داخلی و گروهک‌های آشوبگر و تروریست و عوامل خارجی و تهدیدهای بیرونی اجازه هیچ‌گونهٔ فعالیت ضدامنیتی را نمی‌دهد.ازهمین‌رو و در پی سخنان خواجه آصف، وزیر دفاع پاکستان، مبنی بر حمله به داخل خاک افغانستان به بهانهٔ نابودی و محو گروهک تروریستی و پاکستانی تی‌پی‌پی، امارت اسلامی و به‌طور مستقیم، وزارت دفاع طی اعلامیه‌ای ابراز داشت که هرگونهٔ مداخله و ورود به داخل این خاک به‌صورت غیرقانونی و بدون هماهنگی قبلی، عواقب وخیمی را در پی خواهد داشت و مسئولیت رخدادهای بعدی آن، به دوش جانب مقابل خواهد بود.به‌همین‌منظور، حاکمان و مسندنشینان حکومت پاکستان بیشتر بیندیشند و مرتکب عمل و اقدامی نشوند که عواقبش را نتوانند تحمل و برداشت نمایند و داغ پشیمانی‌اش بر پیشانی‌شان بماند.مناسب است سردمداران پاکستان از خواب خرگوش برخیزند و از حیلهٔ روباه مکار دست بردارند و به‌جای فرافکنی و دشمن‌تراشی، از راه تعامل حسنه و برخورد نیکو وارد شوند و گزینه‌های سودمندتری را برای حل معضلات و مشکلات امنیتی و… بررسی کنند.
