نویسنده: محمد فاتح غزنوی
روزنامه جهانی The Hil می‌نویسد:
«احمد مسعود در پی سرنگونی حکومت افغانستان است، اما همسایگان افغانستان خواهان جنگ نیستند. آن‌ها به دنبال تجارت و تعامل هستند و یک کابل آرام را به سود خود می‌دانند، احمد مسعود بدون همکاری همسایگان افغانستان قادر به انجام هیچ اقدامی نیست.»
با دقت به این مقاله، می‌توان به مسائل بسیار مهمی پی برد که حاوی پیام‌های برجسته‌ای است.
از جمله نکات قابل توجه این مقاله، تأکید بر سیاست اقتصادمحور همسایگان افغانستان در تعامل با این کشور و نیز اشاره به اراده خصمانه و شوم جبهه بغاوت علیه ملت افغانستان است.
بله، این حقیقت غیرقابل انکار منطقه و جهان امروز است که کشورهای همسایه افغانستان، با وجود نارضایتی‌های جزئی از حکومت امارت اسلامی افغانستان، تمایلی به جنگ و هرج‌ومرج در این کشور ندارند.
اگر به دلایل اصلی عدم حمایت همسایگان از جنگ در افغانستان نگاهی بیندازیم، سه نکته مهم و برجسته را می‌توان به‌عنوان عوامل اصلی این موضع‌گیری نام برد:
۱. توانمندی حکومت امارت اسلامی:
همسایگان افغانستان به این نتیجه رسیده‌اند که امارت اسلامی توان اداره کشور از جنبه‌های مختلف را دارد. در طول سه سال حاکمیت این حکومت، با چشمان خود شاهد بودند که امارت اسلامی امنیت، اقتصاد، تعلیم و تربیت، سیاست و سایر امور دولت‌داری را به شکلی موفقیت‌آمیز مدیریت کرده است.
این عملکرد شگفت‌انگیز، دوستان و دشمنان را تحت تأثیر قرار داده و لیاقت کامل این حکومت را در اداره کشور نشان داده است.
با توجه به این نکته، هیچ کشوری نمی‌خواهد با حکومت و ملت افغانستان درگیر شود؛ زیرا همه می‌دانند که جنگ علیه حکومت امارت اسلامی تنها به شکست و رسوایی منجر می‌شود.
ملت افغانستان نیز همچون کوه در برابر هرگونه تهدید ایستاده است و آماده است تا از خاک خود با تمام امکانات دفاع کند. علاوه بر این، هیچ‌کس نمی‌خواهد خشم و انتقام مجاهدین امارت اسلامی و ملت افغان را به خود جلب کند؛ چراکه خشم افغان‌ها به‌مثابه آتشی سوزان است.
۲. تجارت و اقتصاد:
همسایگان افغانستان که خود با اقتصادهای ضعیف و بحران‌زده مواجه هستند، به دنبال تقویت تجارت و رشد اقتصادی کشور خود هستند. افغانستان با موقعیت جغرافیایی مناسب، به‌عنوان مسیری کلیدی برای تجارت و تبادل منطقوی عمل می‌کند.
امنیت بی‌نظیر افغانستان، فرصتی عالی برای فعالیت‌های تجاری همسایگان فراهم کرده است و آن‌ها می‌توانند با استفاده از مسیرهای این کشور، سطح تجارت خود را ارتقا دهند.
همچنین، بازارهای مطمئن افغانستان مقصد مناسبی برای صادرات محصولات همسایگان محسوب می‌شوند و چشم به این بازار دوخته‌اند.
۳. جنبش‌های انقلابی در همسایگان:
حرکات انقلابی خودجوش در بسیاری از کشورهای همسایه، یکی دیگر از عوامل سیاست آشتی‌جویانه آن‌ها با افغانستان است.
در سال‌های اخیر، شاهد جنبش‌های داخلی در برخی از این کشورها بوده‌ایم که برای دولت‌هایشان مشکلاتی جدی ایجاد کرده‌اند.
این کشورها به‌خوبی می‌دانند که بی‌ثباتی در افغانستان می‌تواند به تقویت جنبش‌های انقلابی داخلی آن‌ها منجر شود و کشورشان به سمت ناامنی و هرج‌ومرج پیش برود.
به همین دلیل، همسایگان افغانستان ثبات کابل و وجود یک حکومت مرکزی مقتدر را به نفع خود می‌دانند و نمی‌خواهند افغانستان به بی‌ثباتی کشیده شود.
با وجود امنیت، عدالت، بازسازی و خدمات گسترده‌ای که برای تمامی اقشار افغانستان فراهم شده است، این پرسش مطرح می‌شود که چرا احمد مسعود همچنان به دنبال جنگ است و خیال سقوط دولت افغانستان را در سر می‌پروراند؟
توجه: نوشته ها، مقالات و نظریات منتشر شده از صدای هندوکش تنها بیانگر نظر نویسندگان است، موافقت صدای هندوکش برایشان شرط نیست.
