محمد محقق چهره‌ای که نامش از دوران مبارزه با شوروی‌ها تا جنگ‌های داخلی و بعدأ در جمهوریت سرنگون شده و دورههای کرزی و غنی همواره در عرصه سیاست افغانستان شنیده شده است، گذشته تاریک و عملکرد بحث‌برانگیز او باعث شده که همواره در قلب منازعات قرار داشته باشد، به آلت دست دیگران مبدل و نقشی کلیدی در بازی‌های به نفع بیگانگان ایفا کند.
محقق که رهبر حزب وحدت اسلامی میباشد، روابط نزدیک با ایران دارد؛ روابطی که نه تنها در حوزه باورهای مذهبی و ایدئولوژیک ریشه دارد، بلکه ابعاد سیاسی و اطلاعاتی پررنگی نیز به خود گرفته است.
محقق برای پیشبرد منافع شخصی، در تجهیز نیروهای انسانی گروه نیابتی فاطمیون نقشی محوری ایفا کرده است. او از اعضای این گروه و فداکاری‌های‌شان تمجید می‌کند، در حالی که این گروه از ابتدا زیر چتر حمایت سپاه پاسداران، به نمایندگی از منافع ایران، در میدان‌های جنگ آسیایمیانه می‌رزمد.
وابستگی محقق به ایران تنها محدود به فاطمیون نیست. او در نتیجه روابط با ایران، در سازماندهی دیگر گروه‌های نیابتی نیز نقش فعالی داشته است. در آخرین سفرش به ایران، از مقامات آن کشور خواست تا نظامیان و مقام‌های دولت پیشین افغانستان را از خاک خود اخراج نکنند. هدف او از این درخواست، استفاده از این افراد در بلوچستان است؛ جایی که با هماهنگی سازمان استخبارات پاکستان (آی‌اس‌آی) در تلاش است تا از این نیروها علیه بلوچ‌ها بهره‌برداری کرده و نفوذ آنان را مهار کند.
محمد محقق در دیدگاه عمومی مردم افغانستان، چهره‌ای منفور و خیانت‌بار است؛ کسی که همواره به نفع بیگانگان با سرنوشت کشور بازی کرده است. گزارش‌هایی وجود دارد که نشان می‌دهد او با آی‌اس‌آی نیز روابطی نزدیک دارد و از این پیوند برای تدارک اقدامات ضدافغانستان استفاده می‌کند و از این رو به دنبال انداختن کشور به طور مجانی در دامن بیگانگان است.
علاوه بر این، محقق چهره‌ای در سیاست دوگانه و دو رویه محسوب می‌شود. در دوران جمهوریت، با وجودی که همواره به فساد در دولت انتقاد می‌کرد، خود نیز در تار و پود فساد دست داشت. حلقه‌ای از افراد فاسد و وابسته به او در دستگاه دولت فعال بودند و در مواردی چون برکناری پنج مقام وزارت داخله در سال ۱۳۹۵، نام نزدیکانش از جمله مرتضی رحیمی – معین تأمینات وزارت داخله – نیز به چشم می‌خورد.
او از افرادی حمایت می‌کرد که با وجود اعتراض به حکومت غنی، جایگاه و نفوذ سیاسی‌اش را حفظ می‌کردند و این چهره جاسوس را در تصمیم‌های مهم سهیم می‌ساختند. از یک طرف سال‌ها از جمهوریت و رهبران آن انتقاد می‌کند، و از سوی دیگر همان نظامیان را که به ادعای خود فاسد می‌دانست، اکنون به عنوان مزدوران نیابتی به کار می‌گیرد و از اخراج‌شان از ایران جلوگیری می‌کند. این رفتار متناقض، نشانه‌ای روشن از بی‌وفایی کامل او نسبت به جمهوریت، سربازانش و آن نظام است.
توجه: نوشته ها، مقالات و نظریات منتشر شده از صدای هندوکش تنها بیانگر نظر نویسندگان است، موافقت صدای هندوکش برایشان شرط نیست.
