فرانسه به مهد تمدن، آزادی و مدافع حقوق بشر، کودکان و زنان مشهور شده است! اما سوابق ننگین و شرم آوری از نقض حقوق بشر در کارنامه خود دارد، هنوز هزاران جمجمه شهدای الجزایر، از زنان، مردان و کودکان بی‌گناه مسلمان الجزایری که به دست اشغالگران فرانسوی به شهادت رسیده‌اند، در موزیم مردم شناسی پاریس نگهداری می‌شود. فرانسه‌ای که از سال ۱۸۳۰-۱۸۶۰ بین ۵۰۰۰۰۰ تا یک ۱۰۰۰۰۰۰ الجزایری از جمعیت ۳ میلیونی آن، به علت مسلمان بودن و نافرمانی از اوامرش، به شهادت رساند. جنایاتی‌که سکولارترین کشور دنیا در طول جنگ الجزایر در دهه ۱۹۵۰ علیه الجزایری‌ها مرتکب شد شامل بمباران عمدی و کشتن غیرنظامیان غیرمسلح، تجاوز به زنان، کودکان و حتی مردان، شکنجه، اعدام از طریق «پرواز مرگ» یا زنده به گور کردن، دزدی و غارت می‌شود. همچنین تا دو میلیون شهروند غیرنظامی الجزایری در کمپ‌های تبعیدی نگهداری شدند.چهار سال از بازگرداندن جمجمه‌های ۲۴ نفر الجزایری توسط فرانسه میگذرد، کسانیکه ۱۷۰ سال پیش در جنگ با استعمارگران فرانسوی سر بریده شدند. یکی از این جمجمه‌ها، جمجمه شیخ موسی الدِرکوئی بود. شیخ موسی یک شخص مصری و از شاگردان شیخ محمدبن حمزه ظفیر المدنی بود. شیخ موسی در سال ۱۸۲۹ در مرکز الجزایر ساکن شد و به گروه مقاومت علیه استعمارگران پیوست. او در کنار شیخ بوزیانه که مقاومت علیه استعمارگران را در جنگ سال ۱۸۴۹ قریه زاچا یا زعچا رهبری میکرد، جنگید. (زاچا یا زعچا قریه‌ای در شمال الجزایر است)زمانیکه این قریه تحت محاصره بود، مبارزان مقاومت الجزایری به رهبری شیخ بوزیانه علیه نیروهای اشغالگر فرانسوی به رهبری جنرال اِمیلِ هِربیلونِت جنگیدند اما محاصره با نابودی تمام جمعیت این پناهگاه به پایان رسید. شیخ موسی و شیخ بوزیانه هر دو دستگیر و سر بریده شدند و سرهایشان را روی نیزه‌ها برای نمایش بلند کردند، جمجمه‌هایشان را به عنوان غنیمت به فرانسه بردند تا در موزیم مردم‌شناسی پاریس به نمایش گذاشته شوند و جمجمه آنها بعد از ۱۷۱ سال از جنگ زاچا، بازگردانده شد!این است داستان مهد مدافعان حقوق‌بشر! داستان حیوانات وحشی و درنده‌ای که ادعای انسانیت می‌کنند و این مهد، لانه‌ای امن برای اسلام‌ستیزان و بغاوتگران تبدیل شده است تا برای حقوق زنان افغانستان عرعر کنند و مدافع جنایت‌کاران باشند!
