جبهه‌ای با نام مقاومت یا شر و فساد با وجود اختلافات داخلی و وضعیت ضعیف، هواداران و حامیانش تحت هدایت مستقیم رهبرانشان، در شبکه‌های اجتماعی علیه برخی خبرنگاران و کاربران فعال کمپین‌هایی به راه انداخته‌اند، که این افراد یا اختلافات داخلی این جبهه را افشا می‌کنند یا موضوعاتی را مطرح می‌کنند که تجارت خانوادگی و خویشاوندی این جبهه را به چالش می‌کشد.
در تازه‌ترین اقدام، هواداران این جبهه یک خبرنگار به نام «مختار لشکری» را متهم کرده‌اند که بر آن‌ها فشار آورده تا احمد مسعود، رهبر این جبهه برای مصاحبه حاضر شود، به گفته آنان مسعود از این اقدام امتناع می‌کند. در این کمپین تبلیغاتی، حتی به اعضا و هواداران عادی جبهه هشدار داده شده که تحت هیچ شرایطی با مختار لشکری مصاحبه نکنند.
جبهه‌ای که به نام مقاومت فعالیت دارد و عمدتاً در خارج از کشور به سر می‌برد، اکنون با شرایطی متزلزل و بحرانی روبه‌رو است؛ دلایل این وضعیت متعدد است، در ابتدا رهبران این جبهه تلاش کردند تا با تجارت موروثی از پدران خود بهره‌مند شوند و مردم را با شعارها و فریب‌های مختلف به بازی بگیرند تا افغانستان را به میدان سیاست‌بازی‌های خود تبدیل کنند، اما نه‌تنها در این تجارت موفق نبودند، بلکه با اختلافات داخلی، انشقاق و انشعاب شدید مواجه شدند.
این اختلافات و بحران‌ها چنان شدت یافته که حتی توان پاسخ‌گویی به پرسش‌های یک خبرنگار عادی مانند مختار لشکری را ندارند.
از سوی دیگر، مردم عادی و رسانه‌ها نیز به عملکرد آنان توجه کرده‌اند که این جبهه طی سه سال گذشته چه دستاوردی داشته است؟ این جبهه که در رأس آن احمد مسعود، پسر احمد شاه مسعود قرار دارد صرفاً توانسته چند تن از کاکا‌ها، مانا‌ها، بستگان و شمار اندکی از اعضای پیشین حزب جمعیت را با خود همراه کند، آن‌ها که در فرانسه و تاجیکستان مستقر هستند، با حمایت کشورهای میزبان و برخی نهادهای استخبارات خارجی، طی سه سال گذشته جنگ مجازی علیه طالبان در شبکه‌های اجتماعی به راه انداخته‌اند و از مردم می‌خواهند با آن‌ها همراه شوند تا بتوانند دموکراسی غربی را در افغانستان احیا کنند و همه‌چیز را مانند اروپا و غرب پیش ببرند.
این جبهه نه‌تنها نتوانسته هواداران جدیدی جذب کند، بلکه حتی هواداران موجود خود را نیز به تدریج از دست می‌دهد و برخی از آن‌ها به دلایل مختلف انشعاب کرده و جبهات جدیدی را تحت عناوین مختلف اعلام کرده‌اند، هر از گاهی گزارش‌هایی از فساد مالی گسترده، سوءاخلاق، نوشیدن مشروبات الکلی، کلاهبرداری و دیگر انحرافات اجتماعی و اخلاقی از این جبهه منتشر می‌شود.
جالب‌تر اینکه افشای این اطلاعات نیز توسط افراد خود این جبهه صورت می‌گیرد که یکدیگر را به فساد و خیانت متهم می‌کنند. به همین دلیل، رهبران این جبهه از پاسخ‌گویی به ده‌ها و صدها پرسش موجود درباره تجارت سیاسی و فعالیت‌هایشان خودداری می‌کنند.
آن‌ها می‌ترسند که افشاگری‌های بیشتری، مانند برنامه‌هایی که در «کاکتوس» و دیگر رسانه‌ها منتشر شده، رازهایشان را فاش کند و اختلافاتشان را برای مردم آشکارتر سازد، این امر می‌تواند تجارت آن‌ها را به طور کامل متوقف کند و حتی منجر به اخراجشان از کشورهای میزبان شود. به همین دلیل، نه‌تنها رهبران این جبهه از مصاحبه خودداری می‌کنند بلکه اعضا و هوادارانشان را نیز تهدید می‌کنند که با شرکت در مصاحبه‌ها جبهه ازهم‌پاشیده‌شان را رسواتر نکنند.
یکی دیگر از نکات مهم این است که آن‌ها همواره طالبان را به محدود کردن آزادی بیان متهم می‌کنند و خود را مدافع آزادی بیان نشان می‌دهند؛ اما حاضر نشدن به مصاحبه چگونه می‌تواند نشانه‌ای از تعهد به آزادی بیان باشد؟ در حالی که حتی سخنگویان و افراد عادی طالبان نیز با همین خبرنگار مصاحبه کرده‌اند، بدون اینکه از آن‌ها ممانعتی به عمل آید.
در نهایت، جبهه مقاومت و دیگر جبهات مشابه خارج‌نشین و بی‌وطن در معرض فروپاشی کامل قرار دارند، تجارت آن‌ها که با خون و جان افغان‌ها پیش می‌رفت، به سرعت به سوی نابودی در حرکت است، این وضعیت آن‌ها را ضعیف، آشفته و بی‌هدف ساخته است و راه را بر آنان بسته است، به همین دلیل گاهی درگیر اختلافات داخلی هستند، گاهی با رسانه‌ها مقابله می‌کنند و گاهی نیز به جان دیگران می‌افتند.
یادداشت: مقالات و نوشته‌های منتشرشده در «صدای‌هندوکش» تنها بازتاب‌دهنده نظرات نویسندگان آن‌ها است و توافق صدای‌هندوکش برایشان شرط نیست.
