چندی پیش در پایتخت پاکستان، اسلام‌آباد، برنامه‌ریزی شده بود تا مخالفان سیاسی حکومت افغانستان و رهبران تبعیدی در یک نشست مشترک گرد هم آیند. این نشست زیر پوشش سازمان استخبارات پاکستان (آی‌اس‌آی) ترتیب شده بود، اما به طور غیرمنتظره تصمیم گرفته شد که برگزاری آن تا اواخر ماه سپتامبر به تعویق بیفتد. اکنون به تعویق افتادن این نشست، این پرسش را برانگیخته است که چرا گردهمایی‌ای که چنین نهادی قدرتمند از آن حمایت می‌کرد، در زمان تعیین‌شده برگزار نشد؟
هرچند نشست در ظاهر با عنوان گفت‌وگوی میان افغان‌ها اعلام شده بود، اما به زودی رسانه‌ها و تحلیلگران فاش کردند که نقش اصلی را سازمان استخبارات پاکستان بازی می‌کند. پس از آنکه برخی سیاستمداران و چهره‌های شناخته‌شده در شبکه‌های اجتماعی این مداخله را افشا کردند، تعدادی از افراد دعوت‌شده یا از بیم نقص اعتبارشان و یا از ترس واکنش‌ها، از شرکت در آن صرف نظر نمودند.
تحلیلگران باور دارند در این نشست‌ها آی‌اس‌آی به طور مستقیم دست داشت و وقتی این موضوع برملا گردید، بر موضع شرکت‌کنندگان تأثیر منفی گذاشت. بسیاری از افغان‌ها این گردهمایی را بخشی از یک بازی تازهٔ استخباراتی پاکستان تعبیر کردند.
تعدادی از سیاستمداران شناخته‌شده و مقامات پیشین که انتظار می‌رفت در نشست حضور یابند، در نتیجهٔ فشارها و موج انتقادها، تصمیم‌شان را تغییر دادند. آن‌ها نگران بودند که حضورشان به‌معنای پذیرفتن آجندای پاکستان تلقی شود. خودداری آن‌ها از شرکت، ضربهٔ بزرگی بر اعتبار این نشست بود و پس از اعلام آن، انتقادهای شدید در رسانه‌ها و شبکه‌های اجتماعی مطرح گردید. بسیاری از فعالان و نویسندگان افغان نشست اسلام‌آباد را بخشی از پروژهٔ پاکستان دانستند. این موج انتقاد بر فضای سیاسی نشست اثر منفی انداخت.
چنین نشست‌ها بازتاب‌دهندهٔ منافع ملی افغان‌ها نیست، بلکه بخشی از اجندای سیاسی پاکستان است. به‌ویژه جوانان در شبکه‌های اجتماعی این گردهمایی را به شدت رد کردند و تصریح نمودند که سکوت رهبران تبعیدی در برابر برنامه‌های آی‌اس‌آی، ضعف موقعیت آنان را آشکار می‌سازد. هم‌زمان پیام آشکاری به جهان داده شد که بی‌اعتمادی افغان‌ها به طرح‌های پاکستان بیش‌ازپیش افزایش یافته است.
نشست اسلام‌آباد که برای رهبران سیاسی تبعیدی افغانستان طراحی گردیده بود، از همان آغاز با ابهام همراه و دخالت مستقیم آی‌اس‌آی در آن آشکار بود. از همین رو، بسیاری از افغان‌ها از همان روز نخست به آن مشکوک بودند. فعالان سیاسی و جوانان افغان باور دارند که این گردهمایی نه برای منافع ملی افغانستان، بلکه صرفاً برای پیشبرد پروژه‌های سازمان استخبارات پاکستان برنامه‌ریزی شده است.
زلمی خلیل‌زاد، نمایندهٔ پیشین ایالات متحده در امور افغانستان، در نوشته‌های خود و میرویس افغان، فعال سیاسی، نیز در اظهاراتش، نشست اسلام‌آباد را مورد انتقاد قرار دادند و آن را تنها یک طرح تازهٔ آی‌اس‌آی توصیف کردند. این موضع‌گیری‌ها فشار بیشتری بر چهره‌های دعوت‌شده وارد کرد، آنان را با موجی از انتقاد روبه‌رو ساخت و پیش‌بینی کردند که حل مسئلهٔ افغانستان زیر سایهٔ پاکستان امکان‌پذیر نخواهد بود.
در نهایت می‌توان گفت که نشست اسلام‌آباد چیزی جز یک پروژهٔ استخباراتی نبود که به دلیل عوامل گوناگون شکل و زمان آن تغییر یافت و به تأخیر افتاد. اختلاف میان سیاستمداران افغان، فشارهای غیرمستقیم حکومت افغانستان، سیاست‌های دوگانهٔ پاکستان و برخی عوامل دیگر باعث شدند که این نشست به تعویق بیفتد و اکنون قرار است در اواخر ماه سپتامبر برگزار گردد.
توجه: نوشته ها، مقالات و نظریات منتشر شده از صدای هندوکش تنها بیانگر نظر نویسندگان است، موافقت صدای هندوکش برایشان شرط نیست.
