حقوق زنان در دنیای امروز بر اساس قوانین نافذه کشورها یا حقوقی که اسلام در جهان اسلام داده است سنجیده نمی‌شود، بلکه معیارها تغییر کرده‌اند. حقوق زنان در دنیای کنونی توسط کشورهای ابرقدرت بر اساس معاملات و تعاملات سیاسی خود تنظیم شده و از حقوق زن به عنوان یک ابزار سیاسی استفاده می‌شود.
فلسطین ده‌ها سال است که با حمایت غرب، قربانی اشغال، جنگ نابرابر و خشونت توسط رژیم صهیونیستی است. تمام ساکنان فلسطین، به ویژه زنان، قربانی تبعیض سیستماتیک بوده و تحت بمباران‌های کور، دستگیری‌های غیرقانونی و شکنجه قرار دارند، هیچ حاکم و ابرقدرتی در جهان حتی اعلامیه‌ای برای جلوگیری از آن صادر نمی‌کند، چه رسد به اینکه جلوی آن را بگیرد.
اما زمانی که نظام اسلامی مستقل در افغانستان برای حفظ عفت زنان و تأمین تمام حقوق شرعی آنان اقداماتی انجام می‌دهد، سازمان‌های جهانی، کشورها، سیاستمداران و سایر اشخاص با عینک غرب به این مسئله نگاه می‌کنند و واکنش‌های تندی نشان می‌دهند، گاهی اوقات شدت واکنش‌های آنان به حدی زیاد است که مخاطبین تصور می‌کنند گویا حقوق زنان در افغانستان با معیار غرب(!) مهم‌تر از حقوق زنان فلسطینی است و باید اولویت داده شود.
رسانه‌ها و نهادهای جهانی نیز در مسئله حقوق زنان، رفتاری گزینشی و دوگانه دارند و می‌خواهند حقیقت این مسئله را تحریف کرده و از آن به عنوان ابزار فشار سیاسی استفاده کنند. نهادهای جهانی که به نام حقوق بشر و حقوق زنان ایجاد شده‌اند، اگرچه با شعار حمایت از حقوق زنان فعالیت می‌کنند اما در برابر بمباران‌های کور بر زنان و کودکان در فلسطین سکوت کرده و در مورد تأمین حقوق اصلی زنان در افغانستان هیاهو به پا می‌کنند.
معمولاً کشورهایی که تحت نفوذ غرب نیستند و سیاست‌های آنان را نمی‌پذیرند، کوچک‌ترین اقدامات، تصمیمات یا خشونت‌های شخصی در جامعه در مورد زنان، با واکنش‌های سختی مواجه می‌شود و سازمان‌های جهانی برای آن نشست برگزار می‌کنند، اما در اکثر کشورهای آمریکا و اروپا، جرایم و خشونت علیه زنان نادیده گرفته می‌شود؛ که این امر، تناقض در رفتار غرب در مسئله زنان را نشان می‌دهد.
زمانی که رژیم جمهوری در افغانستان حاکم بود، در دو دهه، میلیاردها دالر به نام زنان و تحت نظر غرب به افغانستان ارسال می‌شد، اما در آن زمان با وجود این همه کمک، زنان با بی‌عدالتی، فساد و سوء رفتار مواجه بودند، نه غرب و نه سازمان‌های جهانی واقعیت‌ها را منعکس نمی‌کردند و نه مانند اکنون تبلیغات نادرستی در مورد وضعیت زنان انجام می‌دادند.
نهادها، رسانه‌ها، سیاستمداران و سازمان‌های جهانی، به ویژه سازمان ملل متحد باید برای جلوگیری از بی‌عدالتی در مسئله زنان گام‌هایی بردارند، سیاست دوگانه، سکوت و تناقض در رفتار را از بین ببرند و به عنوان یک سازمان جهانی که ادعای عدالت دارد، باید به رسالت خود به طور واقعی توجه کرده و در ادای آن هیچ دریغ نکند.
توجه: نوشته ها، مقالات و نظریات منتشر شده از صدای هندوکش تنها بیانگر نظر نویسندگان است، موافقت صدای هندوکش برایشان شرط نیست.
