نویسنده: عبدالحی فروتن بعد از تضعیف و سقوط خلافت اسلامی، جهان کفر در مدت کوتاهی جهان را به نوعی در تسخیر خود در آورد، ایجاد مرزبندی‌های اجباری، تاسیس حکومت‌های دست‌نشانده، تحمیل فرهنگ غربی، بی‌بندوباری و هزاران نوع فساد دیگر. سودان؛ کشوری در قاره آفریقا که از موقعیت استراتیژیک برخوردار است؛ معادن غنی از طلا و منابع نایاب دیگر، خط ساحلی قابل توجهی در دریای سرخ که یکی از پرازدحام‌ترین مسیرهای کشتی‌رانی جهان تلقی می‌شود و… کشورهای زیادی برای منافع خود در سودان فعالیت دارند و سبب جنگ‌های داخلی درین سرزمین می‌شوند. جنگ، پایتخت سودان را که زمانی مرکز مهم تجارت و فرهنگ در رود نیل بود، نابود کرده است و طبق آنچه ساکنان و امدادگران می‌گویند، محله‌های ویران این شهر اکنون پر از اجساد دفن‌شده در قبرهای سطحی و ساختمان‌های ویران‌شده است. این جنگ بین دو جنرال سودانی با نام‌های عبدالفتاح البرهان و محمد حمدان دوقلو مشهور به حمیدتی می‌باشد که وجود دو دسته‌گی در بدنه نیروهای مسلح سودان، ارتش به رهبری البرهان و نیروهای واکنش سریع یا الدعم‌السریع به رهبری حمیدتی، عامل اصلی بی‌ثباتی و تباهی در این کشور است. کشورهای استمعارگر و منفعت‌جو آتش این جنگ را شعله‌ورتر کرده که نتیجه‌ای جز قتل، کشتار و تباهی برای مردم این کشور نداشته است. دارفور؛ یک منطقه مهم در سودان که مقری برای گروه نظامی واگنر (متعلق به روسیه) بود که در گذشته به عملیات استخراج طلای خالص دسترسی داشتند. اگرچه این گروه پس از مرگ رهبرشان رسما منحل شد، اما گمان می‌رود که نیروهایش در سودان فعالیت حالا نیز فعالیت کنند. امارات متحده عربی نیز برای به دست‌آوردن منابع طبیعی همچون طلا و نفت سودان، مستقیما به نیروهای واکنش سریع کمک تسلیحاتی می‌کند. به کمک این کشور عربی، شبه‌نظامیان واکنش سریع میلیون‌ها سودانی را آواره کردند، هزاران نفر را قتل‌عام، سلاخی و زنده به گور می‌کنند، خانه‌ها را ویران کرده، زمین‌ها را اشغال در می‌آورند و به زنان تجاوز می‌کنند، به هر جا که می‌رسند، خون به پا می‌کنند، مردم را تکه‌تکه کرده و داد و فریاد زنان بالا می‌گیرد. و صحنه‌هایی اندکی که از این کشتارهای وحشتناک در شبکه‌های اجتماعی منتشر می‌شوند، از جنایات صهیونیست‌ها کمتر نیستند و شاید این وحشی‌گری‌ها را از اسرائیل الهام گرفته باشند! اما متاسفانه بر خلاف جنگ غزه، رسانه‌ها توجه کمتری نسبت به این موضوع دارند در حالی‌که تمام مردم این سرزمین درگیر مرگ و نابودی هستند یا درگیر آوارگی و فرار! بنابراین، همانطور که غزه را با دل‌های مجروح دنبال می‌کنیم، به سودان و خون‌های ریخته‌شده که ما را متحد می‌کند و عشق به جهاد را در دل‌های ما را زنده می‌کند، نیز باید مورد توجه قرار دهیم.
