هفته گذشته، پاکستان در ولایت جنوب شرقی پکتیکا، اهدف ملکی را به شمول مهاجرین وزیرستانی بمباران کرد، در نتیجه به زنان، کودکان و غیرنظامیان خسارات هنگفتی جانی و مالی وارد نمود. بعداً در پاسخ به این حملات، وزارت دفاع ملی افغانستان نیز در آن سوی خط دیورند پایگاه‌های نظامی، عساکر و مرزبانان پاکستانی را هدف قرار داد که علاوه بر تلفات سنگین، پایگاه‌های پاکستانی نیز به آتش کشیده شد. گزارش‌ها نشان می‌دهد که در این حملات سنگین مسلح و توپخانهای ۹۱ سرباز پاکستانی کشته و ده‌ها تن دیگر زخم برداشتند.
این حملات اولین پاسخ به بمباران پاکستان و نقض حریم افغانستان بود، اما هنوز مشخص نیست که این واکنشها به پایان خواهد رسید یا ادامه خواهد داشت. با این حال، واضح است که افغان‌ها هرگز حملات بر خاک خود را بدون پاسخ نمی‌گذارند و آماده مقابله با هر نوع تجاوز خارجی هستند. وضعیت کنونی، نتیجهٔ و حاصل اشتباهات محاسباتی جنرال‌ها و حاکمان پاکستانی میباشد.
پاکستان در حال حاضر، به دلیل استراتژی‌های اشتباه، سیاست‌های منافقانه و خدمت به منافع غرب، در بحرانی عمیق گرفتار است. به دلیل این اشتباهات، با مردم خود درگیر جنگ شده، اقتصاد ملی آن فروپاشیده، جایگاه جهانی را از دست داده، غرق قرضهها و از رقابت‌های منطقه‌ای به عقب مانده است. اوضاع داخل کشور به اوج بی‌نظمی و فروپاشی اجتماعی رسیده، ده‌ها میلیون نفر از گرسنگی، بیکاری و تورم امور رنج می‌برند. با این همه، مقامات نظامی و سیاسی پاکستان تنها در پی خون آشامیدن ملت، حفظ فردی منافع خود، اجرای سیاست‌های غربی، فساد مالی و اخلاقی هستند.
اقوام محروم و خشمگین بلوچ‌ها، پشتون‌ها، سندی‌ها و کشمیری‌ها علیه این مظالم و بی‌عدالتی‌ها قیام کرده و مبارزه مسلحانه می‌کنند. مقامات نظامی و سیاسی پاکستان که غرق فساد و قدرت‌طلبی شده‌اند، تقصیر این وضعیت را به گردن همسایهگان، به‌ویژه افغان‌ها می‌اندازند. تحریک طالبان پاکستان، جنبش‌های آزادی‌خواه بلوچ و دیگر گروه‌ها سیاسی و جهادی، همه برای پایان دادن این مظالم، محرومیتها، جنایات و پروژه‌های تحمیلی بیگانگان در پاکستان قیام کرده و باهم متحدانه می رزمند.
دولت پاکستان برای راهحل این معضله یا در نحو سیاست‌ها، استراتیژی‌ها و ساختارهای سیاسی خود تغییرات اساسی ایجاد کند و به جای اولویت دادن به پروژه‌های خارجی، به مردم و ملت خود اهمیت دهد، مظالم را متوقف کند، حقوق مردم را باز گرداند، زندانیان بی‌گناه را آزاد و همانند پنجاب، حقوق و امتیازات مساوی به سایر اقوام بدهد، یا اینکه به‌سوی سقوط اجتناب ناپذیر شمارش معکوس کرده و پاکستان وارد بحرانی پایدار و غیرقابل‌حل خواهد شد.
در روابط با افغانستان، بهترین راه برای پاکستان این است که افغانستان را به‌عنوان یک کشور مستقل، آزاد و شجاع به رسمیت بشناسد، به تمامیت ارضی، استقلال و آزادی آن احترام بگذارد، با احترام متقابل، روابط تجاری و دیپلوماتیک برقرار کند. از سیاست‌های دوگانه و منافقانه خود دوری کرده و از تجارب هند و بنگلدیش در این زمینه درس آموزد. در غیر این صورت، هر محاسبهی اشتباه و سیاست نادرست پیامدهای ناگوار خواهد داشت. ممکن افغانستان نیز مبدل به رقیب دیگر مانند هند و بنګلادیش شود، روابط خود را آن قطع و این کشور را منزوی‌تر کند. تمام مسئولیت این وضعیت بر عهده عناصر شرپسند و مقامات پاکستانی خواهد بود.
یادداشت: مطالب منتشر شده در صدای هندوکش تنها بیانگر نظر نویسندگان است و توافق صدای هندوکش با آن شرط نیست.
