فتنه جمهوریت سرنگون‌شده به همه جا و به همه کس رسید و گسترده شد، اما قشر زنان بیشتر از هر کسی در این فتنه‌ها هدف قرار گرفت. هنگامی که آمریکایی‌ها برای اولین بار در افغانستان نظام دموکراتیک ایجاد کردند، آغاز به کار در نظام را با جنگ‌سالاران، تفنگ‌داران، چهره‌های منفور و شوم آغاز کردند. این گروه از قبل به جرایم بین‌المللی، قضایای جنسی، قاچاق، دزدی و قتل متهم بودند. این نسخه جمهوریت که آمریکایی‌ها برای افغان‌ها آوردند، کارساز نشد و پس از بیست سال، آمریکایی‌ها عقب‌نشینی کردند و جمهوریت سقوط کرد.
در رأس نظام افرادی گماشته شده بودند که در قضایای ظلم به زنان متهم بودند، این افراد چگونه می‌توانستند حقوق زنان را بدهند!؟ آمریکایی‌ها اهداف شومی داشتند، به همین منظور ابتدا تحت عنوان حقوق، افکار و نظریات جدیدی به قشر زنان دادند تا زنان حیا و عفت خود را از بین ببرند، به بیرون بیایند و در جامعه طوری استفاده شوند که در جامعه غربی استفاده می‌شوند.
در دوران جمهوریت، هر نوع آزادی که اسلام منع کرده بود به نام حقوق به زنان داده شد. بنیان‌گذاران جمهوریت همان‌طور که می‌خواستند فاصله بین زن و مرد را از بین ببرند و یک زندگی مشترک و بی‌مرز مانند غرب فراهم کنند، همان‌طور هم در جمهوریت عملی کردند. به بهانه دادن حق به زنان، وزارت امور زنان را ایجاد کردند که یک مرکز بزرگ پخش فساد و فحشا بود. به بهانه دادن حق به زنان، مراکز رقص و آوازخوانی را در مقابل مردان بر روی استیج باز کردند، به بهانه دادن حق به زنان، آنان را در پارلمان، ولسی جرگه، رسانه‌ها، نمایندگی‌ها، مجالس و نشست‌های بزرگ، شانه به شانه مردان نشاندند.
جمهوریت به نام حقوق زنان، زنان را برهنه کرد و آن حجاب و پرده اسلامی را که جامعه اسلامی و افغانی به آنان داده بود، از آنان گرفت. مقامات در سطح وزیران در قضایای جنسی دخیل بودند، در چوکات پولیس و نظام عدلی، شعبات خاصی ایجاد شدند تا قضایای زنان را بررسی کنند. همین عارضین قضایا هنگامی که به محاکم می‌رفتند، در امتحان بزرگ‌تری می‌افتادند، قاضیان برای حل قضیه خواسته‌های دیگری از آنان داشتند، برخی پیشنهاد ازدواج و روابط دیگر به آنان می‌کردند. در مراکز تعلیمی، شاگرد از استاد در امان نبود، شاگردی که حیثیت فرزند را داشت. به دلیل شرم، محدودیت‌های اجتماعی و ایجاد انگ، بسیاری از قربانیان خاموش می‌ماندند.
اکنون همین افراد در خارج از کشور فریاد حقوق زنان را سر می‌دهند، کسانی که بیشتر از هر کسی حقوق زنان را تلف کرده بودند و پروژه‌های زیادی را برای تأمین حقوق زنان به کار انداخته بودند؛ متأسفانه کسانی که در حق زنان بسیار ظالم بودند، اکنون بیشتر از هر کسی خود را مدافع حقوق زنان می‌دانند. مردم و خواهران گرامی باید هوشیار باشند تا یک بار دیگر شکار این فروخته‌شدگان نشوند.
توجه: نوشته ها، مقالات و نظریات منتشر شده از صدای هندوکش تنها بیانگر نظر نویسندگان است، موافقت صدای هندوکش برایشان شرط نیست.
