علی میثم نظری و محقق به مناسبت روز استقلال پاکستان به رهبری و ملت آن کشور تبریک گفته و از آن به عنوان «کشور برادر و اسلامی» یاد کرده‌اند. آنها نه تنها پاکستان را «وارث قانونی امپراتوری‌ها» نامیده‌اند، بلکه خواستار مبارزه مشترک علیه تروریسم نیز شده‌اند. این اظهارات در حالی مطرح می‌شود که پاکستان خود قربانی بحران عمیق سیاسی، اقتصادی و اجتماعی است و در چشم جهانیان و کشورهای منطقه به عنوان یک اداره شکست‌خورده و در حال فروپاشی ارزیابی می‌شود.
اظهارات اخیر آنها، اتهامات و تبلیغات پی‌درپی علیه حکومت افغانستان را تا حدی متناقض ثابت کرد، زیرا از یک سو آنها حکومت افغانستان را وابسته به پاکستان می‌دانند، اما از سوی دیگر، خودشان برای حمایت از پاکستان دست به دامان آنها می‌شوند و به دنبال راهی برای ایجاد روابط جدید هستند. این نوع سیاست دوگانه گروه‌های مخالف از مدت‌ها پیش در حافظه ملت افغانستان جای دارد، زیرا همین گروه‌های مخالف در چهل سال گذشته با حمایت بیگانگان تلاش کرده‌اند تا تسلط خود را در افغانستان برقرار کنند، اما هر بار تلاش‌هایشان با ناکامی مواجه شده است.
محقق در اظهارات خود پاکستان را وارث قانونی امپراتوری‌ها نامیده است، در حالی که خود پاکستان از بقایای استعمار است و در داخل خانه خود با بحران بزرگ هویت و وحدت دست و پنجه نرم می‌کند. نظری و محقق همچنین می‌گویند که باید با پاکستان در مبارزه با تروریسم همکاری شود. این حرف خود سرشار از تضاد است، زیرا پاکستان خود برای بی‌ثبات کردن منطقه، از گروه‌های نیابتی مانند جبهه مقاومت حمایت می‌کند.
در حال حاضر پاکستان با مشکلات گسترده، رکود اقتصادی، بی‌ثباتی سیاسی و انزوای جهانی مواجه است، اما مخالفان حکومت افغانستان همچنان امید دارند که مورد حمایت قرار گیرند و مانند سایر گروه‌های نیابتی در بی‌ثبات کردن افغانستان کمک کنند.
بسیاری از رهبران گروه‌های مخالف همیشه در شرایط دشوار به پاکستان پناه برده‌اند و در آنجا درخواست پناهندگی سیاسی کرده‌اند. این خود شکلی از خیانت است. حافظه ملت افغانستان هرگز فراموش نمی‌کند که همین گروه‌ها برای منافع خود با ارتش و اطلاعات پاکستان رابطه داشته و از دسیسه‌ها علیه افغانستان حمایت کرده‌اند.
اگر ادعاهای گروه‌های مخالف در مورد حکومت افغانستان درست بود، مخالفان هرگز برای گسترش روابط به پاکستان دست دراز نمی‌کردند. گروه‌های مخالف از اتحاد جماهیر شوروی تا اشغال آمریکا همیشه با حمایت بیگانگان بوده‌اند، اما هرگز نتوانسته‌اند نمایندگی اعتماد ملت را داشته باشند.
هدف این گروه‌ها همیشه این بوده که از طریق بیگانگان به قدرت برسند، نه از طریق رأی و حمایت ملت. امروز نیز آنها در دروازه پاکستان به دنبال روابط جدید هستند، اما تاریخ نشان می‌دهد که چنین تلاش‌هایی هرگز در برابر استقلال افغانستان موفق نبوده است.
آنها آشکارا تلاش می‌کنند تا یک بار دیگر از طریق بیگانگان در افغانستان نفوذ پیدا کنند و علیه امارت اسلامی دسیسه‌هایی بچینند. این رفتار آنها تکرار همان چیزی است که در چهل سال گذشته بارها انجام داده‌اند، اما نتیجه همیشه شکست بوده است.
یک بار می‌گویند که حکومت افغانستان از حمایت پاکستان برخوردار است، اما بار دیگر خودشان دست به دامن حمایت پاکستان می‌شوند. این گونه تبلیغات متناقض نشان‌دهنده بی‌اعتباری آنهاست. آنها پیوسته حکومت افغانستان را وابسته به پاکستان می‌دانستند، اما اظهارات و روابط اخیر آنها بزرگترین دروغ ادعاهایشان را ثابت کرد. اظهارات اخیر مخالفان برای رهبری پاکستان تنها نوعی چاپلوسی به نظر می‌رسد تا دوباره از حمایت آنها برخوردار شوند.
در حقیقت، این گروه‌ها تنها به عنوان ابزاری سیاسی و تبلیغاتی برای پاکستان استفاده شده‌اند. اگرچه دولت مدنی پاکستان خود را دوست افغانستان می‌خواند، اما ملت افغانستان همیشه از دسیسه‌های ارتش این کشور متضرر شده است. حکومت افغانستان تلاش می‌کند تا با کمک بیگانگان فصل جدیدی را علیه حکومت افغانستان آغاز کند، اما آنها در واقع یتیمان سیاسی هستند که هیچ حمایت داخلی ندارند.
تاریخ نشان می‌دهد که رسیدن به قدرت از طریق بیگانگان تنها به پیروزی‌های موقت منجر می‌شود، اما در نهایت نتیجه آن شکست است. امروز که گروه‌های مخالف یک بار دیگر برای حمایت در خانه پاکستان را می‌کوبند، این تنها تلاشی نامشروع و ناموفق است. ملت افغانستان با تعهد کامل به ارزش‌های استقلال، دسیسه‌های این گروه‌ها را خنثی خواهد کرد و آنها در صفحه سیاه تاریخ جای خواهند گرفت.
توجه: نوشته ها، مقالات و نظریات منتشر شده از صدای هندوکش تنها بیانگر نظر نویسندگان است، موافقت صدای هندوکش برایشان شرط نیست.
