تحلیل
نویسنده: حسین احمد شرافت
دونالد ترامپ رئیس جمهور آمریکا، مدت‌هاست که از تغییر سیاست خارجی آمریکا حمایت کرده و همواره از پایان دادن به جنگ‌ها سخن گفته است. خروج آمریکا از افغانستان، تلاش برای یافتن راه حلی برای جنگ اوکراین و روسیه بدون مداخله در اوکراین و تاکید بر کاهش حمایت مالی ناتو، تداوم همین سیاست دونالد ترامپ است.
تاثیر سیاست او بر گروه‌های مخالف حکومت سرپرست:
تمام تمرکز دولت دونالد ترامپ رئیس جمهور آمریکا، بر پایان دادن به جنگ‌های خارجی و تعاملات اقتصادی آمریکا است. اگرچه گروه‌های مخالف دولت افغانستان، که در راس آن‌ها احمد مسعود، سمیع سادات، یاسین ضیاء، امرالله صالح و تعدادی دیگر از مقامات جمهوریت سرنگون‌شده قرار دارند، تاکنون چشم امید به حمایت احتمالی آمریکا داشته‌اند، اما از سیاست جاری دولت ترامپ پیداست که ممکن است قضیه جنگ دیگری در افغانستان دیگر برای آمریکا اولویت نداشته باشد.
اگر این افراد بارها از دونالد ترامپ درخواست کمک علیه حکومت سرپرست کنند، پاسخ احتمالی ترامپ ممکن است بر اساس سیاست‌ها و دیدگاه‌های قبلی او باشد. ترامپ در دوره حاکمیت قبلی خود با مقامات حکومت سرپرست فعلی توافق کرد و در دوحه توافقنامه پایان جنگ بیست ساله افغانستان را امضا کرد که شامل خروج کامل نیروهای آمریکایی از افغانستان، مذاکرات بین الافغانی و جلوگیری از تهدیدات از جانب افغانستان به منطقه و جهان بود؛ احتمالاً همان سیاست را ادامه داده و از جنگ علیه حکومت سرپرست حمایت نکند.
تاکنون پاسخ دونالد ترامپ در مورد افغانستان برای رسانه‌های جهان و تعدادی از افرادی که می‌خواهند افغانستان را به جنگ دیگری بکشانند، واضح است. به گفته ترامپ: «ما دیگر به جنگ افغانستان باز نمی‌گردیم.» این اظهارات او پیام روشنی به گروه‌های سیاسی و مسلح مخالف است؛ یعنی آمریکا از جبهه جدید علیه طالبان حمایت نمی‌کند، یا اگر هم حمایت کند، حمایت بزرگ و آشکاری نخواهد بود.
همچنین اگر رهبران گروه‌های مخالف انتظار دارند که آمریکا از آن‌ها حمایت نظامی، مالی یا استخباراتی کند، سخنان فوق ترامپ این احتمال را کاملاً کاهش می‌دهد. این همچنین می‌تواند پیامی به گروه‌های مخالف طالبان باشد که به جای راه حل نظامی، به تفاهم سیاسی یا سازش با طالبان کار کنند. نظر همیشگی ترامپ این است که دولت آمریکا باید بر مسائل داخلی خود تمرکز کند، نه اینکه وارد جنگ‌های دیگر کشورها شود.
تحلیلگران سیاسی و کارشناسان، دونالد ترامپ را یک تاجر جهانی می‌دانند و به گفته آن‌ها، اگر گروه‌های مخالف حکومت سرپرست از آمریکا درخواست کمک کنند، ترامپ تحلیل خواهد کرد که آیا این معامله برای آمریکا ارزش دارد یا خیر!؟ اگر این افراد پیشنهادی ارائه دهند که برای آمریکا منفعت اقتصادی یا استراتژیک داشته باشد (مانند منابع طبیعی، تضعیف روابط چین و روسیه با حکومت سرپرست، یا همکاری برای منافع استخباراتی آمریکا)، ترامپ ممکن است به حمایت محدود فکر کند. اما اگر این کمک فقط علیه طالبان باشد، ترامپ احتمالاً بی‌تفاوت باقی خواهد ماند.
اگر باز هم آمریکا به گروه‌های مخالف حکومت سرپرست کمک کند، ممکن است فشار سیاسی و نظامی بر طالبان به اندازه‌ای که انتظار می‌رود نباشد، زیرا نبود گروه‌های مخالف در افغانستان و تیره شدن روابط آن‌ها با مردم، عواملی هستند که می‌توانند حکومت سرپرست را از این فشارها نجات دهند. نباید فراموش کرد که آمریکا پس از سال ۲۰۲۱ به طور مداوم تعامل خود را با حکومت سرپرست حفظ کرده است که بخشی از این تعامل می‌تواند تبادل زندانیان بین دو طرف باشد.
همچنین ذبیح الله مجاهد سخنگوی حکومت سرپرست، هرازگاهی از حمایت مردمی در داخل کشور صحبت می‌کند. اگر حمایت مردمی آن‌ها در آن سطحی که ادعا می‌کنند وجود داشته باشد، به همین دلیل ممکن است واکنش نظامی حکومت سرپرست در برابر گروه‌های مخالف تندتر باشد.
تعدادی از کارشناسان امور نیز از حکومت سرپرست می‌خواهند که در زمینه تعامل با جهان، به رسمیت شناخته شدن و برخی موضوعات دیگر گام‌های جدی بردارد و به گفته آن‌ها، اگرچه آمریکا مداخله نظامی نمی‌کند، اما اغلب اوقات به عنوان فشار، واکنش‌هایی نشان می‌دهد که باید از قبل برای حل آن‌ها کار شود.
توجه: نوشته ها، مقالات و نظریات منتشر شده از صدای هندوکش تنها بیانگر نظر نویسندگان است، موافقت صدای هندوکش برایشان شرط نیست.
