پیش‌مرگ‌کنندگان ملت برخی انسان‌ها فاقد جوهرهٔ مردی هستند و تنها با زبان مردانه می‌رزمند و قلدرانه سخن می‌راند، اما در میدان رزم واقعی و به وقت نشان‌دادن مردانگی، فاقد هر وصف شجاعانه و دلیرمردانه هستند.
این جماعت همیشه پشت نقاب تزویر و دغل پنهان می‌شوند و تنها وقتی در امنیت کامل و آسایش فراوان بودند، کبک‌شان خروس می‌خواند و به رجزخوانی و گنده‌گویی رو می‌آورند.
همین طیف بزدل همیشه سعی می‌کنند توده‌ها و عموم مردم را به‌سوی معرکه‌های خونین سوق بدهند و آنان را قربانی اهداف و آرمان‌های پوشالی، توخالی و نادرست خویش کنند. این فرصت‌طلبان منفعت‌اندیش از مردم به‌عنوان سپر دفاعی و دفع بلا استفاده می‌کنند و خودشان در پشت صحنه و در خفا به سر می‌برند. از ترس گرفتارشدن به چنگال عدالت و پاسخگوشدن در انظار عمومی، همیشه گزینهٔ فرار و گریختن را روی میز دارند.
این خیل عظیمِ بغاوت‌گران نه در مدرسهٔ شجاعت درس خوانده‌اند که آدمی به وفاداری و پیشقراولی‌شان دل ببندد نه از راه ایثارگری گذر کرده‌اند که مردم روی مردانگی و غیرت‌شان حساب باز کند.
اگر یک حساب سرانگشتی انجام بدهیم، متوجه می‌شویم تمام سرکرده‌های بغاوت که عمری در داخل این خاک در جبههٔ باطل رزمیده و اسلحه بر دست گرفته بودند، با اولین اشارات فتح و پیروزی راه فرار را در پیش گرفتند و به تمام آرمان‌های ملی‌گرایانه و خیال‌پردازانه خودشان پشت پا زدند و نگاهی حتی از روی حسرت و افسوس به پشت سرشان و ملتی که آنان را درگیر کرده و رها کرده بودند، نینداختند.
از چنین مردمان مکار و فریب‌کار چه انتظاری می‌توان داشت و به چه قیمتی آدمی جانش را در کف دستش بگیرد و سینهٔ خودش را برای دفاع از اینان سپر نماید؟!
مرد واقعی آن است که حتی به وقت شکست و مغلوب‌شدن نیز غیورانه ایستاد می‌شود و در مسیر اهدافش جانش را فدا می‌کند تا برای پیروان، همراهان و همرز‌مانش به نماد استقامت و مقاومت تبدیل شود.
این چنین است که توده‌ها و هم‌رزمان‌شان نیز قدرت و قوت می‌گیرند و استوارتر و محکم‌تر ادامه می‌دهند؛ هرچند آن مسیری که برگزیده‌اند، اشتباه و نادرست باشد.
اما همین نادرست‌بودن و غلط‌بودن هدف و تاریک‌بودن فرجام کار و نامطمئن‌بودن از عاقبت کار است که دل همه را به لرزه می‌اندازد و روان‌شان را آرام و دلش را قرص و محکم نمی‌کند. ازهمین‌رو، از ترس جان خودشان و به طمع زندگی طولانی‌تر و بهره‌مندشدن از انباشته‌ها و سرمایه‌های عمرشان، در لحظه غیب‌شان می‌زند و سر از ناکجاآباد کشورهای غربی درمی‌آورند. در چنین شرایطی است که عموم مردم باید فکرمندانه اقدام کنند و دنبال مردمانی و راهی را بگیرند که هم رضایت خداوند در آن باشد هم جان‌دادن در مسیر تحقق آرمان‌های آن، شرف و عزت ماندگار را برایشان به ارمغان بیاورد.
نه اینکه در کاروان مردمانی قرار بگیرند که حساب‌شان با خودشان نیز پاک و ستره نیست و از رسیدن به مقصود و هدف نامطمئن هستند.
توجه: نوشته ها، مقالات و نظریات منتشر شده از صدای هندوکش تنها بیانگر نظر نویسندگان است، موافقت صدای هندوکش برایشان شرط نیست.
