نویسنده: حمزه الافغانی افغانستانِ نوین، در واقع به صورت بسیار سریع به سوی خودکفایی در عرصه‌های مختلفی به حرکت است. ساختار سیاسی و اجتماعی افغانستانِ نوین، به شکلی طرح ریزی و مدیریت می‌شود که به امید خداوند تبارک و تعالی به زودی به خودکفایی دست خواهد یافت. در عرصه‌های مختلفی اقداماتی برای انکشاف این میهن عزیز برداشته شده است و مسئولین و دست اندرکاران، همواره در پی تلاش‌های خسته‌گی ناپذیری بوده و هستند و همه کمر همت بسته اند، تا این سرزمین را به سوی انکشاف و رسیدن به خودکفایی به حرکت در آورند. تلاش‌ها برای ساختن پروژه‌های بنیادی، تنظیم سیستم‌های دوامدار، انکشاف مسلکی و … همه این اقدامات بیانگر این است که این سرزمین به سوی انکشاف و سرانجام به سوی خودکفایی به حرکت است. علت العلل این که انسان می‌تواند به این ادعا لب بگشاید که این سرزمین به سوی خودکفایی به حرکت است؛ نوع نگاه مسئولین به ساختار کشور می‌باشد، که این سرزمین را به شکل یکسان در انکشاف و توسعه مشارکت می‌دهند. از سرزمین هرات، تا کابل، از غور تا فاریاب و از پنجشیر تا هلمند همه و همه مناطق آن شامل توسعه و پروژه‌های انکشافی است، و این خود بیانگر آن است که روند بازسازی و توسعه و انکشاف افغانستان برای مسئولین و نظام بسیار مهم بوده و دوام این ساختار باعث رسیدن این سرزمین به خودکفایی خواهد بود. مهار نیروهای خدادادی ـ آبها ـ و پروسس درست معادن، قرار گرفتن در ترانزیت بین المللی، همه این امور و هزاران ابتکار دیگر باعث این می‌گردد تا این سرزمین به زودی با توفیق و مدد خداوند تبارک و تعالی به ترقی و پیشرفت رسیده و برای اینکه بر داشته‌های خود اداره شود، رو به حرکت است. زیر پا قرار دادن محض شعار و وعده، و روی دست گرفتن طرح‌های عملی؛ باعث گردیده تا قدم‌های عملی برای بازسازی و انکشاف این سرزمین برداشته شود، و این پدیده و رویکرد روحیه رسیدن به خودکفایی همه جانبه را قوت می‌بخشد. به امید آن که روزی افغانستان در همه جوانب و عرصه‌های زیستی، به نیروهای خود تکیه نموده و با بازوان اولاد خود کنترول و بازسازی شود. اگرچه افغانستان یک کشوری با صنعت نوپا می‌باشد، ولی در دو سال اخیر دست آوردهای خوبی در اکثر عرصه‌ها داشته است. با در نظر گرفتن معادن موجود در افغانستان، این کشور توان این که به خودکفایی برسد را دارا بوده و در پهلوی آن توان آن را دارد که به شماری از کشورهای همسایه نیز از تولیدان خود صادر نماید. در منطقه تولیدات افغانستان و در کشورهای آسیای میانه بازار خوبی دارد. برای اینکه به توان به صورت ملموس و درست به این قضیه پی برد که از قدم‌های انکشافی چند نمونه ای ارائه گردد، بناء در این بخش بر آن هستیم تا برخی از پروژه‌های انکشافی را برای تان بیان داریم؛ پروژه‌هایی که افغانستان را در منطقه جایگاه اقتصادی بخصوصی داده و برای آینده اقتصادی و معیشتی این کشور بسیار مهم و اساسی است. کانال قوش تیپه کانال قوش تیپه؛ کانال قوش تیپه یکی از بزرگترین کانال‌های انتقال آب افغانستان و منطقه است، که برای انتقال آب رودخانه آمو دریا ساخته می‌شود. این کانال به درازای و طول 280 کیلومتر و با پهنای 100 متر از ولسوالی کلدار ولایت بلخ آغاز و با گذشتن از ولایت جوزجان به ولسوالی اندخوی ولایت فاریاب می‌رسد. این کانال بر رسیدن به بهره برداری، بسیاری از مناطق دارای آب شده و سرزمین سرسبز و حاصل خیز این مناطق به بهره برداری خواهد رسید. در این میان و با آغاز کار کانال قوش تیپه برای نزدیک به دو صد هزار تن زمینه کار به گونه مستقیم و غیر مستقیم فراهم شده است. در حقیقت با بهره برداری این کانال، افغانستان در بخش کشاورزی به خودکفایی نزدیک خواهد شد. طبق اظهارات ملا عبدالغنی برادر معاون نخست رییس الوزراء، کشور با راه اندازی این کانال در محصولات زراعتی به ویژه در بخش حبوبات به خود کفایی خواهد رسید، تا دیگر دست ما برای کمک به جهانیان دراز نباشد، با کمک، یک کشور نمی‌تواند پیشرفت کند. در واقع ساختن این کانال برای مهار آب افغانستان و حاصلات پس از آن بسیار مفید خواهد بود، این کانال 650 متر مکعب آب را در یک ثانیه انتقال خواهد داد. در حقیقت با تکمیل کار کانال قوش تیپه، نزدیک به سه میلیون جریب زمین کشاورزی آبیاری می‌شود و میزان فرآورده‌های داخلی کشور به گونه چشمگیری افزایش خواهد یافت. فوائد احداث کانال قوش تیپه برای افغانستان در حقیقت احداث هر کانال و برنامه عام المنفعه‌ای، برای سرزمین افغانستان فوائد و دستاوردهای بسیاری در پی خواهد داشت، در این میان کانال قوش تیپه نیز از این قضیه به دور نبوده و نیست. این کانال با ظرفیتی که در جمع آوری و کنترول آب دارد، به همان میزان برای مردم این سرزمین در بخش کشاورزی مفید خواهد بود. که می‌توان در فوائد آن آبیاری بیشتر از پنجصد هزار جریب زمین، تولید محصولات کشاورزی و بهبود امنیت غذایی، ایجاد اشتغال برای هزاران خانواده و بهبود محیط زیست در نظر گرفت. 1ـ آبیاری بیش از پنجصد هزار جریب زمین؛ در واقع زمین‌هایی که در مسیر انتقال آب این کانال قرار دارد، همه آنها حاصل‌خیز بوده و برای حاصل دادن و محصول دادن نیاز به آب دارد که با احداث این کانال در واقع این نیاز برطرف خواهد شد. 2ـ تولید محصولات کشاورزی؛ با بهره برداری از این کانال، کشور افغانستان در تولید محصولاتِ بخصوصی دیگر نیازی به کشورهای همسایه خواهد داشت. تولیدات محصولات کشاورزی برای افغانستان به قدری مهم است که در زمینه‌های مختلفی افغانستان را به خود کفایی خواهد رساند. اثرات مثبت تولیدات داخلی: ـ حرکت به سوی استقلال و خودکفایی؛ ـ مستحکم نمودن پایه های اقتصاد داخلی و شکوفایی آن؛ ـ افزایش درآمد ملی؛ ـ افزایش صادرات؛ ـ کاهش واردات؛ ـ زمینه آماده شدن کار برای شهروندان. 3ـ بهبود امنیت غذایی 4ـ ایجاد اشتغال برای هزاران خانواده 5ـ بهبود محیط زیست در واقع افغانستان مانند این بند، بنادر بزرگ آبی دیگر هم دارد مانند بند سلما که می‌توان هزاران جریب زمین را آبیاری و همچون برنامه‌های انکشافی را در ساحه تطبیق کرد. تولید پنبه در افغانستان در حقیقت بیش از 72 هزار تن پنبه در افغانستان برداشت شده است و این آمار از یک سال می‌باشد. چنانچه وزارت زراعت، آبیاری و مالداری این گزارش را ارائه داده بود. بر اساس آمار این وزارت خانه، در یک سال 54 هزار و 869 جریب از اراضی کشور پنبه کاشت شده و 72 هزار و 493 تن پنبه به دست آمده است. بلخ، تخار، کندز، ننگرها، هرات، نیمروز، بغلان و جوزجان بیشترین کشتزارهای پنبه را در سال گذشته داشته اند. پنبه افغانستان از کیفیت بالایی برخوردار است و کارخانه‌ها در سطح داخلی و بین المللی به دنبال آن هستند. از پنبه در افغانستان برای تهیه پوشاک استفاده می‌شود و روغن پنبه دانه برای پخت و پز استفاده فراوانی در افغانستان دارد. افغانستان با پیش گرفتن روش درست بهره برداری از تولیدات، می‌تواند در آینده نزدیک به خودکفایی رسیده و بر علاوه از آن برای کشورهای همسایه و منطقه مفید و قابل توجه خواهد بود. بدیهی است که صادرات به عنوان بخشی از نظام سرمایه داری و اقتصادی کشورها، نقش عمده ای در رشد و توسعه بسترها و فرصت‌های اقتصادی دارد. حال بسیاری از مردم به این سوال می‌اندیشند که آیا صادرات افغانستان نیز می‌تواند چنین سیاست اقتصادی را تدوین و اجرا کند؟ صادراتی که بخش کلان آن کالای گران‌بهای زراعتی است تا مواد خام و یا پخته صنعتی که درآمد هنگفتی را به خزانه دولت سرازیر کند. صادرات افغانستان را عمدتا میوه خشک و تازه، گیاهان داروئی، قالین، پوست و امثال آنها تشکیل می‌دهد. در حقیقت باید در عرصه تولیدات داخلی و پروژه‌های انکشافی توجه خاصی صورت بگیرد. زیرا یکی از لوازم توصعه پایدار رشد تولید داخلی وتبدیل آن به کالا و محصولات با کیفیت جهت مصارف داخلی است. بعد از تامین نیازها و احتیاجات ملی، تولیدات جهت صادرات به دیگر کشورها عرضه می‌شود و گسترش صادرات و تجارت در عرصه‌ی بین المللی جامعه را به یک قدرت بزرگ و مستقل اقتصادی بدل می‌سازد. نتیجه گیری با در نظر گرفتن موارد بیشتری در این زمینه؛ زمینه‌های انکشافی را می توان به صورت مشهود آن مشاهده نمود. پس جای دارد که در مواردی همچون قضایایی که افغانستان را به سوی خودکفایی و توسعه به حرکت می آورد، اقدامات شده را ستایش نمود. اقدامات اخیر نظام اسلامی در این کشور بسیار مفید بوده و در آینده امید است که خداوند تبارک و تعالی در این سرزمین اقدامات مفید و پر باری را فراهم سازد. ساخت و به بهره برداری رساندن چنین اقدامات و پروژه هایی در حقیقت برای کشور عزیز ما بسیار مفید و مثمر بوده و شایسته است که مردم این سرزمین در پالیسی های مفید و سازنده امارت اسلامی اشتراک نموده و از بزرگان نظام ستایش نمایند. چرا که در واقع به خودکفایی رسیدن افغانستان، برای هر فرد از افراد این جامعه مفید بوده و سرنوشت معیشتی آنها را تأمین می نماید. به امید آن که روزی افغانستان در هر عرصه‌ای از خودکفایی برخوردار گردد، و این سرزمین با استقلال کامل روی خوش سعادت را ببیند.
