مخالفان مقیم خارج که سابقه‌ای طولانی در تبلیغات منفی علیه افغانستان دارند، پروژه‌ها و اجنداهای خارجی را پیش می‌برند، در این اواخر بازار تبلیغات زهرآگین و منفی آن‌ها نسبت به گذشته تحت فشار بیشتری قرار گرفته و آن‌چنان بی‌معنی و بی‌فایده شده‌اند که حتی شعارهایی که بر دیوارها نوشته می‌شود، رنگ‌ها و حتی باز کردن کوچه‌ها و خیابان‌های بسته را نیز منفی تعبیر می‌کنند و تلاش می‌کنند که برای ماشین تبلیغاتی خود سوخت تبلیغاتی تهیه کنند، زیرا در زمینه پراکندن تفرقه‌های مذهبی، قومی، سمتی و زبانی، در تبلیغات زهرآگین خود شکست‌های مکرری را متحمل شده و چهره‌های سیاه و مرموز خود را به نمایش گذاشته‌اند.
آن‌ها افغانستان را زیر ذره‌بین قرار داده‌اند و هر موضوع کوچک و بی‌معنا و بی‌فایده‌ای را هم بزرگ می‌کنند و از آن در تبلیغات منفی استفاده می‌کنند، حتی بسیاری از اوقات مسائل و اقدامات مثبت، قانونی و اصولی را منفی تعبیر می‌کنند و تلاش می‌کنند از این طریق به ذهن‌های مردم تبلیغات منفی و زهرآگین را تزریق کنند، به تازگی شهرداری کابل و نهادهای مربوطه اقداماتی را برای نظم و زیبایی شهری انجام دادند، اما این فرصت‌طلبان و مخالفان نشسته در خط جبهه تبلیغات منفی، حتی چنین اقداماتی را هم منفی تعبیر می‌کنند و کمپین‌های گسترده‌ای علیه آن راه می‌اندازند.
شهرداری کابل و برخی ارگان‌ها راه‌های بسته، موانع بی‌جا، زمین‌های غصب شده و همچنین کوچه‌ها و خیابان‌ها را برای سهولت مردم و همچنین کاهش ازدحام منظم کردند، آن‌ها مکان‌های غصب‌شده را آزاد کردند، راه‌های بسته را دوباره باز کردند، پل‌ها، پلچک‌ها، نهرها و گلدان‌ها را ترمیم کردند، همه این‌ها قبلاً توسط تفنگ‌سالاران و جنگ‌سالاران غصب شده بودند و برای اهداف شخصی خود از آن‌ها بهره می‌بردند، اما شهرداری کابل و سایر ارگان‌ها همه این موارد را به وضعیت طبیعی خود برگرداندند که البته این موضوع نیز منفی تعبیر و تفسیر شد. از طرف دیگر، همین شهرداری برخی خیابان‌های مسدود را برای عموم مردم باز کرد که باز هم منفی تعبیر شد، برخی دیوارها را برای زیبایی شهر رنگ کردند و پس از ترمیم، شعارهای جدیدی بر روی آن‌ها نوشتند که این نیز منفی تعبیر شد.
در نهایت، هر گامی که برای رفاه و پیشرفت این کشور برداشته شود منفی تعبیر می‌شود، آن‌ها دستگاه تبلیغاتی خود را بر اساس همین سوژه‌ها اداره می‌کنند. اما با همه این تعبیرها و تفسیرهای منفی، مردم عادی به خوبی متوجه شده‌اند که این افراد چرا این کارها را می‌کنند!؟ هدف‌شان چیست!؟ و چه کسی آن‌ها را برای چه چیزی تمویل می‌کند!؟ آن‌ها از همین تبلیغات پول و معاش می‌گیرند و در عوض تمام ارزش‌های خود را به حراج می‌گذارند و هر روز خود را رسوا می‌کنند و ارزش‌های خود را می‌فروشند.
چیزی که از قبل تا کنون تغییر قابل توجهی یافته، این است که آن‌ها در تبلیغات زهرآگین خود شکست سختی خورده‌اند و هیچ‌کس به آن‌ها اعتماد نمی‌کند، این مسئله راه را از پیش‌شان گم کرده است. گاهی به توهین و تحقیر افراد روی می‌آورند، گاهی تلاش می‌کنند که افتخارات تاریخی را کم جلوه دهند، گاهی علیه ارزش‌های قبول‌شده تلاش می‌کنند و در نهایت هر کاری می‌کنند که باداران‌شان خوشحال شوند و معاش‌شان را دوامدار کنند. اما از طرف دیگر اگر به نتایج نگاه کنیم، مردم به آن‌ها اعتماد نمی‌کنند و واقعیت‌ها و حقایق زمینی را می‌بینند و بر اساس همین واقعیت‌ها قضاوت می‌کنند، نه بر اساس تبلیغات نادرست آن‌ها!
توجه: نوشته ها، مقالات و نظریات منتشر شده از صدای هندوکش تنها بیانگر نظر نویسندگان است، موافقت صدای هندوکش برایشان شرط نیست.
