از آغاز حکومت مجدد طالبان در افغانستان، مقامات جمهوری و دست نشانده‌های آمریکا به کشورهای مختلف جهان گریختند.
برخی زندگی آرام را در آنجا انتخاب کرده اما در روده برخی از آنان کرم پدیدار شده و صلح و آرامش کنونی افغانستان به کام شان خوش نمیرود و به نام مقاومت و بغاوت قیام کرده اند.
اکثر این شورشیان اعضای ائتلاف شمال هستند، که این ائتلاف از ابتدا تا کنون برای افغانستان یک فاجعه بوده و می‌باشد.
از سرکردگان این گروه گرفته تا پایین رتبه‌های شان، همگی با سازمان‌اطلاعاتی کشور های خارجی کار میکنند و به اصطلاح رایج، مزدوران خارجی‌ها هستند.
نویسندگان خارجی نیز در باره سوابق جاسوسی‌شان در کتاب های خود نوشته اند، اگر کتاب گری سی شارون (سیا در پنجشیر) را مطالعه کنید، میدانید که قسیم فهیم، امر الله صالح، عبدالله عبدالله، احمد ضیاء مسعود، یونس قانونی، محمد عارف سروری، برهان الدین ربانی، صلاح الدین ربانی، عطا محمد نور، اسماعیل خان و دیگران….. به چه مثابه‌ای دشمنان افغانستان و مزدوران خارجیان هستند.
محمد ظاهر اغبر سفیر دولت قبلی افغانستان در تاجیکستان در سال 2024 مکتبی را به نام (سامانیان) در شهر دوشنبه پایتخت تاجیکستان تأسیس کرد.
ظاهرا مکتب است و مرکز آموزشی محسوب میشود، اما در خفا مرکز فحشا، موسیقی و مرکز جلب و جذب داعش است.
در این مکتب دختران و جوانان دور هم می‌نشینند و مردم به جای درس خواندن جذب داعش و گروه شر و فساد می‌شوند.
در تاجیکستان فحشا ممنوع نیست؛ اما نماز و انجام شعائر اسلامی ممنوع است.
این مکتب اکنون به مرکزی برای تحقق خواهشات نفسی تبدیل شده است.
گفته میشود معلمان به جای آموزش به جوانان؛ آنها را جذب داعش و گروه شر و فساد نموده و به خواسته های جنسی خود می‌پردازند.
دختران به جای مطالعه و درس خواندن به انجام کارهای دیگر تشویق می‌شوند.
دختران پس از آموزش به افغانستان فرستاده می شوند تا فحشا را در جامعه افغانستان گسترش دهندو خواسته‌های جنسی اعضای گروه شیطانی شر و فساد را برآورده کنند.
صدای هندوکش به چنین اسنادی دست یافته است که نمایانگر این است که لیسه سامانی مکتب نیست، بلکه محلی برای تجارت جنسی، مرکز جلب و جذب داعش و مکانی برای جذب جوانان به گروه شر و فساد است.
دولت کنونی افغانستان باید خطوط قرمز خود را با دشمنان خود و کشورهایی که به دشمنان ما در خانه های خود جای میدهند و امکانات را د راختیار آنها قرار میدهند، معلوم نمایند.
